Η Ελλάδα θέλει να αποκτήσει το δικό της «εθνικό όπλο». Η είδηση σίγουρα προκαλεί αίσθηση, οι Ένοπλες Δυνάμεις είναι βέβαιο πως το θέλουν, όμως σε ότι αφορά την αμυντική βιομηχανία υπάρχει ένα σημαντικό ερώτημα που θέλει απάντηση.
Γράφει ο Κώστας Αττίας
Φουλ τις μηχανές για την σχεδίαση και δημιουργία του νέου εθνικού όπλου, όπως το ονομάζουν στην Μεσογείων, έχει βάλει το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας. Στόχος της Ελλάδας είναι σε πρακτικό επίπεδο να λυθούν προβλήματα πολυτυπίας και υποστήριξης υφιστάμενου οπλισμού, να έχουν τα στελέχη και οι στρατεύσιμοι ένα κοινό, αξιόπιστο και αποτελεσματικό όπλο, ενώ σε συμβολικό επίπεδο η Ελλάδα θέλει να στείλει το δικό της μήνυμα στην Τουρκία πως θέλει και μπορεί να κάνει ποιοτικά άλματα.
Μία φράση του Νίκου Παναγιωτόπουλου όμως, σε ενημέρωση που έκανε σε Βουλευτές, δημιουργεί εύλογο προβληματισμό για το πως ακριβώς θα γίνει αυτή η μετάβαση, πως θα ενταχθεί η ελληνική αμυντική βιομηχανία σε αυτό το σχέδιο και κυρίως ποια θα είναι τα μακροπρόθεσμα κέρδη για την χώρα σε επίπεδο τεχνογνωσίας και πιθανών κερδών από εξαγωγική δραστηριότητα.
Ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας είπε πως θα είναι ιδιαίτερα σημαντικό αυτό το εθνικό όπλο ή μέρος αυτού να μπορέσει να κατασκευαστεί και από την ελληνική εγχώρια αμυντική βιομηχανία και άφησε έτσι να εννοηθεί πως η χώρα μας μπορεί να έχει την ιδιαιτερότητα να κατασκευάζει ένα «εθνικό όπλο» εκτός επικράτειας, μια πολλαπλά προβληματική κατάσταση κυρίως γιατί βάζει την Ελλάδα να εξαρτάται από ξένες χώρες για την υποστήριξη του «εθνικού όπλου» της.
Η ιδέα του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας για το «εθνικό όπλο» έχει πάρει πάντως το «πράσινο φως» από τον Κυριάκο Μητσοτάκη με τον πρωθυπουργό να δείχνει πως θέλει να έχει ενεργό ρόλο στα θέματα του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας.