Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Ευάγγελος Βενιζέλος, από το βήμα της Βουλής ξεκαθάρισε πως η έναρξη των διαδικασιών για την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας θα γίνει τον Φεβρουάριο, προκειμένου όπως είπε να σταματήσει η παραφιλολογία ενώ σημείωσε πως η ψήφος εμπιστοσύνης δεν είναι και ψήφος για την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας, αλλά εξέφρασε την πεποίθησή του ότι η πλειοψηφία είναι εφικτή.
Εάν ωστόσο δεν εκλεγεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας,υπάρχει και το σενάριο των πρόωρων εκλογών αλλά διευκρίνισε πως κάτι τέτοιο δεν θα δώσει δυναμική διακυβέρνησης σε κάποιο κόμμα.
Σκληρή κριτική εξαπέλυσε κατά του ΣΥΡΙΖΑ λέγοντας πως όσα ανακοίνωσε ο κ. Τσίπρας στη ΔΕΘ, δεν θα βοηθήσουν στην έξοδο της χώρας από την κρίση, αλλά θα επιστρέψουν τη χώρα κυριολεκτικά σε χρεοκοπία και πίσω στο 2009. Κατακεραύνωσε τον Αλέξη Τσίπρα λέγοντας με ειρωνεία πως η Μέρκελ τον ΣΥΡΙΖΑ περιμένει για να αλλάξουν οι συσχετισμοί στην Ευρώπη, ενώ παρομοίως σημείωσε πως και ο Ντράγκι παίρνει αποφάσεις με εντολές του ΣΥΡΙΖΑ.
Κατηγόρησε τον ΣΥΡΙΖΑ ότι απειλεί τις επενδύσεις και για το γεγονός πως δηλώνουν πως δεν θα δεχθούν την όποια συμφωνία για το χρέος. Μάλιστα, όπως είπε, το γεγονός πως δεν υπάρχει εθνική συνεννόηση δυσκολεύει την κυβέρνηση στις διαπραγματεύσεις.
Τα επτά σημεία για έξοδο της χώρας από το Μνημόνιο
Ο κ. Βενιζέλος αναφέρθηκε στο σχέδιο εξόδου της χώρας από το μνημόνιο με επτά μέτρα, ξεκινώντας από τη συμφωνία με την τρόικα και την επικύρωση αυτής της συμφωνίας από το Eurogroup, χωρίς νέα μέτρα και χωρίς μειώσεις μισθών και συντάξεων.
Δεύτερο σημείο είναι η ολοκλήρωση των stress test των τραπεζών, η οποία θα δείξει την επάρκεια του κεφαλαίου των τραπεζών – Πολύ κοντά η συμφωνία για τα κόκκινα δάνεια.
Ολοκλήρωση του προγράμματος προσαρμογής που περιλαμβάνει όλα τα απαραίτητα μέτρα για να καταστεί δυνατή η βιωσιμότητα του χρέους.
Η εύκολη πρόσβαση στις αγορές, κάτι που όπως είπε, υπάρχει μέσω των ευρωπαϊκών μηχανισμών.
Η ολοκλήρωση της σχέσης με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, κάτι που όπως είπε δυσχεραίνεται από την ανεύθυνη στάση της αντιπολίτευσης και του κινδύνου πολιτικής αστάθειας που προκαλούν με τη στάση τους.
Το σχέδιο διαρθρωτικών αλλαγών που δεν το επιβάλουν οι δανειστές, αλλά είναι σχέδιο της κυβέρνησης.
Η αποκατάσταση των αδικιών και οι παροχές της κυβέρνησης σε κοινωνικές ομάδες.