Το τελευταίο μεγάλο διάστημα το ΚΕΕΛΠΝΟ και οι διαφημιστικές καμπάνιες και καταχωρήσεις του έχουν μπει στην αρένα της σφοδρής πολιτικής αντιπαράθεσης. Λογικό σε έναν βαθμό. Μιας και το ΚΕΕΛΠΝΟ υπήρξε διαχρονικά μια από τις…χρυσές βρύσες του Δημοσίου για την άσκηση της εκάστοτε κυβερνητικής επικοινωνίας μέσω των παχυλών διαφημιστικών συμβάσεων.
Και αν όλη αυτή η αντιπαράθεση και οι καταγγελίες περί θερμοκηπίου της εγχώριας διαφθοράς και διαπλοκής, είχε ως μοναδικό ελατήριο την αποκατάσταση της κανονικότητας ή της νομιμότητας, θα ήταν όλα καλά. Φαίνεται όμως ότι τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι. Φαίνεται πως όλος αυτός ο θόρυβος γίνεται απλά για να…ξαναμοιραστεί η πίτα.
Και κάπου εκεί παίρνει η μπάλα ακόμη και τις συμβάσεις για τη φύλαξη του ΚΕΕΛΠΝΟ ή την καθαριότητα. Συμβάσεις που τρέχουν εδώ και οκτώ περίπου χρόνια. Το περίεργο είναι ότι σε αυτές τις καταγγελίες που αφορούν στους μισθούς ανθρώπων που εργάζονται για την φύλαξη ή την καθαριότητα του ΚΕΕΛΠΝΟ πρωτοστατούν κέντρα που έχουν ωφεληθεί παχυλά από τις περιβόητες διαφημιστικές καμπάνιες… Για πολύ παχυλά όμως λέμε.