ΜΟΝΟ ΣΤΟ USAY
Είμαι σε ένα νησί όχι κοσμοπολίτικο αλλά πασίγνωστο σε όλο τον κόσμο.
Βρίσκεται στα Δωδεκάνησα.
Κάθε χρόνο γέμιζε Ιταλούς.
Φέτος εξαφανίστηκαν. Ελάχιστοι.
Έλληνες λίγοι, πολύ λίγοι.
Έχει ευτυχώς αρκετούς Γάλλους.
Δυστυχώς φέτος δεν ήρθε η Ζιλί Γκαγιέ, όπως ερχόταν τα τελευταία δέκα χρόνια.
Για τρεις τέσσερις μέρες έκαναν απόβαση στο νησί Τούρκοι, οι οποίοι άφησαν αρκετά λεφτά και κινήθηκε η αγορά.
Τα πάντα κινούνται στη λογική του μισοάδειου.
Κάθε πέρυσι και καλύτερα.
Αυτοί που κινούσαν την αγορά ήταν οι Έλληνες και οι Ιταλοί.
Στέρεψαν αυτοί. Στέρεψαν και οι τσέπες τους, λόγω κρίσης.
Άφησαν το νησί και απροστάτευτο από συγκοινωνία, χωρίς σύνδεση με ταχύπλοο με τη Σάμο από όπου γινόταν εύκολα και γρήγορα η πρόσβαση στο νησί με την αεροπορική σύνδεση.
Άφησαν το νησί και χωρίς νερό.
Δουλεύουν όμως τα σούπερ μάρκετ.
Μια μεγάλη οικογένεια Γερμανών δίπλα μας στην παραλία άνοιξε τις σακούλες και έβγαλε ντομάτες και κονσέρβες με τόνο.
Φώναξαν τα παιδιά τους, τα μοίρασαν και άρχισαν να τρώνε και να θαυμάζουν το τοπίο ευτυχισμένοι που βρίσκονται σε επίγειο παράδεισο.
Υ. Γ. Δεν ξέρω πού βλέπουν τουριστικό ρεύμα οι της Κυβέρνησης.
Η Ελλάδα δεν είναι η Μύκονος.
Ο τουρισμός μετράει όχι σε κεφάλια αλλά τι αφήνουν στην οικονομία.
Η κρίση σε Ελλάδα και τώρα και στην Ιταλία έχει επιφέρει τεράστιο πλήγμα στην τουριστική μας οικονομία.
Πρόσθεσε και την κατάσταση στη Ρωσία και βγάλτε συμπεράσματα.
Κατά τα άλλα τα παπαγαλάκια της εξουσίας μιλούν κάθε μέρα για…έκρηξη!!!
Περαστικά μας κυρία Όλγα.