Οι 25 πλουσιότεροι όλων των εποχών – Δεν θα πιστέψετε το Νο 1!

Σήμερα ελάχιστοι γνωρίζουν την περίπτωση του πλουσιότερου ανθρώπου στον κόσμο που έζησε περίπου 700 χρόνια πριν από εμάς. Ο Μουσά ήταν ο Μανσά (αυτοκράτορας) του Μάλι για 25 χρόνια τον 12ο αι μ.Χ.. Η αυτοκρατορία του Μάλι την εποχή εκείνη κατείχε τα εδάφη της σημερινής Γκάνας και του Τιμπουκτού. 

Ο Εβραϊκής καταγωγής Γερμανός Μέγερ Άμσελ Ρόθτσαιλντ ήταν εκείνος που ίδρυσε την Ευρωπαϊκή τραπεζική δυναστεία η οποία ξεκίνησε από την επενδυτική εταιρία που δημιούργησε στα τέλη του 1700. Ο Μέγερ διαμοίρασε την περιουσία του στα πέντε παιδιά του και τα έστειλε να φτιάξουν παραρτήματα στις πέντε μεγαλύτερες ευρωπαϊκές πόλεις. Πολλοί από τους Ροθτσάιλντ έγιναν τόσο πετυχημένοι που τιμήθηκαν με τίτλους ευγενείας.

Στην Αμερική δεν ήταν καθόλου διαδεδομένη η χρήση της βενζίνης πριν την εμφάνιση του αυτοκινήτου. Μετά συνέβη ακριβώς το αντίθετο. Ο Τζον Ροκφέλερ (1839 – 1937) ίδρυσε τη Standard Oil που είχε μονοπώλιο στις ΗΠΑ χάρη στο καλό σιδηροδρομικό δίκτυο της χώρας. Μέσω αυτής της εταιρείας, ο Ροκφέλερ ήλεγχε το 90% της βενζίνης της χώρας. Αργότερα η εταιρεία του διασπάστηκε από την Αμερικάνικη κυβέρνηση σε μικρότερα κομμάτια (Amoco, Chevron Conoco, and ExxonMobil). Το όνομα Ροκφέλερ, ωστόσο, δεσπόζει μέχρι σήμερα σε πολλά κτήρια και άλλα μέρη των ΗΠΑ, καθώς ο Τζον Ροκφέλερ είχε ιδιαίτερα μεγάλη κτηματική περιουσία όντας ίσως ο πλουσιότερος άνθρωπος της εποχής του.

Το να μετακομίσουν από τη Σκωτία στις Ηνωμένες Πολιτείες ήταν το καλύτερο πράγμα που έκανε η οικογένεια Κάρνεγκι για το γιό τους, Αντριου. Ο ΄Αντριου Κάρνεγκι (1835 – 1919) συγκέντρωσε ένα εισόδημα δουλεύοντας ως τηλεγραφητής και το χρησιμοποίησε επενδύοντας στους σιδηρόδρομους και στο πετρέλαιο, κάτι που αποδείχτηκε μάλλον έξυπνη κίνηση. Χρησιμοποιώντας την, ολοένα και αυξανόμενη, περιουσία του, ο ΄Αντριου Κάρνεγκι ξεκίνησε τη δική του επιχείρηση στη βιομηχανία χάλυβα, κάτι που αποδείχτηκε μια ακόμα ιδιοφυής ιδέα. Δεκαοχτώ χρόνια πριν πεθάνει πούλησε την επιχείρησή του για 13,6 δις δολάρια (σημερινά χρήματα) και συνέδεσε το όνομά του με τη δημιουργία μεγάλων συναυλιακών αιθουσών (Carnegie Hall), Μουσείων κ.α.

Ο Νικόλαος ΙΙ ήταν ο τελευταίος τσάρος στην ιστορία της Ρωσίας. Κυβέρνησε από το 1894 μέχρι την αναγκαστική παραίτησή του από το θρόνο το 1917. Μια από τις πιο ακμάζουσες αυτοκρατορίες κατέληξε σε ναυάγιο. Το παλαιό καθεστώς έδυσε με την ανατολή του νέου με σημείο καμπής την Οκτωβριανή επανάσταση. Ο Νικόλαος ΙΙ κατείχε επίσης τους τίτλους του Μεγάλου Δούκα της Φιλανδίας και του Βασιλιά της Πολωνίας. Είχε αδυναμία στον πόλεμο που ενίσχυε – όταν ήταν στο θρόνο και, ως εκ τούτου, οικονομικά πολύ δυνατός. Όταν ξεκίνησε η περίοδος μοναρχίας του ήταν ένας από τους πιο ευκατάστατους μονάρχες που γνώρισε ποτέ η ιστορία. Σ’ αυτή τη φάση εισέρχεται στο νούμερο 5, διότι αν υπολογιστεί η περιουσία του μετά την κατάρρευσή του, τότε βγαίνει ακόμα και εκτός εκατοντάδας.