Η σκληρή ρητορική κατά της Γερμανίας που έχει εξαπολύσει ο Αλέξης Τσίπρας και τα μέλη της αριστερής του κυβέρνησης ακούγεται γνώριμη στους Έλληνες μιας μεγαλύτερης ηλικίας. Ο νέος πρωθυπουργός μόλις είχε αρχίσει το δημοτικό σχολείο όταν ο Ανδρέας Παπανδρέου, ένας παθιασμένος ρήτορας και σπουδαγμένος στις ΗΠΑ οικονομολόγος, ήρθε στην εξουσία το 1981 με το ΠΑΣΟΚ.
Ο κ. Παπανδρέου εξέφρασε το ισχυρό αντιδυτικό αίσθημα των Ελλήνων υποσχόμενος να βγάλει τη χώρα από το ΝΑΤΟ, στο οποίο πολλοί επέρριπταν ευθύνες γιατί δεν κατάφερε να αποτρέψει την στρατιωτική εισβολή της Τουρκίας στην Κύπρο το 1974.
Έβαλε κατά της Ουάσιγκτον, διακηρύσσοντας ότι η κυβέρνηση του θα κλείσει τις αμερικάνικες βάσεις στην Ελλάδα, μια υπόσχεση που ικανοποίησε την βαθιά οργή για την στήριξη των ΗΠΑ στην χούντα.
Οι Έλληνες της μεσαίας τάξης συνέρρεαν κατά χιλιάδες για να ακούσουν τον πρωθυπουργό να επικρίνει τους δυτικούς συμμάχους της χώρας σε κομματικές συγκεντρώσεις στις πλατείες των πόλεων τους. Οι ξένοι διπλωμάτες ανησυχούσαν ότι η Ελλάδα θα έφευγε από το ΝΑΤΟ και θα εντασσόταν στο κίνημα των χωρών που κρατούσαν αποστάσεις τόσο από την Ουάσιγκτον όσο και από την Μόσχα.
Τρεις δεκαετίες αργότερα η αφήγηση του κ. Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ είναι παρόμοια, μολονότι οι στόχοι είναι διαφορετικοί και τα ζητήματα οικονομικά και όχι πολιτικά.
H Γερμανία έχει αντικαταστήσει τις ΗΠΑ ως την πηγή του κακού για τους χτυπημένους από την λιτότητα Έλληνες, ενώ η «τρόικα» των ελεγκτών από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα θεωρείται αντί του ΝΑΤΟ η υπεύθυνη για τα προβλήματα της χώρας.
Ένας λόγος που ο κ. Τσίπρας υιοθέτησε την στρατηγική Παπανδρέου είναι πως υψηλόβαθμα στελέχη του παλιού ΠΑΣΟΚ εντάχθηκαν στο ΣΥΡΙΖΑ μετά την κατάρρευση της δημοτικότητας του κόμματος τους λόγω του ρόλου του στην εφαρμογή των σκληρών οικονομικών μεταρρυθμίσεων.
Επτά επιφανείς «παλαιοί» Πασόκοι έχουν τώρα θέσεις στην νέα διοίκηση.
Ένας άλλος λόγος είναι πως αποδείχτηκε αποτελεσματικό στην συγκράτηση της εσωτερικής αντιπολίτευσης. Όπως και ο κ. Παπανδρέου, ο κ. Τσίπρας έχει να αναμετρηθεί με μια θορυβώδη ακροαριστερή πτέρυγα, που στην περίπτωση του ΣΥΡΙΖΑ αντιτίθεται σε οποιοδήποτε συμβιβασμό της Ελλάδας με τους ξένους δανειστές.
Η ανακοίνωση του πρωθυπουργού αυτήν την εβδομάδα για μια να προσπάθεια διεκδίκησης από την Γερμανία των πολεμικών αποζημιώσεων 160 δισ. δολαρίων – κάτι που το Βερολίνο έχει απορρίψει εδώ και καιρό – αποτελεί ένα τέτοιο παράδειγμα.
Παρά τον εκνευρισμό που προκαλούσε στις δυτικές πρωτεύουσες, η στρατηγική Παπανδρέου έφερε τελικά αποτελέσματα που χαλάρωσαν την ένταση με την Ουάσιγκτον και τις Βρυξέλλες.
Ενώ οι προπαγανδιστές του ΠΑΣΟΚ ήταν απασχολημένοι απειλώντας με κρατικοποίηση τα περιουσιακά στοιχεία των ΗΠΑ, oι κρυφές συζητήσεις για τις βάσεις οδήγησαν τελικά σε μια συμφωνία για την παραμονή τους. Η Ελλάδα επίσης άρχισε και πάλι να συμμετέχει σε ασκήσεις του ΝΑΤΟ.
Υπάρχουν σημάδια ότι ο κ. Τσίπρας θα ήθελε να κάνει μια παρόμοια στροφή. Η καταγγελία του κατά «των εγκλημάτων και των καταστροφών που έφεραν οι δυνάμεις του Τρίτου Ράιχ» έγινα μόλις η Ελλάδα άρχιζε λεπτομερείς διαπραγματεύσεις με τους «θεσμούς» – όπως έχει μετονομαστεί η τρόικα των διεθνών δανειστών – για την ολοκλήρωση του τρέχοντος προγράμματος.
Αν οι διαπραγματεύσεις είναι επιτυχημένες, θα εκταμιευτεί η δόση των 7,2 δισ. ευρώ από τα ταμεία διάσωσης και η Αθήνα μπορεί ακόμα και να ξεκινήσει συνομιλίες για ένα τρίτο πακέτο, όπως έχει προτείνει η Γερμανία, διασφαλίζοντας την επιβίωση της ως μέλος της ευρωζώνης.
Αλλά ο κ. Τσίπρας αντιμετωπίζει προκλήσεις που ο κ. Παπανδρέου είχε ρυθμίσει ενώ ήταν ήδη στην αντιπολίτευση. Ο κ. Παπανδρέου είχε πολύ αυστηρό έλεγχο στο κόμμα του και έπαιρνε αποφάσεις με ένα πολύ στενό κύκλο ανεπίσημων αλλά έμπιστων συνεργατών.
Ο νέος πρωθυπουργός αναγκάστηκε τον περασμένο μήνα να υπερασπιστεί την στροφή 180ο μοιρών της κυβέρνησης του για την ολοκλήρωση του τρέχοντος προγράμματος διάσωσης με μια 11ωρη μαραθώνια σύσκεψη τους κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ όπου κάπου 30 βουλευτές εξέφρασαν ανοιχτά την διαφωνία τους.
Ο κ. Τσίπρας αποφάσισε να μην ρισκάρει την ταπείνωση με ψήφιση της πρότασης στην Βουλή, καθώς μια ανεπίσημη ψηφοφορία έδειξε πως η κυβέρνηση δεν θα μπορούσε να περάσει την απόφαση χωρίς την στήριξη των φιλοευρωπαϊκών κομμάτων της αντιπολίτευσης.
H προσπάθεια να τιθασευτεί τις επόμενες εβδομάδες η λεγόμενη Αριστερή Πλατφόρμα, που περιλαμβάνει ομάδες από Μαρξιστές-Λενινιστές μέχρι υποστηρικτές του Ούγκο Τσάβες, είναι ένα εγχείρημα που μπορεί να μην κατάφερε να φέρει εις πέρας ακόμα και ο κ. Παπανδρέου.
πηγή: Euro2day.gr