Όπως αναφέρεται σε σχετικό δημοσίευμα του New Scientist, η εν λόγω συσκευή βοηθά ανθρώπους που έχουν πρόβλημα στο περπάτημα, απλά και μόνο ενσωματωνόμενη στα παπούτσια. Η Πέιπ εμπνεύστηκε για τη δημιουργία της λόγω του πατέρα της, που διαγνώστηκε με Πάρκινσον πριν από περίπου δέκα χρόνια: ο ασθενής, όπως και άλλοι άνθρωποι με Πάρκινσον, πέφτει περιστασιακά ή μπορεί να «παγώνει» ενώ περπατάει, με την αίσθηση ότι τα πόδια του έχουν κολλήσει στο έδαφος.
Οπτικές ενδείξεις/ βοηθήματα έχει αποδειχθεί πως βελτιώνουν τον ρυθμό και τον βηματισμό ανθρώπων με Πάρκινσον. Στην περίπτωση του Path (όπως λέγεται το σύστημα), ένα λέιζερ στη μύτη του παπουτσιού εκπέμπει ακτίνες παράλληλες με τα επόμενα 50 εκατοστά του πατώματος. Το κάθε παπούτσι στην ουσία δημιουργεί έναν «οδηγό» για το άλλο πόδι, με αποτέλεσμα τη δημιουργία ενός «δικτύου», που μένει σταθερό μέχρι ο χρήστης να είναι έτοιμος να κάνει το επόμενο βήμα.
Επίσης, ειδικοί αισθητήρες στις σόλες «ενημερώνουν» τον χρήστη μέσω δονήσεων όταν το πόδι αγγίζει το έδαφος – κάτι το οποίο αντιμετωπίζει την απώλεια αίσθησης στο πόδι, που αποτελεί άλλο ένα κοινό σύμπτωμα του Πάρκινσον. Τόσο οι σόλες, όσο και οι προτζέκτορες στη μύτη του παπουτσιού, μπορούν εύκολα να τοποθετηθούν σε ένα συνηθισμένο κατά τα άλλα ζευγάρι παπούτσια.
Νωρίτερα μέσα στο έτος, η Πέιπ δοκίμασε το Path σε ένα άτομο με Πάρκινσον και δύο με πολλαπλή σκλήρυνση- μια άλλη ασθένεια που παρεμποδίζει την κίνηση. Τα προκαταρκτικά αποτελέσματα παρουσιάστηκαν στις 10 Δεκεμβρίου στην Footwear Health Tech Conderence στο Αϊντχόφεν.