Ξεχείλιζε από συγκίνηση η εμφάνιση του Λάκη Λαζόπουλου στο Θέατρο «Βέμπο» από όπου μεταδόθηκε ζωντανά το τελευταίο για το 2014 «Αλ Τσαντίρι Νιουζ», καθώς μετά από 33 χρόνια ξαναπάτησε το πόδι του στην ίδια σκηνή. Μάλιστα κάποια στιγμή μοιράστηκε με τους θεατές και τους τηλεθεατές μια περιπέτεια που είχε με την υγεία του τότε και καθώς οι αναμνήσεις τον πλημμύριζαν χρειάστηκε να διακόψει αρκετές φορές την αφήγησή του.
«Εδώ το 1981 ήρθα στην Αθήνα και έτυχα να παίζω εδώ στην ελεύθερη σκηνή τότε. «Θυμάμαι τα πάντα εδώ μέσα. Νομίζω μου είναι τόσο οικείος ο χώρος», είπε κατά το καλωσόρισμα ο Λάκης Λαζόπουλος.
«Εχω πολλά να γράψω στο βιβλίο για την περίοδο αυτή. Είναι φοβερό να είσαι μετά από τόσα χρόνια εδώ», συνέχισε συγκινημένος, ενώ στη συνέχεια μοιράστηκε με το κοινό μια περιπέτεια που της υγείας του.
«Θυμήθηκα τώρα τη στιγμή αυτή όταν είχα πάθει γαστρορραγία. Στο διάλειμμα ήρθε ο γιατρός, μου έκανε εξέταση και μου είπε «πρέπει να διακόψεις τώρα την παράσταση». Του λέω «όχι, έχω ένα κείμενο να παίξω στο τέλος». Δεν μπορώ», αποκάλυψε ο Λάκης Λαζόπουλος βουρκωμένος.
«Ήταν το φορείο εκεί και θυμάμαι είχε πέσει ο αιματοκρίτης μου, δεν μπορούσα να σταθώ στα πόδια μου. Κράτησα το μικρόφωνο είκοσι λεπτά και με τη δύναμη που έπαιρνα από τον κόσμο, δεν έπεσα. Δεν καταλάβαινα πώς στάθηκα. Είπα όλο το κείμενο απέξω κι εκείνη τη στιγμή κατάλαβα ότι ο κόσμος έχει τέτοια δύναμη να σου δώσει, που η δικιά μου ήταν τόσο ασήμαντη», είπε ακόμη.
«Κι όταν βγήκα έξω, έπεσα στο φορείο κι έβγαινα μαζί με τους θεατές, αλλά ακόμη θυμάμαι αυτό το μικρόφωνο πώς το κράταγα και πόση δύναμη μου έδιναν σαν μην καταλάβαιναν κι είμαι σίγουρος ότι ένιωθαν. Αυτό το νιώθω πολλές φορές, ότι χωρίς να σας λέω κάτι, ξέρετε από μέσα πώς είμαι», πρόσθεσε.