Ούτε ένα ευρώ δεν δικαιούνται οι συμβασιούχοι των οποίων οι συμβάσεις θεωρούνται άκυρες και λειτουργούσαν ως απλές σχέσεις εργασίας, σύμφωνα με απόφαση του Β1 Εργατικού Τμήματος του Αρείου Πάγου, που απέρριψε τις αγωγές δέκα μουσικών της φιλαρμονικής του Δήμου Αθηναίων, που εργάζονταν με διαδοχικές ανανεούμενες συμβάσεις μίσθωσης έργου.
Οι μουσικοί που είχαν δικαιωθεί στο Πρωτοδικείο, υποστήριξαν ότι κατ’ επίφαση και καταχρηστικά οι συμβάσεις τους χαρακτηρίστηκαν ως συμβάσεις μίσθωσης έργου, ενώ στην πραγματικότητα υπέκρυπταν ενιαία σύμβαση εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου.
Υποστήριξαν ακόμη ότι, καθ’ όλο το διάστημα που εργάζονταν, κάλυπταν πάγιες και διαρκείς ανάγκες του Δήμου. Δεδομένου ότι για την εργασία τους αυτή δεν είχαν πληρωθεί από τον Δήμο, ζήτησαν από το δικαστήριο να τους καταβληθούν οι δεδουλευμένες αποδοχές τους, τα δώρα εορτών και το επίδομα αδείας.
Οι αρεοπαγίτες έκριναν ότι η αγωγή των μουσικών είναι παράνομη. Και αυτό γιατί όλοι οι μουσικοί προσλήφθηκαν μετά την αναθεώρηση του Συντάγματος του 2001, με την οποία τροποποιήθηκε το άρθρο 103.
Έτσι κατά τον Άρειο Πάγο απαγορεύεται η μετατροπή των συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου με το Δημόσιο, τα Ν.Π.Δ.Δ. και τους Ο.Τ.Α. σε συμβάσεις εργασίας αορίστου χρόνου (μονιμοποίηση), ακόμη και στις περιπτώσεις που οι εργαζόμενοι καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες του εργοδότη τους.
Ακόμη, ο Άρειος Πάγος, στην υπ’ αριθμ. 401/2015 απόφασή του, επικαλείται τις νομοθετικές διατάξεις (νόμοι 2190/1994 και 2527/1997) που προβλέπουν ότι οι Δήμοι, κ.λπ. με τη λήξη της πρώτης σύμβασης ορισμένου χρόνου ή έργου πρέπει να σταματήσουν να καταβάλλουν τις αποδοχές.
Σε αντίθετη περίπτωση, οι αποδοχές που θα χορηγούνται στους συμβασιούχους θα καταλογίζονται στους Δημάρχους, ενώ παράλληλα θα διώκονται οι τελευταίοι για παράβαση καθήκοντος.
Όπως αναφέρουν στην απόφασή τους οι αρεοπαγίτες «απαγορεύεται απόλυτα από το νόμο και τέτοια δεν δημιουργεί καμία αξίωση αμοιβής, αφού σε καμία περίπτωση δεν θα μπορούσε να είναι έγκυρη και ειδικότερα δεν δημιουργεί αξίωση ούτε από τον αδικαιολόγητο πλουτισμό, αφού τέτοιος πλουτισμός δεν προκύπτει για τον εργοδότη».
Τι ίσχυε έως σήμερα
Μέχρι τώρα, ο Άρειος Πάγος με αποφάσεις του όταν δίκαζε αγωγές εργαζομένων του δημοσίου τομέα με διαδοχικές συμβάσεις ορισμένου χρόνου ή συμβάσεις (δήθεν) μίσθωσης έργου (συμβασιούχοι), οι οποίοι κάλυπταν πάγιες και διαρκείς ανάγκες του εργοδότη τους, δεν προέβαινε μεν στη μονιμοποίησή των εργαζομένων αυτών, ωστόσο, κάνοντας ορθό νομικό χαρακτηρισμό της έννομης σχέσης τους, τους επιδίκαζε τις δεδουλευμένες αποδοχές τους.
Δηλαδή οι αρεοπαγίτες επιδίκαζαν τις αποδοχές του διαστήματος που οι συμβασιούχοι εργάστηκαν χωρίς να αμειφθούν για την εργασία τους αυτή, καθώς και τα δώρα Χριστουγέννων και Πάσχα και το επίδομα αδείας, συν τους νόμιμους τόκους υπερημερίας.