Ο 70 χρονος οικονομολόγος, αναλυτής, και συγγραφέας Τζον Πέρκινς που έγινε διάσημος με το βιβλίο του «Εξομολογήσεις ενός οικονομικού εκτελεστή» μίλησε στην Κυπριακή εφημερίδα «Σημερινή» για να διηγηθεί την περιπετειώδη ζωή του και να εκφράσει την άποψή του για το τι συμβαίνει στην Κύπρο.
Στη συνέντευξη αυτή αποκάλυψε ότι πρόσφατα τού έστειλε e-mail ο τέως Υπουργός Οικονομικών της Ελλάδας Γιάνης Βαρουφάκης για τον συγχαρεί για το βιβλίο του και να του πει πως ανυπομονεί να διαβάσει το δεύτερο βιβλίο.
Ο Πέρκινς πρόσθεσε ότι ο κ. Βαρουφάκης τού μετέφερε πως, όταν ανέλαβε την υπουργική θέση, αντιλήφθηκε ότι αυτά που περιγράφονται στο βιβλίο, σχετίζονται σε κάποιο βαθμό με όσα συνάντησε στην Ελλάδα.
Στο βιβλίο που τον έκανε διάσημο ως «οικονομικό δολοφόνο» ο Πέρκινς εμπλέκει μεγάλες εταιρείες που δραστηριοποιούνται στην εκμετάλλευση πετρελαίου και φυσικού αερίου -τις οποίες κατονομάζει-, την αμερικανική κυβέρνηση και συγκεκριμένα τις Υπηρεσίες Ασφαλείας (NSA).
Επίσης, εμπλέκει την Παγκόσμια Τράπεζα, διεφθαρμένους αξιωματούχους κυβερνήσεων τρίτων χωρών, αλλά και τον εαυτό του ως έναν εκ των μεσαζόντων της μεγάλης εκμετάλλευσης που έστησαν οι ΗΠΑ, για να κτίσουν την οικονομική αυτοκρατορία που είναι σήμερα.
Στη συνέντευξή του στην κυπριακή εφημερίδα "Σημερινή", ανέφερε πως η δουλειά του ως οικονομικού «δολοφόνου» ήταν απλή.
Από το 1971-1980, υπό την κάλυψη του οικονομικού συμβούλου για μια ιδιωτική εταιρεία αμερικανικών συμφερόντων, μετέβαινε σε αναπτυσσόμενες χώρες που είχαν φυσικό πλούτο. Στη συνέχεια δωροδοκούσε αξιωματούχους και διευθετούσε για τις κυβερνήσεις υπέρογκα δάνεια, με αντάλλαγμα την αποκλειστική ανάθεση της εκμετάλλευσης του πετρελαίου και του φυσικού αερίου σε συγκεκριμένες εταιρείες υπό ευνοϊκούς όρους.
Ήταν ξεκάθαρο από την πρώτη στιγμή ότι η Ελλάδα έπεσε θύμα των “οικονομικών εκτελεστών”, λέει ο John Perkins, συγγραφέας του βιβλίου “Confessions of an Economic Hit Man”.
Στο βιβλίο του, ο Perkins αποκαλύπτει πώς διεθνείς οργανισμοί, όπως το ΔΝΤ και η Παγκόσμια Τράπεζα ισχυρίζονταν δημοσίως ότι “έσωζαν” χώρες και οικονομίες από τα οικονομικά προβλήματά τους, την ώρα που στην πραγματικότητα, έπαιζαν ένα παιχνίδι με τις κυβερνήσεις τους: Τους υπόσχονταν εντυπωσιακή ανάπτυξη, ολοκαίνουργια έργα υποδομών και ένα μέλλον οικονομικής ευημερίας. Με την προϋπόθεση, ωστόσο, ότι θα έπαιρναν τεράστια δάνεια από τους οργανισμούς αυτούς. Αντί να επιτύχουν την τεράστια οικονομική ανάπτυξη και επιτυχία, οι χώρες αυτές έπεφταν θύμα ενός ισοπεδωτικού και μη βιώσιμου χρέους.
Και εκεί παρενέβαιναν οι “οικονομικοί εκτελεστές”. Φαινομενικά κανονικοί άνδρες, ταξίδευαν στις χώρες αυτές και επέβαλαν τις σκληρές πολιτικές λιτότητας που υπαγόρευε το ΔΝΤ και η Παγκόσμια Τράπεζα. Άνθρωποι σαν τον Perkins ήταν εκπαιδευμένοι να “ξεζουμίζουν” κάθε σταγόνα πλούτου και πόρων από τις οικονομίες αυτές και συνεχίζουν να το κάνουν έως σήμερα.
Τι έλεγε to 2014 ο Πέρκινς για την Ελλάδα το ΔΝΤ & τα δημοψηφίσματα
Σε συνέντευξή του, που δημοσιεύθηκε στο αμερικανικό site Truthout ο Perkins εξηγεί τι συνέβη με την Ελλάδα.
