ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Επτά χρόνια φυλακή με αναστολή για τον Ανδρέα Μαρτίνη

Αυλαία έπεσε στην δίκη που διεξάγονταν στο Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων με «πρωταγωνιστή» τον άλλοτε ισχυρό άνδρα του «Ερρίκος Ντυνάν», Ανδρέα Μαρτίνη και με αντικείμενο την υπόθεση των «δωρεάν νοσηλίων» του νοσοκομείου σε «επώνυμα» πρόσωπα των Αθηνών, κατά την περίοδο 2007 – 2010. Τη συγκεκριμένη υπόθεση είχε αποκαλύψει το «Πρώτο Θέμα» με εκτενές δημοσίευμα του.

Το δικαστήριο με απόφασή του επέβαλλε στον Ανδρέα Μαρτίνη κάθειρξη επτά ετών, κρίνοντας τον ένοχο για το αδίκημα της απιστίας κατ´ εξακολούθηση. Μάλιστα, οι δικαστές δεν αναγνώρισαν κανένα ελαφρυντικό στον κατηγορούμενο. Ωστόσο, του χορήγησαν ανασταλτικό στην έφεση και ως εκ τούτου ο άλλοτε ισχυρός άνδρας του «Ερρίκος Ντυνάν» δεν θα οδηγηθεί στις φυλακές, έως ότου η υπόθεση εκδικασθεί από το δευτεροβάθμιο δικαστήριο.

Τα μέλη του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων της Αθήνας έκριναν ένοχο τον κατηγορούμενο για απιστία κατ' εξακολούθηση, δεχόμενα ότι ως πρόεδρος του νοσοκομείου, επεφύλασσε προνομιακή μεταχείριση στις τιμές νοσηλίων που παρείχε σε πολιτικούς, συγγενείς τους, δημοσιογράφους, καλλιτέχνες κ.ά. Πρόκειται για 8.000 περιπτώσεις δωρεάν νοσηλείας που κόστισαν στο «Ερρίκος Ντυνάν» περί τα 22 εκ. ευρώ.

Σύμφωνα με στοιχεία της δικογραφίας, ο Ανδρέας Μαρτίνης όντας πρόεδρος του νοσοκομείου, εκμεταλλεύτηκε τα κονδύλια που προορίζονταν για αναξιοπαθούντες ασθενείς, χαρίζοντας σε «επώνυμους» χωρίς οικονομικά προβλήματα ασθενείς, σχεδόν το σύνολο του κόστους δαπανηρών εξετάσεων και νοσηλίων.

Σε δήλωσή του ο Θοδωρής Μαντάς, συνήγορος υπεράσπισης του Ανδρέα Μαρτίνη, ανέφερε με αφορμή την έκδοση της καταδικαστικής απόφασης: «Χωρίς κανένα από τα πολιτικά πρόσωπα, τα οποία ωφελήθηκαν από τις απαλλαγές των νοσηλίων στο «Ερρίκος Ντυνάν», να κλητευθεί είτε στο Δικαστήριο είτε στον Ανακριτή, ώστε να εισφέρει τη μαρτυρία του, καταδικάστηκε σήμερα ο Ανδρέας Μαρτίνης από το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων Αθηνών σε ποινή καθείρξεως επτά ετών με τη χορήγηση όμως ανασταλτικού αποτελέσματος στην ασκηθείσα έφεση. Η προσδοκία μας είναι ότι στον δεύτερο βαθμό δικαιοδοσίας τα στοιχεία της δικογραφίας θα αξιολογηθούν με μεγαλύτερη νηφαλιότητα και θα οδηγήσουν σε απαλλακτική, για τον εντολέα μου, κρίση».