Από την πρώτη προεκλογική περίοδο – τότε που από τη Θεσσαλονίκη ο πρωθυπουργός, έταζε σε όλους ό,τι ήθελαν να ακούσουν – γνώριζαν ο κ. Τσίπρας και οι περί αυτόν ότι το ασφαλιστικό θα ήταν η «μητέρα των μαχών» όποτε και αν άνοιγε. Και έτσι αποδεικνύεται. Με τις κοινωνικές ομάδες να ξεσηκώνονται η μία μετά την άλλη, οριζοντίως και καθέτως, απέναντι στην ελληνική πρόταση για το ασφαλιστικό πριν καν ανοίξουν τα χαρτιά τους οι δανειστές. Πριν καν ξεκινήσουν τα τελεσίγραφα του Σόιμπλε και των άλλων.
Για πρώτη φορά ο κ. Τσίπρας προσωπικά δοκιμάζει στα όρια την πολιτική αξιοπιστία του αλλά και το πολιτικό του κεφάλαιο, καθώς οι κοινωνικές τάξεις που έχουν ξεσηκωθεί δεν είναι προφανώς μόνο οι γαλάζιοι συνδικαλιστές και επιστήμονες ή οι κομμουνιστές. Είναι και εκείνη η κρίσιμη μάζα πολιτών που παρείχαν απλόχερα τη στήριξή τους στον πρωθυπουργό σε όλους τους δραματικούς σταθμούς του ενός χρόνου ΣΥΡΙΖΑ. Κι όμως η κυβέρνηση επιμένει ότι όσοι αντιδρούν είναι οι βολεμένοι και οι φοροφυγάδες και ότι η πρόταση Κατρούγκαλου έχει κοινωνικό πρόσημο. Αυτό περίπου είναι το κυβερνητικό μότο.
Το usay.gr καταθέτει δημόσια την δική του πρόταση για την εξεύρεση μόνιμων σημαντικών πόρων υπέρ των ασφαλιστικών ταμείων και των συντάξεων, βασισμένη στη λειτουργία της αγοράς. Γιατί το ζητούμενο δεν είναι να εξοντωθεί η μεσαία τάξη για βρούμε τα χρήματα που μας ζητούν οι δανειστές, χωρίς να εξασφαλίζουμε τη βιωσιμότητα των ταμείων. Το ζητούμενο είναι τα χρήματα που απαιτούνται για την αιμοδοσία των ταμείων και των συντάξεων να εξευρεθούν μέσα από την αναθέρμανση της αγοράς δημιουργώντας ουσιαστικά ένα σύστημα συγκοινωνούντων δοχείων.
Το κλειδί της πρότασης βρίσκεται στο ορθό σχέδιο του αναπληρωτή Υπουργού των Οικονομικών Τρύφωνα Αλεξιάδη για την αποκλειστική χρήση του πλαστικού χρήματος για όλες ή τις περισσότερες συναλλαγές, με στόχο να παταχθεί η μεσαία φοροδιαφυγή. Είναι γνωστό και προκαλεί ήδη αντιδράσεις σε ολόκληρο τον εμπορικό κόσμο ότι η προμήθεια των τραπεζών, επί των συναλλαγών με τις κάρτες, είναι κοντά στο 3,5%.
Κι αν από αυτό το 3,5% προμήθειας, το 1,5% επί του συνολικού τζίρου της ελληνικής αγοράς μέσω πλαστικού χρήματος πήγαινε σε έναν εθνικό κουμπαρά για το ασφαλιστικό σύστημα, τα ταμεία και τα αποθεματικά τους; Κάτι τέτοιο θα εξασφάλιζε μια γιγαντιαία και μόνιμη ροή χρήματος προς τα ασφαλιστικά ταμεία χωρίς ταυτόχρονα να χρειάζεται να αυξήσουμε τις εισφορές σε εξοντωτικά επίπεδα, αφού θα είχαμε διανοίξει μία κεντρική αρτηρία αιμοδοσίας των ταμείων. Και μάλιστα όσο καλύτερα θα λειτουργούσε η αγορά τόσο περισσότερα χρήματα θα αποδίδονταν στα ταμεία σε μόνιμη και συνεχή ροή, ανοίγοντας πλέον ευρύτατα τη συζήτηση για την ανάγκη μείωσης των φορολογικών συντελεστών και ενίσχυσης της κατανάλωσης με κάθε τρόπο.
Μπορεί η πρόταση του usay.gr να μην λύνει ολόκληρο τον γρίφο του ασφαλιστικού, θεωρούμε όμως ότι φωτίζει μια πηγή σημαντικότατων εσόδων για τα ταμεία, προκειμένου να αποφευχθεί η εξόντωση κοινωνικών ομάδων και η ενίσχυση της φοροδιαφυγής και της μαύρης εργασίας.