Σύμφωνα με το thebest.gr, ο πρώην βουλευτής Παναγιώτης Αδρακτάς και οι συνεργάτες του φιλοδοξούν σε σύντομο χρονικό διάστημα, πέρα από το γάλα που θα παράγεται από τα περίπου 1.000 πρόβατα που θα διατηρούν στη φάρμα, να φτιάχνουν το δικό τους βιολογικό γιαούρτι καθώς και άλλα πιστοποιημένα γαλακτοκομικά προίόντα.
«Αποφάσισα να δραστηριοποιηθώ στον πρωτογενή τομέα παραγωγής, δημιουργώντας μια σύγχρονη μονάδα εκτροφής προβάτων, έναν στάβλο δηλαδή. Η μελέτη που έχουμε κάνει είναι για περίπου 1.000 πρόβατα. Η παραγωγή θα είναι καθετοποιημένη, δηλαδή, δίπλα ακριβώς θα δημιουργηθεί τυροκομείο, όπου και θα γίνεται η επεξεργασία του δικού μας γάλακτος.Υπολογίζουμε ότι από τα 1.000 πρόβατα θα βγάζουμε 300 τόνους γάλα τη σεζόν, το οποίο εν συνεχεία θα μετατρέπουμε σε γιαούρτι και άλλα γαλακτοκομικά προϊόντα. Φανταστείτε ότι θα παράγουμε τυρί φέτα, όχι από αιγοπρόβειο, αλλά από καθαρά πρόβειο γάλα, όπως εκείνο που έφτιαχναν κάποτε οι παππούδες μας.Θα κάνουμε, επίσης οι ίδιοι την παραγωγή των τροφών μας, οι οποίες θα είναι βιολογικές, διότι και η παραγωγή των προϊόντων μας θέλουμε να πιστοποιηθεί ως τέτοια.Τα πρόβατα θα είναι επίσης πιστοποιημένα ως ελληνικά, διότι τα τελευταία χρόνια οι φυλές έχουν μπασταρδέψει, με αποτέλεσμα να είναι υπαρκτός ο κίνδυνος κάποια στιγμή να χάσουμε και την αποκλειστικότητα της ονομασίας φέτα», δηλώνει ο ίδιος στην εφημερίδα «Ενημέρωση».
Οσό για το πώς έλαβε την απόφαση αυτή ο πρώην βουλευτής; Αν και στο επάγγελμα είναι γιατρός-χειρουργός, το όνειρό του ήταν πάντα να ασχοληθεί με τον πρωτογενή τομέα.
Το μαγευτικό οροπέδιο της Φολόης
Το οροπέδιο της Φολόης, το οποίο δίνει και το όνομά του στην κτηνοτροφική μονάδα του κ. Αδραχτά βρίσκεται στην ορεινή Ηλεία, στα σύνορα Αρκαδίας-Αχαΐας, στους νοτιοδυτικούς πρόποδες του όρους Ερυμάνθου σε υψόμετρο 600-630 μέτρων καλύπτοντας έκταση 42.000 στρεμμάτων. Πήρε το όνομά του από την μυθολογία και τον βασιλιά των Κενταύρων Φόλο, φίλο του Ηρακλή. Στο οροπέδιο αυτό βρίσκεται ένα από τα μεγαλύτερα δάση βελανιδιών, το οποίο καλύπτει μια έκταση 42 χιλιάδων στρεμμάτων και είναι από τα λίγα αμιγώς σπερμοφυή στην Ευρώπη.
Κοντά στις κατοικημένες περιοχές και στις χαράδρες συναντά κανείς καστανιές, οξιές, πλατάνια, πουρνάρια, αριές, κουμαριές, ρείκια, σπάρτα, καρυδιές, οπωροφόρα δέντρα και ορεινότερα σφάκα. Στην περιοχή μέχρι το 1950 υπήρχαν αγριογούρουνα, ζαρκάδια και ελάφια, ενώ σήμερα συναντά κανείς λαγούς, κουνάβια, αλεπούδες, τσακάλια, νυφίτσες, σκαντζόχοιρους και χελώνες, αλλά και πέρδικες, μπεκάτσες, φάσες, κίσσες, κούκους, τρυγόνια, τσαλαπετεινούς, κορυδαλλούς, δρυοκολάπτες, αετούς, αετομάχια, ξεφτέρια και κουκουβάγιες.
Το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού ασχολείται με την κτηνοτροφία. Από το γάλα των αιγοπροβάτων οι κάτοικοι παράγουν τυρί (φέτα και μυζήθρα) και γιαούρτι και να καλύψουν τις ανάγκες τους σε γαλακτοκομικά. Το κρέας είναι εξαιρετικής ποιότητας. Το έδαφος και οι κλιματολογικές συνθήκες ευνοούν την παραγωγή καρυδιών, κερασιών και κρασιού από τα ντόπια αμπέλια. Επίσης, εξαιρετικής ποιότητας είναι και το μέλι που παράγεται στην περιοχή. Πρόκειται για μέλι από άνθη κυρίως καστανιάς και βελανιδιάς που του δίνουν και το χαρακτηριστικό σκούρο χρώμα του.
