Ο λόγος είναι απλός, η ραγδαία εξέλιξη χρήσης του μέσου που μέσα σε 8 χρόνια μπορεί να καταναλώσει όλα τα αποθέματα ενέργειας που διαθέτει μια χώρα όπως η Μ. Βρετανία μέχρι το 2035. Οι οπτικές ίνες έχουν τιγκάρει όσον αφορά τη χωρητικότητά τους για τη μετάδοση πληροφοριών και το κόστος δημιουργίας περισσότερων καλωδίων είναι αρκετά μεγάλο. Αυτά ήταν πορίσματα στα οποία κατέληξαν επιστήμονες διάφορων ειδικοτήτων σε ένα συνέδριο που διεξήχθη στο Royal Society του Λονδίνου με αντικείμενο το τι μπορεί να γίνει για να αποφευχθεί μια ενδεχόμενη ιντερνετική κρίση.
Αιτία οι αυξανόμενες ταχύτητες και η "έκρηξη" της διαδικτυακής τηλεόρασης και γενικότερα του streaming παντός είδους που έχουν υπερφορτώσει το σύστημα. Το 2005 η μάξιμουμ ταχύτητα ήταν 2 Mb το δευτερόλεπτο, σήμερα έχει φτάσει τα 100Mb το δευτερόλεπτο και η αύξηση της χρήσης του χωρίς να παρθούν δραστικές αποφάσεις για την υπάρχουσα υποδομή μπορεί να κρασάρει τα πάντα.
Όπως λέει και ο καθηγητής Έλις του πανεπιστημίου Άστον στο Μπέρμιγχαμ "έχουμε φτάσει σε ένα σημείο στα εργαστήρια έρευνας που δεν μπορούμε να έχουμε περισσότερα δεδομένα μέσα από μια οπτική ίνα. Οι εξελίξεις είναι πολύ πιο γρήγορες από το χρόνο που χρειαζόμαστε στα εργαστήρια για να καταλήξουμε σε λύσεις και κάνουμε αγώνα δρόμου για προπορευτούμε από αυτές. Αυτή τη στιγμή η εκρηκτικότητα της κατάστασης είναι σαν να στέκεσαι μπροστά στον πλανήτη Ήλιο".
Για να στο πούμε πιο απλά, ένας κόσμος χωρίς Internet αυτή τη στιγμή είναι κάτι σαν την εποχή που δεν υπήρχε ρεύμα ηλεκτρικό. Και ίσως χειρότερα γιατί με ένα κεράκι έκανες τη δουλειά σου. Δυστυχώς ή ευτυχώς όμως, αυτή τη στιγμή, η εργασία, η διασκέδαση, η πολιτική, η ιατρική και οι επιστήμες, η ενημέρωση, η επικοινωνία και πολλά άλλα εξαρτώνται από αυτό. Και μια πιθανή κατάρρευση του, δεν απέχει ιδιαίτερα από επιστροφή στην εποχή των σπηλαίων.