Κάποιοι από τους πιο διάσημους πίνακες του κόσμου περιέχουν μυστικά σύμβολα και κωδικοποιημένα μηνύματα που προορίζονται για τον ιδιαίτερα απαιτητικό παρατηρητή.
Αποδεικνύεται ότι μερικά από τα πλέον ξακουστά έργα τέχνης έχουν μυστικές ιστορίες που περιμένουν να ειπωθούν.
Έχετε δει πιθανώς φωτογραφίες της Μόνα Λίζα του Λεονάρντο Ντα Βίντσι εκατοντάδες φορές. Αλλά πιθανότατα δεν έχετε παρατηρήσει τα αρχικά του καλλιτέχνη που είναι γραμμένα στο δεξί μάτι της φιγούρας. Αυτό είναι μόνο μία από τις πολλές μυστηριώδεις ιδιότητες του έργου. Οι μελετητές λένε ότι στο αριστερό μάτι υπάρχουν επιπλέον σύμβολα, αν και το νόημά τους δεν είναι τόσο σαφές. Το ίδιο ισχύει και για μυστηριώδεις πινελιές στη γέφυρα πίσω από τη Mona Lisa. Μπορεί να είναι ο αριθμός 72, ή μπορεί να είναι το γράμμα L και ο αριθμός 2.
Η «Δημιουργία του Αδάμ» του Μιχαήλ Άγγελου δείχνει ότι ο Θεός φτάνει στον Αδάμ μέσα από ένα σύννεφο που έχει σχήμα ανθρώπινου εγκεφάλου. Ως έφηβος, ο Μιχαήλ Άγγελος εργάστηκε σε νεκροταφείο από όπου μπορεί να προέρχεται αυτή η ακριβής απεικόνιση του εγκεφάλου. Συμβολικά, αντιπροσωπεύει την ιδέα ότι το μεγαλύτερο δώρο του Θεού προς την ανθρωπότητα είναι η διάνοια, μια έννοια που δανείστηκε από την νεο-πλατωνική φιλοσοφία και ενσωματώθηκε στη χριστιανική θεολογία.
Μερικοί ιστορικοί της τέχνης πιστεύουν ότι ο Βίνσεντ βαν Γκογκ με το αριστούργημά του «Εξώστης καφενείου τη νύχτα» ήθελε να παρουσιάσει μια ρεαλιστική ερμηνεία του «Μυστικού Δείπνου» του Ντα Βίντσι. Και οι δύο πίνακες δείχνουν 12 άτομα που κάθονται γύρω από ένα τραπέζι, η όρθια φιγούρα με τα μακριά μαλλιά και τα λεύκα ρούχα του Βαν Γκογκ παίζει το ρόλο του Ιησού, που στέκεται μπροστά από ένα σταυρό στο παρακείμενο παράθυρο. Αυτή η ερμηνεία βγαίνει μέσα από τις επιστολές του Βαν Γκογκ στον αδελφό του Τεό από εκείνη την εποχή, όπου αναφέρει τη ζωγραφική και εκφράζει μια μυστηριώδη ανάγκη για θρησκεία στη ζωή του.
Αυτοί δεν ήταν οι μόνοι καλλιτέχνες που έκρυψαν σύμβολα και μυστικές εικόνες στα έργα τους. Το Primavera του Μποτιτσέλι απεικονίζει περισσότερα από 500 διαφορετικά είδη φυτών, συμπεριλαμβανομένων 150 διαφορετικών ειδών λουλουδιών. Το έργο «Γάμος των Αρνολφίνι» του Γιαν βαν Άικ περιέχει έναν κυρτό καθρέφτη που δείχνει μια οπτικά τέλεια αντανάκλαση του δωματίου και τον εαυτό του καθώς ζωγραφίζει το ζευγάρι.
Δεν ενσωματώνουν βέβαια όλοι οι καλλιτέχνες σύμβολα στο έργο τους για να επιβραβεύουν το παρατηρητικό κοινό. Μερικοί απλώς ασχολούνται με την προσδοκία ότι τα πολύτιμα έργα τέχνης πρέπει να είναι πλούσια σε σύμβολα και δημιουργική ερμηνεία.
Οι ιστορικοί της τέχνης συχνά ερμηνεύουν τα ρολόγια που λιώνουν στο διάσημο έργο του Σαλβαντόρ Νταλί «Η Επιμονή της Μνήμης» ως αναφορά στη ρευστότητα του χρόνου που εκφράζεται στην τότε πρόσφατη θεωρία της ειδικής σχετικότητας του Albert Einstein. Ο Νταλί παραδέχθηκε ότι δεν εμπνεύστηκε από οποιεσδήποτε κοσμολογικές θεωρίες, αλλά παρακολουθώντας ένα κομμάτι τυριού Camembert που έλιωνε σε μια ζεστή ηλιόλουστη μέρα.
Εκείνος που μπορεί να απογοητεύσει τις προσδοκίες του κόσμου της τέχνης, είναι ο Άντι Γουόρχολ. Ενώ οι κριτικοί προσπάθησαν να τον τοποθετήσουν μέσα σε ένα περίπλοκο μεταφυσικό πλαίσιο, όπως έκαναν με τους αφηρημένους εξπρεσιονιστές της εποχής του, απογοητεύτηκαν από κάθε προσπάθεια κατανόησης του έργου του με όποιους όρους εκτός του άμεσου πλαισίου του. Για τον Γουόρχολ η τέχνη υποτίθεται ότι αντιπροσωπεύει την πραγματικότητα, και η σύγχρονη πραγματικότητα της Νέας Υόρκης αποτελείται από αναλώσιμα αγαθά, αστέρια κινηματογράφου και χρήματα. Δεν ζωγράφισε τις κονσέρβες σούπας ως ειρωνικό σχόλιο για τον σύγχρονο καπιταλισμό, αλλά επειδή του άρεσαν…
