«Η Ελλάδα παραβιάζει εδώ και χρόνια τους κανόνες του Δουβλίνου, καθώς δεν συμπεριφέρεται στους πρόσφυγες με τον ορθό τρόπο σε ό,τι αφορά το θέμα του ασύλου» υποστηρίζει ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, σε συνέντευξή του στη Bild.
Σε ερώτηση εάν είναι ευτυχής που η Ελλάδα παραμένει μέλος της ευρωζώνης, με δεδομένο ότι η χώρα παίζει σημαντικό ρόλο στη διασφάλιση των ευρωπαϊκών συνόρων και την καταγραφή και μετεγκατάσταση των προσφύγων, ο γερμανός πολιτικός σχολιάζει ότι τα δυο ζητήματα δεν σχετίζονται, καθώς η διασφάλιση των εξωτερικών συνόρων είναι καθήκον όλων των ευρωπαϊκών κρατών.
Τόσο στη διαχείριση του προσφυγικής κρίσης όσο και στον τρόπο διαχείρισης του ελληνικού ζητήματος υπήρξε το 2015 συχνά διάσταση απόψεων μεταξύ του Σόιμπλε και της καγκελαρίου Α. Μέρκελ, παρατηρεί η Bild.
«Καθόλου», απαντά ο υπουργός Οικονομικών. «Η καγκελάριος είναι ευτυχής που είμαι υπουργός Οικονομικών. Γνωρίζει ότι μπορεί να με εμπιστευτεί. Τη στήριξα περισσότερο από κάθε άλλον. Εντούτοις όχι ρωτώντας την από το πρωί μέχρι το βράδυ τι της αρέσει. Δεν είναι αυτή η δουλειά ενός υπουργού. Σεβόμενος την αρμοδιότητα του/της καγκελαρίου να χαράσσει την κατεύθυνση της πολιτικής, ένας υπουργός πρέπει να κάνει τις δικές του σκέψεις. Δεν είμαι βολικός, αλλά έντιμος» τονίζει ο γερμανός ΥΠΟΙΚ.
«Οι Έλληνες δεν πρέπει να κατηγορούν μόνο τους άλλους για τα προβλήματά τους, αλλά θα πρέπει να κοιτάξουν τι μπορούν και οι ίδιοι να κάνουν καλύτερα», αναφέρει χαρακτηριστικά.
Αντίθετα ο κ. Σόιμπλε εμφανίζεται πιο ελαστικός με τα κράτη της Ανατολικής Ευρώπης, υποστηρίζοντας ότι «αλληλεγγύη δεν σημαίνει ότι θα πρέπει ο ένας να προσβάλει τον άλλο. Και τα κράτη της Ανατολικής Ευρώπης θα πρέπει να φιλοξενήσουν πρόσφυγες, αλλά φυσικά λιγότερους απ' ό,τι η Γερμανία».
Ταυτόχρονα τάσσεται υπέρ της αύξησης των αμυντικών δαπανών για τα κράτη-μέλη της Ε.Ε., στα πλαίσια αντιμετώπισης του προσφυγικού προβλήματος, υπογραμμίζοντας ότι:
«Θα πρέπει να δαπανήσουμε περισσότερα κεφάλαια για την ενίσχυση των κοινών, αμυντικών σχεδίων της Ευρώπης.
Απώτερος στόχος θα είναι η δημιουργία ενός ευρωπαϊκού στρατού. Τα χρήματα που ξοδεύουμε για την ύπαρξη 28 ενόπλων δυνάμεων στην ΕΕ θα ήταν πιο αποτελεσματικά εάν τα χρησιμοποιούσαμε από κοινού.
Για τη Γερμανία αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να ενισχύσουμε περισσότερο τις εξωτερικές μας δυνάμεις και τις δυνάμεις ασφαλείας».