Ολόκληρο το άρθρο του Κρούγκμαν στους New York Times:
«Εντάξει, είναι εκπληκτικό, και όχι με την καλή έννοια. Οι συζητήσεις των ελλήνων με τους υπουργούς οικονομικών (της ευρωζώνης) οδήγησαν σε ρήξη σχετικά με το προσχέδιο της ανακοίνωσης, το οποίο η ελληνική πλευρά χαρακτηρίζει «παράλογο».
Είναι αξιοσημείωτο. Κατά τη γνώμη μου, αυτή είναι η φράση – κλειδί:
«Οι ελληνικές αρχές δεσμεύονται να εξασφαλίσουν τα απαραίτητα πρωτογενή πλεονάσματα και τη χρηματοδότηση, προκειμένου να εξασφαλιστεί η βιωσιμότητα του χρέους σε συμφωνία με τους στόχους που συμφωνήθηκαν στην ανακοίνωση του Γιούρογκρουπ τον Δεκέμβρη του 2012.
Επιπλέον, οποιοδήποτε νέο μέτρο πρέπει να έχει πηγή χρηματοδότησης, και να μην διακινδυνεύουν την οικονομική σταθερότητα.»
Μετάφραση: Καμία υποχώρηση στις απαιτήσεις για πρωτογενές πλεόνασμα 4,5 τοις εκατό του ΑΕΠ.
Δεν υπήρχε απολύτως καμία περίπτωση ο Τσίπρας και η κυβέρνηση να υπογράψουν τέτοια ανακοίνωση, πράγμα που σε κάνει να αναρωτιέσαι τι νομίζουν πως κάνουν οι υπουργοί του Γιούρογκρουπ.
Υποθέτω ότι είναι πιθανό να είναι απλώς ανόητοι – ότι δεν αντιλαμβάνονται ότι η Ελλάδα του 2015 δεν είναι η Ιρλανδία του 2010, και αυτό το είδος εκβιασμού δεν περνά.
Εναλλακτικά, και μάλλον πιθανότερα, αποφάσισαν να σπρώξουν την Ελλάδα στα άκρα. Αντί να κάνουν έστω και λίγο πίσω, προτιμούν να δουν την Ελλάδα να εξαναγκάζεται σε έξοδο από το ευρώ, με την υποτιθέμενη οικονομική συντριβή να αποτελεί ένα μάθημα για όποιον άλλον τολμήσει να απαιτήσει ανακούφιση.
Αυτό είναι, προσπαθούν να επιβάλουν μια οικονομική εκδοχή της «Καρχιδονιακής ειρήνης» που η Γαλλία επέβαλε στη Γερμανία μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο πόλεμο.
Σε κάθε περίπτωση, η έλλειψη σύνεσης είναι εκπληκτική και τρομακτική».
