Η απόρριψη πονάει, είναι γνωστό αυτό και ο χωρισμός συνήθως συχνά βιώνεται σαν μικρός θάνατος. Δεν είναι εύκολα πράγματα αυτά, ειδικά όταν δεν είναι επιλογή σου η διάλυση της σχέσης. Στο peak του δράματος ούτε εσύ δεν αντέχεις τον εαυτό σου. Στεναχώρια, ψυχολογία ασανσέρ, παθητικότητα, μοιρολατρεία, μαυρίλα, χάλι μαύρο. Κάποια στιγμή, αφού ξεπεράσεις το πρώτο στάδιο, (αργά ή γρήγορα) έρχεται εκείνη η ώρα που αισθάνεσαι ότι θες, μπορείς και πρέπει να αρχίσεις να ξεπερνάς τη φάση. Πώς γίνεται αυτό διάολε;
Οι φίλες και οι φίλοι είναι πάντα εκεί με τις φιλότιμες αλλά πραγματικά ΚΑΘΟΛΟΥ πρωτότυπες ιδέες τους για να βοηθήσουν την κατάσταση. Συμβουλές όπως "βρες άλλον", "δώσε προτεραιότητα σε σένα", "βγες-πιες-γκομένισε", "κάνε ό,τι σ' ευχαριστεί", "πήγαινε γυμναστήριο", ακούγονται καθημερινά, εσύ κουνάς το κεφάλι πότε αποφασιστικά πότε σαν θεία σε κηδεία, τι να κάνουν κι αυτές/οί, κάτι πρέπει να πουν. Τα ίδια κάνουμε όλες.
Η επιστήμη τι γνώμη έχει αλήθεια; Μήπως υπάρχει κάποιος τρόπος έτσι πιο επίσημος, με τη βούλα, δοκιμασμένος που να φτουράει, κάτι που δεν έχουμε σκεφτεί εμείς μπας και ξεμπερδεύουμε με τον ακατανόμαστο μια ώρα αρχύτερα;
Η απάντηση έρχεται από το πανεπιστήμιο του Κολοράντο και ο επικεφαλής της μελέτης, καθηγητής Ψυχολογίας και Νευροεπιστήμης Tom Wager, πίνει νερό στ' όνομά της. Από το αποτέλεσμα της έρευνας βγαίνει πως το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε σε τέτοιες καταστάσεις είναι να υποκρινόμαστε ότι τον έχουμε ξεπεράσει τον λεγάμενο, κι ας απέχει η αλήθεια καμιά 4563603αριά χιλιόμετρα. Πρέπει να φέρεσαι σαν να μη σε νοιάζει πια και σιγά σιγά, θα το καταφέρεις. Πες πες, στο τέλος θα το πιστέψεις. Μπορείς παράλληλα να λες και την ατάκα που έχει αποδειχθεί επιστημονικά ότι επίσης βοηθάει να ξεπεράσεις έναν χωρισμό.
"Το γεγονός ότι θα συμπεριφέρεσαι σαν να το έχεις καταφέρει ήδη θα σε βοηθήσει να το νιώσεις πιο γρήγορα" αναφέρει ο Wager για τη μέθοδο placebo. Αντί δηλαδή να πέφτεις στη λούμπα του δράματος και της κατήφειας στο οποίο σχεδόν ψυχαναγκαστικά και μαζοχιστικά υποβάλλεις τον εαυτό σου, επειδή "έτσι είναι οι χωρισμοί",λειτούργησε από νωρίς και μεθοδικά όπως θα κάνεις όταν θα έχεις ξεπεράσει πλέον την κατάσταση και θα έχεις μάθει να ζεις με την ανάμνηση του ό,τι έγινε, χωρίς αυτό να σε ρίχνει στα πατώματα. κοινώς πίεσε τον εαυτό σου να νιώσει καλύτερα, μόνο όφελος θα έχεις από αυτό.