“Ουσιαστικά, η δική μου δουλειά ήταν να εντοπίζω τις χώρες που είχαν τους πόρους που ήθελαν οι επιχειρήσεις μας. Είτε επρόκειτο για πετρέλαια, ή αγορά, ή συστήματα μεταφορών”, λέει. “Μόλις εντοπίζαμε τις χώρες αυτές, κανονίζαμε να τους δοθούν τεράστια δάνεια, αλλά τα χρήματα δεν πήγαιναν ποτέ στις χώρες. Αντ΄ αυτού, πήγαιναν στις δικές μας επιχειρήσεις, για να χτίσουν έργα υποδομών στις χώρες αυτές, όπως εργοστάσια παραγωγής ενέργειας και αυτοκινητοδρόμους, που ωφελούσαν λίγους πλούσιους αλλά και τις δικές μας επιχειρήσεις, αλλά όχι την πλειοψηφία του κόσμου (…), οι οποίοι απέμεναν με το τεράστιο χρέος, όπως αυτό που έχει η Ελλάδα”.
Σε αυτό το σημείο, παρεμβαίνει το ΔΝΤ -στην περίπτωση της Ελλάδας, η τρόικα- με τεράστιες απαιτήσεις για αυξήσεις φόρων, μειώσεις δαπανών, ιδιωτικοποιήσεις, λέει ο Perkins. Οι χώρες αυτές γίνονται σκλάβοι των επιχειρήσεων, του ΔΝΤ και των υπόλοιπων οργανισμών, που ουσιαστικά είναι εργαλεία των μεγάλων εταιρειών.
“Στην περίπτωση της Ελλάδας, η άμεση αντίδρασή μου ήταν: 'Χτυπούν την Ελλάδα'. Δεν υπάρχει αμφιβολία για αυτό”, λέει ο Perkins. Στη χώρα συμβαίνει ό,τι συνέβη και στη Λατινική Αμερική ή την Ασία, και σε τόσα άλλα μέρη του κόσμου.
“Σίγουρα, η Ελλάδα έκανε λάθη, οι ηγέτες σας έκαναν κάποια λάθη, αλλά ο κόσμος δεν έκανε λάθη, και τώρα του ζητούν να πληρώσει για τα λάθη των ηγετών”.
Και συνεχίζει εξηγώντας ότι μέρος του παιχνιδιού είναι να πείσουν τους λαούς ότι έκαναν λάθος, ότι είναι κατώτεροι. “Η επιχειρηματο-κρατία είναι πολύ καλή σε αυτό, είτε πρόκειται για τον Πόλεμο του Βιετνάμ, όπου έπεισε τον κόσμο ότι οι Βιετναμέζοι ήταν κακοί, είτε πρόκειται, όπως σήμερα, για τους Μουσουλμάνους. Είναι η πολιτική του 'αυτοί εναντίον μας”. Εμείς είμαστε καλοί, είμαστε σωστοί, κάνουμε τα πάντα σωστά. Εσείς είστε λάθος. Και σε αυτή την περίπτωση, όλη αυτή η ενέργεια στρέφεται προς τον ελληνικό λαό, που του λένε: Είσαι τεμπέλης, δεν έκανες το σωστό, δεν ακολούθησες τις σωστές πολιτικές', ενώ στην πραγματικότητα, μεγάλο μέρος της ευθύνης εντοπίζεται στη χρηματοοικονομική κοινότητα που ενθάρρυνε την Ελλάδα να ακολουθήσει αυτό το δρόμο”.
Ο Perkins παραδέχεται πως τα προηγούμενα χρόνια δεν είχε συνειδητοποιήσει ότι οι μεγάλες επιχειρήσεις δεν θέλουν μια ενωμένη Ευρώπη. Είναι ικανοποιημένες με το κοινό νόμισμα, αλλά δεν θέλουν ενιαίους κανόνες. Αντίθετα, εκμεταλλεύονται το γεγονός ότι κάποιες χώρες της Ευρώπης έχουν πολύ πιο επιεικείς φορολογικούς νόμους, κάποιες έχουν πιο χαλαρούς περιβαλλοντικούς και κοινωνικούς νόμους.
Ποια είναι η συμβουλή του Perkins προς τους Έλληνες; “Θα ενθάρρυνα τους Έλληνες να αντισταθούν: Μην πληρώσετε αυτά τα χρέη. Κάντε τα δικά σας δημοψηφίσματα. Αρνηθείτε να πληρώσετε και βγείτε στους δρόμους”.
Το βιβλίο του Πέρκινς
Το βιβλίο κυκλοφόρησε το 2004 μεταφράστηκε σε 32 γλώσσες, παρέμεινε στη λίστα των μπεστ σέλερ των «New York Times» για 72 συναπτές εβδομάδες, πούλησε περισσότερο από 1 εκατ. αντίτυπα και διδάσκεται πλέον σε πανεπιστήμια του κόσμου, καθώς έδωσε υπόσταση σε αυτό που μόνο ως φήμη και συνωμοσιολογία γινόταν ως τότε δεκτό: την έννοια του οικονομικού δολοφόνου!
thetoc.gr