Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και ο SSM έστειλαν τελεσίγραφο στα πιστωτικά ιδρύματα της χώρας και ζητούν από αυτά να… ξεφορτωθούν τα ακίνητα που παίρνουν από πλειστηριασμούς.
Όπως αναφέρει, η εφημερίδα Real News οι δύο ευρωπαϊκοί θεσμοί διαμήνυσαν στις διοικήσεις των ελληνικών τραπεζών να υποβάλλουν τον Μάρτιο στη Φραγκφούρτη – έδρα της ΕΚΤ – πλάνα πώλησης των συγκεκριμένων ακινήτων.
Την ίδια στιγμή, οι ίδιες οι τράπεζες, μέσα στο 2019, αναμένεται να προχωρήσουν σε 25.000 πλειστηριασμούς και προγραμματίζουν 12.000 πωλήσεις ακινήτων, ενώ για το 2020 προβλέπεται να “βγουν” στο “σφυρί” 35.000 σπίτια και επαγγελματικά κτίρια.
Το γεγονός αυτό, δημιουργεί έντονο κύμα φόβου και ανησυχίας σε εκατοντάδες οικογένειες και επιχειρηματίες για μαζικές εξώσεις.
Η «βόμβα» των ακινήτων αποτελεί σημείο τριβής μεταξύ των τραπεζών και του SSM (Ενιαίου Εποπτικού Μηχανισμού), εδώ και αρκετούς μήνες, σημειώνει το δημοσίευμα και επισημαίνει:
Στις κατ’ ιδίαν συζητήσεις με τα στελέχη της εποπτικής Αρχής, οι δανειστές τονίζουν στις διοικήσεις ότι οι τράπεζες δεν είναι εταιρίες real estate, το stock των ακινήτων ροκανίζει τα κεφάλαια, ενώ τα έξοδα συντήρησης και πληρωμής φόρων είναι τεράστια.
Παράλληλα, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα έχει ζητήσει να γίνονται πιο σύντομα, εντός 2 μηνών, οι εξώσεις των πρώην ιδιοκτητών / δανειοληπτών, από τη διεξαγωγή του πλειστηριασμού.
Και αυτό με το επιχείρημα ότι η διακράτηση των ακινήτων για μεγάλο χρονικό διάστημα κοστίζει στις ήδη επιβαρυμένες ελληνικές τράπεζες κεφάλαια και έξοδα.
Το πρόβλημα είναι ακόμη μεγαλύτερο, καθώς η αξία των ακινήτων ενεχύρων στα κόκκινα δάνεια έχει μειωθεί κατά 35% – 40% τα τελευταία χρόνια και δεν επαρκεί για να καλύψει τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια.
Συγκεκριμένα, σήμερα οι τράπεζες για κάθε 100 ευρώ δανείου έχουν – με βάση τους αυστηρούς εποπτικούς κανόνες – 105 ευρώ κάλυψη του: 55 ευρώ cash, δηλαδή, με δεσμευμένο κεφάλαιο και 50 ευρώ με κάλυψη από την αξία του ακινήτου.
Οι πωλήσεις χιλιάδων ακινήτων που παίρνουν τα ελληνικά πιστωτικά ιδρύματα από πλειστηριασμούς θα γίνουν κατά βάση σε ξένες εταιρείες διαχείρισης, οι οποίες δεν προχωρούν σε μεμονωμένες εξαγορές, αλλά αγοράζουν πακέτα από ακίνητα, είτε μεμονωμένα είτε μαζί με τα κόκκινα δάνεια.