Αν και η ευρωπαϊκή τάση, προσανατολίζεται προς την καθαρή πράσινη ενέργεια, με ίσους όρους και διαφάνεια, στην Ελλάδα φαίνεται πως συνεχίζουμε να αντιλαμβανόμαστε τις ντιρεκτίβες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ως χρυσές ευκαιρίες για να κερδίσουμε επιπλέον χρήματα, κατά παραβίαση τόσο του εθνικού, όσο και του ευρωπαϊκού θεσμικού πλαισίου.
Ο λόγος για τους υβριδικούς σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής από ΑΠΕ, που αν και υφίσταται σαφές νομοθέτημα, που υποχρεώνει διαγωνιστική διαδικασία και συγκεκριμένη τιμή πώλησης της ενέργειας, πλέον με τροπολογία, συγκεκριμένοι σταθμοί θα μπορούν με προνομιακό καθεστώς, να αποφεύγουν το διαγωνισμό και να απολαμβάνουν προνομιακές υψηλές τιμές.
Μία τροπολογία, που κατά συνήθη πρακτική, κατατέθηκε νύχτα Παρασκευής, σε άσχετο νομοσχέδιο, αφού είχε τελειώσει η συζήτηση στις επιτροπές, με γενικές αναφορές και όχι ουσία στην αιτιολογική της έκθεση, εν κρυπτώ από την αρμόδια Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας και χωρίς να κατονομάζει ποιους ουσιαστικά ευνοεί!
Και όλα αυτά, λίγες μόνο μέρες πριν την έναρξη των κρίσιμων διαπραγματεύσεων με τους θεσμούς, με τις συζητήσεις να «κολλάνε» στα ενεργειακά θέματα.
Θα πίστευε κανείς, ότι τουλάχιστον ένας βουλευτής θα διάβαζε την ουσία της τροπολογίας, πριν τη ψήφισή της και θα έκανε τις αυτονόητες ερωτήσεις στον αρμόδιο Υπουργό. Πολλώ δε μάλλον το κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, που εκ θέσης οφείλει να κρίνει τους κυβερνόντες και να μελετά τις διατάξεις που έρχονται στη Βουλή. Κανείς δεν έκανε την αυτονόητη ερώτηση: Σε ποιον απευθύνεται η τροπολογία; Ποιοι πραγματικά επωφελούνται από το άρθρο 1; Αυτή είναι η κοινοβουλευτική παρουσία ενός κόμματος που θέλει να κυβερνήσει;
Φευ! Η τροπολογία ψηφίστηκε με ευρεία πλειοψηφία χωρίς καμία συζήτηση. Άγνοια ή πρόθεση;