Οι ολοένα υψηλότερες θερμοκρασίες και η έντονη ξηρασία πυροδοτούν κρίση λειψυδρίας στη δεύτερη πολυπληθέστερη χώρα του πλανήτη, την Ινδία.
Στο Λαντάκ, γωστό και ως «μικρό Θιβέτ», στα βόρεια της χώρας, επί αιώνες τα χιόνια που έλιωναν από τα Ιμαλάια τροφοδοτούσαν με νερό τα χωριά και τους κατοίκους τους. Τώρα η περιοχή έχει μετατραπεί σε ένα από τα πιο ξηρά μέρη του πλανήτη. Η έκρηξη του αριθμού των τουριστών έχει οδηγήσει στην κατάρρευση το παραδοσιακό σύστημα συντήρησης του νερού.
Η κρίση εξαπλώνεται ανά την Ινδία ως αποτέλεσμα της συνεχούς αύξησης του πληθυσμού, του εκσυγχρονισμού, της κλιματικής αλλαγής, αλλά και της κακοδιαχείρισης των παραδοσιακών συστημάτων διανομής των πόρων. Το σύνολο σχεδόν των μεγάλων πόλεων της χώρας, συμπεριλαμβανομένου του Νέου Δελχί, εξαντλούν με ταχύτατους ρυθμούς τα αποθέματα νερού, με τους ειδικούς να προειδοποιούν πως έως τα τέλη της επόμενης δεκαετίας το 40% του πληθυσμού θα μπορούσε να στερηθεί την πρόσβαση σε πόσιμο νερό.
Συνολικά 17 χώρες στον πλανήτη αντιμετωπίζουν οξεία κρίση νερού ανά τον πλανήτη, σύμφωνα με το Ινστιτούτο Παγκόσμιων Πόρων. Η Ινδία είναι 13η στη λίστα, αλλά ο πληθυσμός της είναι τριπλάσιος του συνολικού πληθυσμού των άλλων 16 χωρών. Υπολογίζεται ότι έως το 2030 η ζήτηση νερού στη χώρα θα είναι διπλάσια της διαθέσιμης προσφοράς.
«Εάν τίποτα δεν αλλάξει άμεσα, τα πράγματα θα επιδεινωθούν περαιτέρω… το νερό θα λείψει σε εκατοντάδες εκατομμύρια» προειδοποιεί σε έκθεσή της η οργάνωση NITI Aayog, ενώ και ο πρωθυπουργός, Ναρέντρα Μόντι έχει ομολογήσει ότι δεν περισσεύει πια ούτε σταγόνα.