Καταλαβαίνω και κατανοώ την αγωνία του Κυριάκου να εκπέμψει το μήνυμα ενός έτοιμου και αποφασισμένου πολιτικού να αναλάβει την διακυβέρνηση της χώρας στην πιο δύσκολη στιγμή της.
Καταλαβαίνω και κατανοώ επίσης την αγωνία του Κυριάκου να εκπέμψει το μήνυμα ενός σοβαρού πολιτικού, που δεν ενδίδει σε σειρήνες λαϊκισμού και έχει ως μοναδικό στόχο να δώσει στη χώρα μια νέα προοπτική, εφαρμόζοντας ένα άλλο μείγμα πολιτικής.
Αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι το πως ακριβώς η ΝΔ έμπλεξε τα μπούτια της για μια ακόμη φορά και καλείται τώρα να απολογηθεί αν είναι φερέφωνο του Σόιμπλε ή μη. Και δεν καλείται να απολογηθεί στην κυβέρνηση, αλλά στο 1,6 εκατ. συνταξιούχους που θα πάρουν έστω αυτό το ξεροκόμματο. Όταν μάλιστα ο ίδιος ο κ. Μητσοτάκης έχει παραδεχθεί ότι στην περίπτωση που αναλάβει την διακυβέρνηση, για τον πρώτο χρόνο τουλάχιστον, δεν θα μπορεί να αποκαταστήσει τις μειώσεις στις συντάξεις. Κατά συνέπεια και η δίκη του επιλογή για τη στήριξη των συνταξιούχων θα είναι κάτι ανάλογο με αυτό που έκανε ο Τσίπρας, που είναι με την σειρά του κάτι ανάλογο με αυτό που έκανε ο Σαμαράς.
Και κάπου εδώ τελειώνουν και τα περιθώρια εξηγήσεων από τη ΝΔ.
Κατά συνέπεια η επιλογή του "παρών" ήταν απλά μια καραμπινάτη γκάφα!