«Tον Οκτώβριο του 2012, έξω από το Θέατρο "Χυτήριο", λυπόταν η ψυχή μου τους σφίχτερμαν σατανιστές της Χρυσής Αυγής που έπρεπε να ποιήσουν την ανάγκη φιλοτιμία και να τα κάνουν πλακάκια με τους σαλταρισμένους παλαιοημερολογίτες.
Σήμερα, μετά την παρέλαση, λυπάται η ψυχή μου όλους αυτούς τους σταλινοπαράφρονες του ΣΥΡΙΖΑ που πρέπει να ποιήσουν την ανάγκη φιλοτιμία και να τα κάνουν πλακάκια με τους στρατόκαυλους Ψεκασμένους. Πουτ… κοινωνία. Πόσα φαρμάκια πρέπει κάποιος να καταπιεί προκειμένου να μην διαψεύσει την ιδεοληψία του;»
