Ο διαβόητος κακοποιός Νίκος Μαζιώτης απασχολεί τις αρχές ήδη από το 1991, οπότε και συνελήφθη για πρώτη φορά ως αντιρρησίας συνείδησης. Το 1992 συνελήφθη ξανά για ανυποταξία και προσβολή του στρατού. Τότε έκανε απεργία πείνας για 57 ημέρες και αφέθηκε ελεύθερος μετά από κινητοποιήσεις κοινωνικών οργανώσεων.
Η επόμενη σύλληψη του ήταν το 1995, για την κατάληψη στο πολυτεχνείο.
Στις 5 και 10 Δεκεμβρίου 1997 γίνονται τα πρώτα χαρακτηρισμένα ως οικο-τρομοκρατικά χτυπήματα στα ελληνικά χρονικά. Συγκεκριμένα, με τοποθέτηση βόμβας που δεν εξερράγη στο υπουργείο Βιομηχανίας, στη Μιχαλακοπούλου, στις 5.12.1997 και, πέντε μέρες μετά, με βόμβα στο πολιτικό γραφείο της τότε υπουργού Ανάπτυξης Βάσως Παπανδρέου, στην οδό Ομήρου 15, στο κέντρο της Αθήνας. Δυόμισι ώρες μετά την έκρηξη, με τηλεφώνημα στον ΣΚΑΪ, αναλαμβάνει την ευθύνη της έκρηξης η οργάνωση Μαχόμενος Αντάρτικος Σχηματισμός.
Στις 13 Ιανουαρίου 1998 η αστυνομία συλλαμβάνει ξανά τον Μαζιώτη. Στις 7.12.1997 είχαν ήδη φτάσει στο γραφείο του υπουργού Δημ. Τάξεως Γ. Ρωμαίου οι πρώτες αποδείξεις από τα εργαστήρια της Διεύθυνσης Εγκληματολογικών Ερευνών για αποτύπωμα που βρέθηκε σε μονωτική ταινία από τη βόμβα που είχε εντοπιστεί έξω από το υπουργείο Βιομηχανίας στη Μιχαλακοπούλου. Ήταν του 27χρονου τότε Νίκου Μαζιώτη.
«Μετανιώνω μόνο γιατί έκανα αυτό το τεχνικό λάθος. Για τίποτα άλλο. Και να με καταδικάσετε, που θα με καταδικάσετε δηλαδή, δεν αλλάζει τίποτε. Άλλωστε η φυλακή είναι ένα σχολείο για κάθε κοινωνικό επαναστάτη, αφού δοκιμάζεται η ψυχική του αντοχή. Και αν αντέξει, μετά πιστεύει περισσότερο σε αυτά για τα οποία φυλακίστηκε». Αυτό ήταν μέρος της απολογίας Μαζιώτη για την τοποθέτηση εκρηκτικού μηχανισμού το 1997 στο υπουργείο.
Ο Μαζιώτης καταδικάζεται πρωτόδικα σε 15ετή φυλάκιση. Η ποινή του μειώνεται και αποφυλακίζεται ύστερα από 3,5 χρόνια, τον Αύγουστο του 2001.
Η έφεση είχε εκδικαστεί στις 10.1.2001 και ο Μαζιώτης εξέφρασε τις θέσεις του με γραπτή δήλωση, αναφέροντας μεταξύ άλλων: «Το εφετείο όπου δικάζομαι σε δεύτερο βαθμό για τη βομβιστική απόπειρα στο υπουργείο Ανάπτυξης, πράξη την οποία έκανα σαν ένδειξη αλληλεγγύης στους κατοίκους των χωριών Στρυμονικού που αγωνίζονται ενάντια στην εγκατάσταση βιομηχανίας χρυσού από την πολυεθνική TVX GOLD, εξελίχθηκε σε στρατοδικείο συνοπτικών διαδικασιών παρόμοιων με αυτού του Δικαστηρίου Κρατικής Ασφάλειας της Τουρκίας. Αρνούμαι να συνεχίσω σ’ αυτή την τρομοδίκη, σ’ αυτή τη στημένη διαδικασία λογοκρισίας και φίμωσης καθώς και αποπολιτικοποίησης της υπόθεσής μου».
Ο Επαναστατικός Αγώνας
Ο Επαναστατικός Αγώνας, με 15 χτυπήματα στο διάστημα 2003-2009, έκανε το ντεμπούτο του τον Σεπτέμβριο του 2003 με διπλή βομβιστική επίθεση στα κτήρια της πρώην Σχολής Ευελπίδων, την μέρα της απολογίας του Γιωτόπουλου.
Μαζιώτης και Ρούπα συλλαμβάνονται τον Απρίλιο του 2010, με την ΕΛ.ΑΣ. να ανακοινώνει ότι στο σπίτι τους στα Καλύβια Αττικής κατασχέθηκε σκληρός δίσκος με παλιές προκηρύξεις του Επαναστατικού Αγώνα, σχέδια προκηρύξεων για μελλοντικά τρομοκρατικά χτυπήματα, καθώς και χειρόγραφα προσχέδια προκηρύξεων. Θα αφεθούν, όμως, ελεύθεροι με περιοριστικούς όρους τον Οκτώβριο του 2011, καθώς είχε παρέλθει το 18μηνο της κράτησής τους.
Οι περιοριστικοί όροι για απαγόρευση εξόδου από τη χώρα, παραμονή τους στο λεκανοπέδιο της Αττικής αλλά και παρουσία τους τρεις φορές τον μήνα στο αστυνομικό τμήμα παραβιάστηκαν τον Ιούνιο του 2012, οπότε και χάθηκαν τα ίχνη τους. Τον Απρίλιο του 2013 οι δυο καταζητούμενοι καταδικάστηκαν σε κάθειρξη 50 ετών για συμμετοχή τους στον Επαναστατικό Αγώνα.
Στις 11.10.2013 δημοσιοποιείται στο Διαδίκτυο κείμενο του 42χρονου Νίκου Μαζιώτη και της Πόλας Ρούπα για τη δολοφονία του αντιφασίστα Παύλου Φύσσα από χρυσαυγίτες. Στις 30.10.2013, τέλος, ο Μαζιώτης με νέα του παρέμβαση στο indymedia μιλάει για κρατική προπαγάνδα σε βάρος του, για την εμπλοκή του ονόματός του από τις αρχές στις ληστείες στα Μέθανα και στο Βελεστίνο.
Σήμερα Τετάρτη 16 Ιουλίου ο Μαζίωτης συλλαμβάνεται από την Αντιτρομοκρατική στο Μοναστηράκι.