Ο Μίλτος Τεντόγλου παρέλαβε το χρυσό μετάλλιο για τη νίκη του στο άλμα εις μήκος, στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Στίβου στο Μόναχο.
Η ελληνική σημαία υψώθηκε στον γερμανικό ουρανό και ο ελληνικός ύμνος ακούστηκε για μια ακόμα φορά, μετά το χρυσό της Αντιγόνης Ντρισμπιώτη στο βάδην.
Ο Μίλτος Τεντόγλου, μίλησε μετά την απονομή και εμφανίστηκε για μια ακόμα φορά χαλαρός και… για μία ακόμη φορά απολαυστικός.
«Έχω κάνει πολλές απονομές, έχω ακούσει πολλές φορές τον εθνικό ύμνο. Ήταν λίγο έξτρα αυτό που ήρθαμε με τη βαρκούλα, θα προτιμούσα να γινόταν στο στάδιο. Ήταν νορμάλ γενικά η απονομή.
Είναι από τα αγαπημένα μου μετάλλια γιατί ήρθε με καλή απόδοση και μεγάλη επίδοση. Δεν θέλω να το αφιερώσω κάπου. Είναι για μένα αυτό το μετάλλιο. Πέρασα δύσκολα φέτος και νομίζω επιτέλους πήρα αυτό που μου άξιζε. Κυρίως λόγω επίδοσης» ανέφερε ο Τεντόγλου.
Όσο για το τι έγινε στο ξενοδοχείο της αποστολής το βράδυ της Τρίτης, ανέφερε: «Είχε μαζευτεί όλη η ομάδα και η οικογένειά μου και έγινε ένας χαμούλης. Μετά έκατσα ήπια μια μπύρα, αλλά ήμουν κουρασμένος και πήγα για ύπνο».
Ο Γιώργος Πομάσκι, ο κορυφαίος Έλληνας προπονητής του στίβου ο οποίος έχει συνδέσει το όνομά του με μεγάλες επιτυχίες έχοντας προπονήσει και άλλους σπουδαίους αθλητές (Βασδέκης, Ξάνθου, Τσιαμήτα, Πατουλίδου, Παπακώστας, Ζαλαγκίτης, Τσάτουμας, Μάστορας), μίλησε στον Αθήνα 9.84 και στη Δέσποινα Μπαρδάκου, για τον αθλητή του και το «μυστικό» που τον κρατά στην κορυφή.
«Ο Τεντόγλου είναι τεράστιος αγωνιστής. Έχει αναλύσει τόσο πολύ το άθλημα του μήκους, είναι τόσο συγκεντρωμένος σε αυτό που έχει επιλέξει να κάνει που δεν τον συγκλονίζει και δεν τον ενδιαφέρει τίποτε άλλο. Αυτή τη στιγμή είναι μέσα στο μήκος, μέσα στον αθλητισμό. Αλίμονό μου αν εγώ δεν είμαι προετοιμασμένος απέναντί του».
Όπως είπε, αυτό που ο ίδιος επιθυμεί, είναι να τον βοηθήσει να αγγίξει ακόμα και αυτό που μπορεί να φαντάζει ανέφικτο.
«Είναι το τρίτο μετάλλιο που κατακτά φέτος ο Τεντόγλου, σε τρεις μεγάλες διοργανώσεις. Τι άλλο να ζητήσω από αυτό το παιδί; Αυτό που θέλω είναι να τον βοηθήσω να ολοκληρώσει τα δικά του όνειρα. Εγώ δεν έχω πλέον προσωπικά όνειρα, τα έχω κερδίσει όλα. Θα δουλέψω όμως όσο περισσότερο μπορώ γι αυτά τα παιδιά».
Αποκάλυψε, μάλιστα, τη συζήτηση που είχε με τον Τεντόγλου, πριν από τον χθεσινό μεγάλο αγώνα.
«Σκέφτηκα αρχικά ότι ίσως θα πρέπει να βαδίσουμε σε πιο ασφαλή μονοπάτια γιατί στους κρίσιμους αγώνες είναι καλό να κινούμαστε από ένα επίπεδο και πάνω. Όμως, αποφασίσαμε τελικά να ρισκάρουμε. Δε σας κρύβω ότι μετά από δέκα λεπτά που συνομιλήσαμε, αυτό το παιδί μου είπε ” ναι, πάμε να το κάνουμε”. Και το εκτέλεσε μετά από τέσσερις ώρες. Η πίεση που ασκώ εγώ, δεν είναι κάτι το εύκολο για κάποιους αθλητές. Χρειάζεται μεγάλη προετοιμασία, υπομονή, εκπαίδευση. Πρέπει όμως και εμείς από την πλευρά μας, να στεκόμαστε δίπλα σε αυτά τα παιδιά για να τα βοηθήσουμε να καταλάβουν τι είναι καλό για τον εαυτό τους».
Κλείνοντας, αναφέρθηκε στα χαρακτηριστικά που πρέπει να διαθέτει ένας αθλητής για να ξεχωρίσει: «Να είναι εργατικός, να μπορεί να αυτοβελτιώνεται και να μην υπονομεύει τον εαυτό του».