Η παραίτηση της Κατερίνας Γκακάκη από την Τεχνόπολη, ως αποτέλεσμα της εκπομπής με τον Γιώργο Λιάγκα, στο πλαίσιο της οποίας γελοιοποίησαν την υπόθεση παρενόχλησης φοιτήτριας εντός της βιβλιοθήκης του ΑΠΘ, έγινε δεκτή και εκείνη στην πρώτη ανάρτησή της κάνει λόγο για… «μέρες βαριές, αφόρητες, τσιμεντένιες».
Τα ξημερώματα, η παρουσιάστρια δημοσίευσε μια φωτογραφία στον προσωπικό της λογαριασμό στο instagram, στην οποία απεικονίζεται μια φουρτουνιασμένη θάλασσα, συνοδεύοντάς την με το εξής μήνυμα:
«Advice to my younger self #60: Κοίτα να δεις λοιπόν πώς θα χουν τα πράγματα. Θα ‘ρθουν κάποιες μέρες που θα ξημερώνουν σκοτάδι.
Βαριές, αφόρητες, τσιμεντένιες. Μέρες, περίοδοι, στιγμές χωρίς κρατήματα, χειρολαβές και ασφάλεια. Κινούμενη άμμος οι σταθερές, κατακάθια καταιγίδας οι πεπατημένες. Θα τις ξέρεις, θα τις περιμένεις, θα καιροφυλαχτείς. Θα έχεις μάθει άλλωστε μέσα στα χρόνια να ερμηνεύεις τα σημάδια, να διαβάζεις τους οιωνούς, να ανασκουμπώνεσαι, να συγκεντρώνεσαι, να παραμονεύεις. Θα έχεις μάθει. Ότι μόνο μόνη σου θα αποφασίζεις, μόνο πάνω σου θα ακουμπάς. Μόνο όταν το αξιολογείς η ίδια θα οπισθοχωρείς. Θα έχεις συνηθίσει.
Να μετράς και να μετριέσαι. Να ξεχωρίζεις τους άξιους, τους διάφανους, τους δοτικούς, τους παρόντες. Στα έργα. Στο εδώ, όχι το όταν και το αν. Με τον καιρό θα καταλάβεις. Θα αναγνωρίσεις , θα παραδεχτείς. Ότι θα σαι από αυτές. Που πεισμώνουν. Που επιταχύνουν λαβωμένες. Και θέλουν και διεκδικούν. Χωρίς πλάτες. Δεν ξεχνάνε, περιμένουν. Που όταν τις πληγώνουν, δίκαια ή άδικα, φωνάζουν από μέσα τους. Πολύ, σπαραχτικά, άγρια. Βουβά. Και αντεπιτίθενται στο χρόνο τους. Μόνες. Με δύναμη, ορμή και πάγο. Με απόσταση και συνέπεια. Με στοιχεία, αλλά χωρίς απωθημένο. Με συναίσθημα προσώπου αλλά καμία έκφραση ψυχής. Το κατέκτησαν, το τελειοποίησαν. Κι εσύ».