Ο «σουλτάνος» αποφάσισε να «πατήσει» την Αγία Σοφία. Για τους πολλούς αυτό ίσως να μην σημαίνει και πολλά. Το ξέρει αυτό ο Ερντογάν. Για τους Διεθνείς Οργανισμούς και τον Διεθνή Παράγοντα σημαίνει πως ο Ερντογάν τους αγνοεί για ακόμα μία φορά, όπως κάνει και στις αναφορές τους για την καταπάτηση μίας σειράς ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Τουρκία. Υπ΄αυτή την έννοια, τι είχαμε τι χάσαμε; Για την Ελλάδα και τους απανταχού Ορθόδοξους αλλά και γενικότερα τους Χριστιανούς η προσβολή είναι μεγάλη. Όπως και για κάθε πολιτισμένο άνθρωπο. Ο Ερντογάν το ξέρει. Ίσως μάλιστα οι αντοδράσεις που υπήρξαν να τον έκαναν να βιαστεί και στην απόφαση του.
Γράφει ο Κώστας Αττίας
Ο Ταγίπ Ερντογάν «πατάει» την Αγία Σοφία ανατρέποντας την ιστορία και την παράδοση της δικής του χώρας πρώτα από όλα. Τυφλωμένος από τον φθόνο του για όποιον στέκει ψηλότερα από αυτόν στην ιστορία, με την αγωνία να εξαφανίσει τον Κεμάλ από το μυαλό και τις ψυχές των Τούρκων.
Στο όνομα μικροπολιτικών σκοπιμοτήτων, στο όνομα των ακραίων και των ψήφων τους δημιουργεί ρήγμα μεταξύ του Χριστιανικού κόσμου αλλά και όλων των μετριοπαθών ανθρώπων με την Τουρκία.
Ο «σουλτάνος» στο εσωτερικό του ακροατήριο θα πει πως ότι έκανε δείχνει πως είναι αποφασισμένος. να προχωρήσει σε ότι έχει υποσχεθεί. Ιδού και η πρώτη απόδειξη. Τώρα, θα πει, η Διεθνής Κοινότητα θα πρέπει να τον περιμένει μετά την Συρία και την Λιβύη, μετά την Κύπρο και την Αγία Σοφία να κάνει ότι θέλει και στην Μεσόγειο.
Αυτή όμως είναι η μία πλευρά του νομίσματος.
Η άλλη λέει πως …«είναι πολλά τα λεφτά Ταγίπ» στην Μεσόγειο. Ο Ερντογάν το ξέρει και έχει καταλάβει πως τουλάχιστον οι Γάλλοι δεν έχουν σκοπό να κάνουν πίσω. Για την Ελλάδα δεν το συζητάμε. Δεν της επιτρέπεται να κάνει πίσω.
Και να μην ξεχνάμε και το Ισραήλ.
Το ερώτημα είναι λοιπόν αν η «άλωση» της Αγίας Σοφίας είναι η σάλπιγγα πριν την γενική επίθεση ή το άλλοθι για να ξεχαστεί ο λαός στην Τουρκία και να καθυστερήσει ή και να ματαιώσει τα σχέδια του ο Ερντογάν.
Άλλωστε αν πήρε την ρεβάνς, όπως ίσως να νομίζει, για το συντριπτικό αεροπορικό πλήγμα που γνώρισε στην Λιβύη, σε επικοινωνιακό επίπεδο πάντα, από την άλλη δεν ξεχνάει, πως στο επίπεδο της μάχης αποδείχτηκε πως η Τουρκία είναι ευάλωτη και οι αντίπαλοι της είναι αποφασισμένοι να της το θυμίζουν με κάθε ευκαιρία.
Είναι άλλο να νομίζεις πως κάνεις επίθεση, μέσα στα όρια της χώρας σου και χωρίς αντίπαλο, και άλλο να έχεις αντίπαλο στο πεδίο της μάχης. Και αυτό ο Ερντογάν το κατάλαβε καλά.