Η Μorgan Stanley, που είναι διαπραγματευτής ελληνικών ομολόγων, ανέφερε ότι αν δοθεί στην Ελλάδα από τους Ευρωπαίους πιστωτές της το ίδιο περιθώριο που είχε δοθεί στο παρελθόν, το χρέος της ως ποσοστό του ΑΕΠ που ανέρχεται στο 175% του ΑΕΠ θα είχε τον ίδιο «πιστωτικό κίνδυνο» με μία χώρα που έχει χρέος 88%. Επτά χώρες της Ευρωζώνης έχουν υψηλότερο από αυτόν λόγo χρέους προς ΑΕΠ: Η Πορτογαλία (128%), η Ιρλανδία (123%), η Ιταλία (128%), το Βέλγιο (105%), η Κύπρος (102%) και η Ισπανία και η Γαλλία (92% και οι δύο).
«Ο πιστωτικός κίνδυνος του χρέους των 320 δισ. ευρώ της Ελλάδας μπορεί να μειωθεί ντε φάκτο σε χαμηλότερο επίπεδο από εκείνο άλλων χωρών της Ευρωζώνης» δήλωσε ο Πάολο Μπατόρι, που είναι ο επικεφαλής στρατηγικής της τράπεζας για τα ομόλογα αναδυόμενων χωρών.
Ο Μπατόρι υποστηρίζει ότι ένα μεγάλο μέρος του χρέους – το δάνειο των 107 δισ. ευρώ από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΕΤΧΣ) – δεν θα έπρεπε καν να υπολογίζεται ως χρέος, επειδή δεν φέρει τόκο για τα επόμενα 8 χρόνια και δεν προβλέπεται να αποπληρωθεί για τα επόμενα 30 χρόνια. Ο ίδιος δήλωσε ότι, αν αναδιαρθρωθούν τα διμερή δάνεια που έχει πάρει η Ελλάδα από τις χώρες της Ευρωζώνης (ύψους 53 δισεκ. ευρώ), με τρόπο αντίστοιχο με τα δάνεια από το ΕΤΧΣ, τότε θα μπορούσαν και αυτά να υπολογίζονται με έκπτωση, καθιστώντας το χρέος της Ελλάδας ιδιαίτερα διαχειρίσιμο.