της Ισιδώρας Μαρτίνου
Η δήλωση του Πάνου Καμμένου στη RealNews για τις εκλογές, άναψε φωτιές στο Μαξίμου και έριξε το Χρηματιστήριο στο χειρότερο επίπεδο από το 1990. Η εκλογολογία επιχειρήθηκε να μπει ξανά στο συρτάρι από τα πλέον επίσημα χείλη, δηλαδή από τον Αλέξη Τσίπρα και τον Πρόεδρο της Βουλής Νίκο Βούτση. Ωστόσο, οι δηλώσεις του κ. Καμμένου έχουν διπλή ερμηνεία για τον απλό λόγο ότι πρόκειται για τον πρόεδρο του συγκυβερνώντος κόμματος και όχι έναν απλό υπουργό μιας κυβέρνησης, πράγμα που έχει βαρύνουυσα σημασία στους πολιτικούς συσχετισμούς της χώρας.
Κάποιοι είπαν ότι το Μαξίμου βγάζει μπροστά τον Καμμένο για να δημιουργήσει κλίμα και να στείλει μήνυμα, και στους κυβερνητικούς βουλευτές αλλά και στους δανειστές, ότι το ενδεχόμενο των εκλογών και της πολιτικής αναταραχής είναι πάντα υπαρκτό. Πράγμα το οποίο δεν απορρίπτεται ως πιθανότητα από στελέχη της κυβέρνησης που συνομιλούν και με τον ΣΥΡΙΖΑ και με τους ΑΝΕΛ.
Ωστόσο, όσοι ξέρουν καλά τον Πάνο Καμμένο κατάλαβαν ότι αυτό ήταν ένα μήνυμα προς τον κυβερντηικό του εταίρο. Αυτό που επισημαίνουν καλά πληροφορημένες πηγές, είναι ότι ο κ. Καμμένος δεν είναι ένας απλός υπουργός Άμυνας, αλλά είναι ένας πρόεδρος κόμματος σε μια κυβέρνηση με δύο μέρη και οι αποφάσεις για τη χάραξη της πολιτικής λαμβάνονται από κοινού, παρά το γεγονός ότι τον τελικό λόγο τον έχει ο πρωθυπουργός.
Τα μηνύματα, άλλωστε, που φτάνουν τελευταία στα στελέχη των Ανεξάρτητων Ελλήνων που μιλούν με ψηφοφόρους από όλη την Ελλάδα, είναι ότι η κοινωνία βράζει και αρκεί μια σπίθα για να κάψει την κυβέρνηση και ιδίως τον αδύναμο κυβερνητικό εταίρο, δηλαδή το κόμμα του Πάνου Καμμένου. Με αιχμή τη συζήτησ που έχει ανοίξει για το τσεκούρι που έρχεται στις κύριες συντάξεις, αλλά και τη λαίλαπα που έχει φέρει η διαχείριση του προσφυγικού, ο πρόεδρος των ΑΝΕΛ έκρινε ότι πρέπει να κατανοήσουν όλοι στην κυβέρνηση ότι εκείνος φτάνει μέχρι ένα σημείο. Ότι, δηλαδή, εκείνος και οι βουλευτές του δεν είναι διατεθειμένοι να ψηφίσουν «παράλογες απαιτήσεις των δανειστών», εάν αυτές γίνουν αποδεκτές από το οικονομικό επιτελείο και οδηγηθούμε σε μειώσεις στις συντάξεις που θα θίξουν και τα 1000ρικα…
Δεν είναι τυχαίες, άλλωστε, και οι αποστάσεις που πήρε ο υπουργός Εθνικής Άμυνας από το θέμα του προσφυγικού, λέγοντας επί της ουσίας ότι εκείνος δεν είναι υπεύθυνος και δεν έχει ανάμιξη στο θέμα, παρά μόνο βοηθητική, επειδή του ζητήθηκε τελευταία στιγμή για την ολοκλήρωη των hotspots. Δείγμα του ρόλου που θέλουν να παίξουν οι ΑΝΕΛ είναι και η εμπλοκή του Τέρενς Κουίκ στο «ανθρωπιστικό» κομμάτι της διαχείρισης του προσφυγικού, μετά τον ορισμό του ως συντονιστή στις κοινωνικές δράσεις της πολιτείας με την Εκκλησία για την παροχή βοήθειας στους πρόσφυγες, όπως ρούχα, τρόφιμα κ.ά.
Όλο αυτό το κλίμα που διαμορφώνεται έχει ρίξει στο τραπέζι και πάλι σενάρια ανασχηματισμού, ενώ επαναφέρει τη συζήτηση νέων διεργασιών για ενίσχυση της κυβερνητικής πλειοψηφίας. Πάντα, άλλωστε, περιμένουν ο Σταύρος Θεοδωράκης και η Φώφη Γεννηματά… αν και τα πράγματα δεν θα είναι εύκολα για τον Αλέξη Τσίπρα αν επιχειρήσει τέτοιου είδους ντρίμπλα.