Γράφει ο Δημήτρης Γιαγτζόγλου
14.55 στην Πειραιώς στο ύψος της Πλατείας Κουμουνδούρου. Θέλω να περάσω την διασταύρωση που βλέπετε στην φωτογραφία. Ακριβώς στο σημείο που βλέπετε υπήρχε ένα φορτηγάκι. Πάνω στην διάβαση των πεζών και στο φανάρι.
Αρχίζει και γυρίζει το μάτι. Σε έχω λέω από μέσα μου. Πράσινο για τους πεζούς. Φυσικά και δεν πέρασα. Περίμενα τον οδηγό. Μετά από λίγο μπαίνει. Κύριος σαν να μην τρέχει τίποτα. Πάω και στέκομαι ακριβώς μπροστά του. Ακουστικά μουσικούλα…τραγουδάω κιόλας! Κόκκινο για τους πεζούς. Πάνω στην Πειραιώς ο τύπος, πάνω στο φανάρι και χωρίς να βγάλει καν αριστερό φλας πάει να ξεκινήσει. Ο προφυλακτήρας του στον πόντο από το αριστερό μου πόδι.
Έκανα ότι δεν τον έβλεπα. Κορνάρει. Έκανα ότι δεν τον άκουγα και συνέχιζα να τραγουδάω. Βγάζει κεφάλι έξω και μου φωνάζει να κάνω στην άκρη. Γυρίζω ήρεμος βγάζω ακουστικό και του λέω ότι θα περάσω μόνο αν ανάψει πράσινο για τους πεζούς. «Τους πεζούς που μάλλον γραμμένους τους έχετε κύριε». Πάντα πληθυντικός για να τον νευριάσω ακόμη περισσότερο και πάντα ήρεμος, χαμηλόφωνα εγώ! Τούρμπο αυτός «βρε κάνε στην άκρη σου λέω» λέει! Χωρίς να ταράζομαι βγάζω γυαλί ηλίου. «Θα περιμένετε να ανάψει πράσινο να περάσω και μετά κάντε ότι θέλετε. Είστε πάνω σε διάβαση πεζών και πάνω στο φανάρι». «Ρε καταλαβαίνεις τι σου λέω; Ή είσαι Αλβανός»; «Γιατί. Αν ήμουν Αλβανός τι πρόβλημα θα είχατε» απάντησα. Ήρεμα, χαμηλόφωνα.Τρώω ένα φάσκελο. Άναψε πράσινο για τους πεζούς. Για να μαντέψτε τι του είπα μετά…. Περιμένω τις απαντήσεις σας!!!!