Η Κύπρος το 2013 έζησε τις δραματικές στιγμές που θα ζήσει από αύριο και η Ελλάδα με τις τράπεζες οι οποίες στη Μεγαλόνησο έμειναν κλειστές 12 ημέρες.
Στην Κύπρο τα βασικά σημεία των περιοριστικών μέτρων που αποφασίστηκαν ήταν τα εξή:
Περιορίστηκε στα 300 ευρώ το ύψος των ημερήσιων αναλήψεων.
Οσοι ταξίδευαν στο εξωτερικό έπαιρναν περιορισμένα χρήματα. Το ποσό αυτό στην περίπτωση της Κύπρου ήταν 2.000 ευρώ.
Στους φοιτητές του εξωτερικού επιτρεπόταν ως 5.000 ευρώ το τρίμηνο.
Δικαιολογητικά απαιτούνταν στην Κύπρο και για συναλλαγές εσωτερικού, αν αυτές γίνονταν μέσω της μεταφοράς ποσών από τραπεζικό λογαριασμό σε τραπεζικό λογαριασμό εντός Κύπρου.
Απαγορεύτηκε η εξαγωγή συναλλάγματος για επενδύσεις στο εξωτερικό.
Οι επιταγές χρησιμοποιούνταν μόνο για καταθέσεις στο όνομα του δικαιούχου.
Οι προθεσμιακές καταθέσεις που έληγαν τον επόμενο μήνα της επιβολής των περιορισμών παρατάθηκαν τουλάχιστον ένα μήνα και στη συνέχεια μόνο ένα μέρος αυτών μπορούσε να μεταφερθεί σε λογαριασμό όψεως.
Η πλήρης άρση των capital controls στην Κύπρο έγινε δύο χρόνια μετά την εφαρμογή τους, δηλαδή μόλις πριν από μερικούς μήνες. Στην Ισλανδία οι κεφαλαιακοί περιορισμοί ήρθησαν επτά χρόνια μετά από την εφαρμογή τους.
Οι τουρίστες δεν μπορούσαν να εγκαταλείψουν την Κύπρο, έχοντας χρήματα αξίας άνω των 1.000 ευρώ.
Πέραν των αυτονόητων συνεπειών που αφορούν τις καθημερινές συναλλαγές, οικονομολόγοι επισημαίνουν ότι οι κεφαλαιακοί περιορισμοί που επιβάλλονται σε μια χώρα πλήττουν καίρια την αξιοπιστία της οικονομίας, οδηγούν σε πάγωμα επενδυσεων και αποτελούν, ειδικά στην περίπτωση της Ελλάδας σκληρό χτύπημα στον τουρισμό.
Και βεβαίως είναι άγνωστο πώς θα αντιδράσουν οι Ελληνες π.χ. στην πληρωμή των φόρων από τις 30 Ιουλίου ή άλλων λογαριασμών, αν θα δημιουργηθεί δηλαδή «κίνημα δεν πληρώνω».