Η ποσότητα αυτή καλύπτει μια τεράστια έκταση, 34 φορές όσο το Μανχάταν, ενώ έως το 2025 μπορεί να φθάσει τα 17,5 εκατ. ετησίως, αν δεν ληφθούν μέτρα, προειδοποιούν οι επιστήμονες. Για το 2015, η εκτίμηση είναι ότι 9,1 εκατ. τόνοι πλαστικών θα βρουν το δρόμο τους προς τις θάλασσες.
Την έρευνα διενήργησαν επιστήμονες του αμερικανικού Πανεπιστημίου της Τζώρτζια με επικεφαλής την επίκουρο καθηγήτρια μηχανικής του περιβάλλοντος Τζένα Τζέμπεκ. Οι ερευνητές συνέλεξαν δεδομένα για την παραγωγή και τη διαχείριση απορριμμάτων από 192 χώρες. Στη συνέχεια οι ερευνητές εκτίμησαν πόσα από αυτά τα απορρίμματα είναι πλαστικά και πόσα βρίσκονται σε απόσταση 30 μιλίων από τις ακτές.
Οι προβλέψεις για τη ρύπανση από πλαστικά είναι ιδιαιτέρως δυσοίωνες καθώς μέχρι το 2025 αναμένεται να έχουν απορριφθεί στις θάλασσες 155 εκατ. τόνοι πλαστικών, σύμφωνα με το econews.
Οπως είπε η Τζένα Τζέμπεκ, «η ποσότητα πλαστικών που καταλήγει στους ωκεανούς, ισοδυναμεί με πέντε σακούλες σούπερ-μάρκετ γεμάτες πλαστικά για κάθε 30 εκατοστά ακτογραμμής στον κόσμο».
Οι οκτώ εκατομμύρια τόνοι πλαστικών ετησίως αποτελούν μια μέση εκτίμηση, ενώ εκτιμούν ως ελάχιστη ποσότητα τα 4,8 εκατ. και ως μέγιστη τα 12,7 εκατ. (δέκα έως 30 φορές περισσότερα πλαστικά απόβλητα από αυτά που επιπλέουν και έχουν υπολογιστεί σε 245.000 τόνους το πολύ).
Πρόκειται για το 1,5% έως 4,5% της παγκόσμιας παραγωγής πλαστικών και για ένα ποσοστό της τάξης του 15% έως 40% των συνολικών πλαστικών αποβλήτων που δημιουργούνται από τους ανθρώπους κάθε χρόνο.
Είκοσι χώρες ευθύνονται για το 83% των πλαστικών αποβλήτων που καταλήγουν στις θάλασσες.
Η Κίνα ευθύνεται για το ένα τέταρτο του συνόλου των πλαστικών που μολύνουν τους ωκεανούς 3,5 εκατομμύρια απορριφθέντες τόνους ανά έτος. Την Κίνα ακολουθούν η Ινδονησία, οι Φιλιππίνες, το Βιετνάμ και η Σρι Λάνκα, εν μέρει λόγω της εκτεταμένης ακτογραμμής τους.
Απεναντίας οι Ηνωμένες Πολιτείες παρά το μεγάλο όγκο πλαστικών σκουπιδιών που παράγουν, χάρη στην ανακύκλωση και τη βιώσιμη διαχείριση των απορριμμάτων με 77.000 τόνους ανά έτος, ευθύνονται για ποσοστό μικρότερο του 1% επί του συνόλου.
Η ρύπανση των ωκεανών με πλαστικά (τα οποία εμφανίστηκαν στην αγορά στη δεκαετία του 1930) αναδείχθηκε στις αρχές της δεκαετίας του ’70 και τείνει να εξελιχθεί σε μείζον πρόβλημα για το περιβάλλον, αλλά και τη δημόσια υγεία.
Τα πλαστικά είτε επικάθονται στο βυθό είτε διασπώνται σε μικροσκοπικά κομμάτια τα οποία εισέρχονται στην τροφική αλυσίδα μέσω των ψαριών με ανεξέλεγκτες και άγνωστες συνέπειες.
Πηγή: protothema.gr