ΠΑΡΑΞΕΝΑ

5 λάθη που μας κάνουν αντιπαθείς σε Facebook και Instagram

Φαίνεται αστείο, αλλά δεν είναι… Πολύς κόσμος παίρνει κατάκαρδα τα λίγα ή καθόλου likes κάτω από τα posts του στο Facebook, στο Instagram (άντε και στο Twitter). Σε μια εποχή που είναι κορυφαία προτεραιότητα (!) το να επιδράς, να αρέσεις, να σε αποδέχονται και μάλιστα με χειροκρότημα και καρδούλες, κάποιοι – σύμφωνα με έρευνες – δεν κοιμούνται ή ξυπνούν μέσα στη νύχτα για να τσεκάρουν τα notifications τους.   Γιατί, όμως, κάποιοι εισπράττουν τα "likes" κατά χιλιάδες και κάποιοι ικετεύουν για ένα καλό σχόλιο; Τι λάθη κάνουμε και γινόμαστε αντιπαθείς στα social media, ενώ συνήθως επιδιώκουμε το ακριβώς αντίθετο; Σύμφωνα με τον George Carey Simos, digital strategist και Head of Communications του WeRSM.com, ενός από τα ταχύτερα αναπτυσσόμενα δίκτυα για το Social Media Marketing, υπάρχουν μυστικά και tricks που κάνουν κάποιον «πρωταγωνιστή» ή «κομπάρσο» στα social media, ασχέτως με το τι συμβαίνει και στην πραγματική του ζωή. Συν τοις άλλοις σε λίγα χρόνια, τα κοινωνικά δίκτυα θα έχουν αφήσει για τα καλά πίσω τους τις μικρότητες και τις δικές μας ανάγκες επιβεβαίωσης και θα έχουν γίνει κάτι πολύ πιο πέρα απ' αυτό που φανταζόμαστε… 

1. Αυταρέσκεια. 'Η αλλιώς, οι «πολλές selfies βλάπτουν». Αν κάθε δεύτερη φωτογραφία σου είναι selfie, είσαι attention whore. Κάποιοι αλλάζουν πολύ συχνά τις φωτογραφίες προφίλ τους για να τραβάνε την προσοχή. Αυτό για μένα είναι πολύ ενοχλητικό. Μπορεί να σου λένε κάθε φορά με καρδούλες και αστεράκια πόσο όμορφη / -ος είσαι, αλλά κατά βάθος τους κουράζεις. Και όχι, δεν ενδιαφέρουν ούτε τα μπούτια σου ούτε το πόσο #blessed είσαι.

2. Τραμπουκισμός. Υπάρχουν πολλοί που «κρύβονται» πίσω από μια ηλεκτρονική περσόνα, με την οποία τραμπουκίζουν άλλους και φέρονται χυδαία. Τα social media έχουν δώσει θάρρος σε πολλούς ανθρώπους να είναι ο εαυτός τους, να βρίσκουν επιβεβαίωση από την κοινωνία και να υπάρχει κατανόηση για τη διαφορετικότητά τους. Παράλληλα, όμως, έχουν δώσει σε άλλους το θάρρος να βγάλουν τον χειρότερό τους εαυτό.

3. Προβολή της σχέσης μας. Ωραία! Τον / την αγαπάς και θέλεις να το φωνάξεις δυνατά. Απόφυγε το. Εκνευρίζεις. Σε απάτησε, τσακωθήκατε; Δεν ενδιαφέρει. Μην χρησιμοποιείς τα social media για να βγάζεις τα «άπλυτα» σου σε κοινή θέα ή να δημιουργείς επιβεβαίωση για τη σχέση σου. Να θυμάσαι ότι χωρίζοντας, όλοι οι φίλοι σου στο Facebook θα τα θυμούνται όλα αυτά. Άσε το ότι το ίδιο το Facebook σου τα υπενθυμίζει κάθε τόσο.

4. Υπερβολική προβολή της πολιτικής μας άποψης. Στην πραγματικότητα κανέναν δεν αφορά το αν υποστήριξες το «ΝΑΙ» ή το «ΟΧΙ» ή τι ψηφίζεις/ψήφισες. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να το γνωρίζει όλος ο κόσμος γύρω σου. Θα έμπαινες σε ένα καφενείο να φωνάξεις αυτά που ανεβάζεις; Ακόμη καλύτερα, θα το έκανες αυτό στο γραφείο σου, στον χώρο της εργασίας σου; Στο ίδιο επίπεδο η υπερβολική «εξυπνάδα». Πότε ξαφνικά έγινες οικονομολόγος;

5. "Vaguebooking" . Πολλοί χρήστες γράφουν μ' έναν passive-aggressive τόνο σα να τη «λένε» σε κάποιον. Και –όντως – τη «λένε» σε κάποιον. Απλώς, αυτός που το διαβάζει δεν καταλαβαίνει το πλαίσιο (context), οπότε δεν το αξιολογεί σωστά. «Κάτσε, εμένα εννοεί;» Πολλές φορές βλέπω posts από κάποιους χρήστες που είναι ξεκάθαρα ένα μήνυμα για κάποιον / -α. Αυτό με ενοχλεί. Δείχνει ανασφάλεια.

Τι κάνουν σωστά όσοι μαζεύουν χιλιάδες likes στα posts τους; Είναι κάποιο είδος στρατηγικής; Έχει να κάνει με το περιεχόμενο;   

Η απάντηση εδώ είναι πολυδιάστατη. Έχει σίγουρα σχέση με το τι ποστάρει ο καθένας. Το περιεχόμενο μετράει. Το αστείο, ενδιαφέρον, εντυπωσιακό περιεχόμενο πάντα «τραβάει» – όπως, άλλωστε και το σοκαριστικό. Όμως, βλέπω ότι υπάρχουν και πολλοί χρήστες στα social media που είναι και «αρεστοί κοινωνικά». Εννοώ, έχουν πολλούς φίλους, γνωστούς – και αυτοί τους υποστηρίζουν – κάνουν like στις selfies τους, στα καμώματά τους, κάποτε στις καφρίλες τους.    Κάποιοι έχουν μια στρατηγική και σίγουρα μπορούν να γνωρίζουν τι θα τραβήξει περισσότερα likes. Η σωστή χρήση έχει κάποιο etiquette, αλλά από εκεί και πέρα είναι εμπειρία. Ο καλός και «πετυχημένος» χρήστης των social media χρησιμοποιεί την εικόνα ως όπλο. Όπως λένε, «μια εικόνα – χίλιες λέξεις». 

Πηγή: lifo