Η ένταση της τελευταίας περιόδου ανέδειξε την σημασία που έχει να διαθέτει το Πολεμικό Ναυτικό προηγμένες τεχνολογικά λύσεις και επάρκεια μέσων ώστε το άριστα εκπαιδευμένο προσωπικό του να επιβάλλεται έναντι της Τουρκίας.
Γράφει ο Κώστας Αττίας
Οι ανάγκες που έχει το Πολεμικό Ναυτικό δεν εξαντλούνται στην αγορά νέων φρεγατών, αλλά επεκτείνονται ακόμα και στην απόκτηση νέων σύγχρονων τορπιλών για τα σύγχρονα μεν υποβρύχια της χώρας, και πολύτιμα ειδικά στην Μεσόγειο,τα οποία χρησιμοποιούν τορπίλες με τεχνολογία των δεκαετιών του 1960 και 1970.
Το ότι χρειάζονται σύγχρονα όπλα είναι ένα ζήτημα στο οποίο όλοι συμφωνούν, σημαντικό όμως είναι και το πόσες τορπίλες χρειάζονται και εδώ όπως φαίνεται υπάρχει θέμα.
Και αυτό γιατί η Ελλάδα έχει έναν προϋπολογισμό που της επιτρέπει την αγορά 36 τορπιλών,ενώ υπάρχει και φθηνότερη ιταλική πρόταση που έχει παρουσιαστεί στο ΓΕΝ για 45, όταν σε κάθε περίπτωση οι ανάγκες είναι όπως φαίνεται μεγαλύτερες.
Το USAY.gr είναι σε θέση να γνωρίζει πως τον Απρίλιο του 2011, σε μάλλον λιγότερο απειλητικό περιβάλλον από ότι σήμερα, το Πολεμικό Ναυτικό σε εκτενή ενημέρωση του για τα υποβρύχια,η οποία λάμβανε υπόψη της και τις εξελίξεις με την συμφωνία Γερμανίας -Τουρκίας (Ιούλιος 2009) είχε καθορίσει την απαίτησή σε περισσότερες από 100 τορπίλες.
Φυσικά εδώ ξαναμπαίνει το ζήτημα του κόστους και αν μπορεί να το καλύψει η χώρα, θέμα που η απάντηση του έχει να κάνει με τον καθορισμό των προτεραιοτήτων της χώρας αλλά που δεν θα υπήρχε αν η Ελλάδα μάθαινε από τους άλλους, και πιο συγκεκριμένα από τους Πορτογάλους οι οποίοι όταν πήραν επίσης γερμανικά υποβρύχια φρόντισαν πρώτα να συμφωνήσουν τι τορπίλες θα έχουν και σε ποιο κόστος θα τις προμηθευτούν και μετά έκλεισαν την συμφωνία για τα υποβρύχια.