Μεγάλος αριθμός στρατιωτικών που βρίσκονται σήμερα σε υψηλόβαθμες θέσεις στις Ένοπλες Δυνάμεις της Λιβύης έχει σπουδάσει σε Στρατιωτικές Σχολές στην Ελλάδα.
- Γράφει ο Κώστας Αττίας
Η Ελλάδα διαχρονικά υποστηρίζει πως με το να ανοίγει τις πόρτες των Στρατιωτικών Σχολών σε σπουδαστές από τρίτες χώρες ανοίγει έναν δίαυλο συνεργασίας και φιλίας και για αυτό κάθε χρόνο γίνονται δεκτοί στις Στρατιωτικές Σχολές δεκάδες σπουδαστές.
Στην περίπτωση της Λιβύης είναι γνωστό πως ο Καντάφι φέρεται, αν και υπάρχουν και αυτοί που το αμφισβητούν, να είχε φοιτήσει για ένα διάστημα στην Σχολή Ευελπίδων, σίγουρα όμως μέχρι πρόσφατα αποφοίτησαν Λίβυοι από την ΣΣΕ, στο Πολεμικό Ναυτικό από τις Σχολές του έχουν αποφοιτήσει Λίβυοι αξιωματικοί ανάμεσα τους και ο Ναύαρχος Hassan Ali Bushnak, η Πολεμική Αεροπορία έχει κάνει δεκτούς Λίβυους και στην Σχολή Ικάρων και στην Σχολή Τεχνικών Υπαξιωματικών Αεροπορίας.
Παρότι οι αξιωματικοί αυτοί σήμερα είναι και στις δυο κυβερνήσεις της Λιβύης, του Στρατηγού Χαφτάρ και του Φαγέζ Αλ Σαράζ στην Ελλάδα δεν έφτασε όπως φάνηκε η παραμικρή πληροφόρηση για τις συνομιλίες που επί μήνες γίνονταν με την Τουρκία.
Θα μπορούσαν να έχουν φτάσει κάποιες πληροφορίες; Μια άποψη λέει πως αξιωματικοί δεν θα κοινοποιούσαν σε τρίτη χώρα μία πληροφορία εθνικού ενδιαφέροντος. Η άλλη άποψη λέει όμως πως από την στιγμή που η αντίπαλη κυβέρνηση κάνει κάτι ενάντια στα εθνικά συμφέροντα (όπως λέει η πλευρά Χαφτάρ που καταδίκασε την συμφωνία) αν έχεις την πληροφορία τότε υπάρχουν τρόποι να κάνεις κινήσεις για να μπλοκάρεις την επερχόμενη συμφωνία χρησιμοποιώντας και όσες άλλες δυνάμεις έχουν τα ίδια συμφέροντα με σένα.
Έχει όμως ίσως σε αυτό το σημείο την σημασία του να θυμίσει κανείς πως ακόμα και όταν Τούρκοι έφερναν Λίβυους στην Ελλάδα η «πληροφορία» αποκαλύφθηκε μόνο όταν μετά από επιχείρηση διάσωσης εντοπίστηκε ανοιχτά της Κεφαλονιάς πλοίο με σημαία Τουρκίας να μεταφέρει παράτυπους μετανάστες.
Τι γίνεται τώρα
Μπορεί όμως έστω τώρα, εκ των υστέρων, η Ελλάδα να πιστεύει πως η στρατιωτική «διπλωματία» θα την βοηθήσει;
Μάλλον όχι. Και αυτό γιατί ούτε σε αυτή την περίπτωση κανείς θα πολεμήσει για τα συμφέροντα της Ελλάδας.
Ακόμα και αν, όπως ακούγεται, η κυβέρνηση του Φαγέζ Αλ Σαράζ δώσει για εκμετάλλευση τα οικόπεδα που καθορίζει η «συμφωνία» με την Τουρκία σε Τούρκικες εταιρείες είναι αμφίβολο αν ο Στρατηγός Χαφτάρ μπορεί να κάνει το παραμικρό με τις δυνάμεις που διαθέτει.
Άλλωστε μόλις τον Ιούλιο το Υπουργείο Εξωτερικών της Τουρκίας ανακοίνωσε την απελευθέρωση έξι Τούρκων κρατουμένων των δυνάμεων του Στρατηγού μετά την απειλή της Άγκυρας πως θα αναλάβει στρατιωτική δράση εναντίον της Λιβύης αν δεν τους άφηναν ελεύθερους.
Συμπερασματικά η Ελλάδα όπως φαίνεται δεν κέρδισε κάτι από την στρατιωτική «διπλωματία» πριν την συμφωνία ούτε μπορεί να ελπίζει σε κάτι τώρα. Αντίθετα πιθανότατα θα είχε να κερδίσει πολλά αν προχωρούσε σε κινήσεις που θα την έκαναν απευθείας συνομιλητή της Λιβύης όπως έκανε η Τουρκία και δεν εξαντλούσε τις διμερείς επαφές σε σποραδικές αποστολές ανθρωπιστικής βοήθειας όπως αυτή που έγινε πριν από λίγα χρόνια με C-130.