Αρθρο του Παναγιώτη Λαφαζάνη, για την επέτειο των 10 ετών από το θάνατο του “Καπετάν Γιώτη”.
«Χαρίλαε, ψηλά στο λόφο του Αη Λια, στο Παλιοζογλώπι, που αναπαύεσαι, έχεις διαλέξει καλή θέα για να αγναντεύεις και να περιμένεις να δεις τη λεύτερη, ανεξάρτητη και σοσιαλιστική Ελλάδα που οραματίστηκες μέσα από τα βάθη της καρδιάς σου. Ίσως να μην περιμένεις για πολύ!».
Με αυτή τη φράση ο Παναγιώτης Λαφαζάνης,10 χρόνια μετά το θάνατο του Χαρίλαου Φλωράκη, κλείνει το άρθρο του σήμερα στην "Εφημερίδα των Συντακτών" για την επέτειο των 10 ετών από το θάνατο του “Καπετάν Γιώτη”.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο:
«Ο Χαρίλαος είχε ένα μεγάλο σπάνιο χάρισμα που τον κρατάει ζωντανό ανάμεσα μας. Μαγνήτιζε. Όσοι τον γνώριζαν, έστω και για λίγη ώρα, δεν τον ξεχνούσαν ποτέ. Η φυσιογνωμία του στριφογυρίζει πάντα, βαθιά χαραγμένη, στη μνήμη τους.
Ο Χαρίλαος Φλωράκης δεν ήταν ένας από τους πολλούς κομμουνιστές ηγέτες της χώρας μας. Ξεχώριζε. Ήταν αυτός που κράτησε όρθιο και μεγάλο το ΚΚΕ στη μεταπολίτευση. Υπήρξε, όμως, ξεχωριστός κομμουνιστής, γιατί ταυτόχρονα ήταν βαθύτατα λαϊκός άνθρωπος και ακατάβλητος πατριώτης.
Ο Χαρίλαος είχε πάνω του κάτι το μοναδικό. Κουβαλούσε κάτι από μια πανάρχαια ελληνική κληρονομιά και ειδικότερα την κληρονομιά των μεγάλων πολέμαρχων και καπεταναίων του ’21, που βρήκαν τη δημιουργική συνέχεια τους στην Εθνική Αντίσταση. Κουβαλούσε κάτι από το ένστικτο τους, την απλότητα και το λαϊκό παροιμιώδη αφτιασίδωτο λόγο τους, τη λεβεντιά και τη ντομπροσύνη τους, τα βαθιά φυσικά ηγετικά τους χαρίσματα.
Χαρίλαε, ψηλά στο λόφο του Αη Λια, στο Παλιοζογλώπι, που αναπαύεσαι, έχεις διαλέξει καλή θέα για να αγναντεύεις και να περιμένεις να δεις τη λεύτερη, ανεξάρτητη και σοσιαλιστική Ελλάδα που οραματίστηκες μέσα από τα βάθη της καρδιάς σου. Ίσως να μην περιμένεις για πολύ!».
