Oι διαπραγματεύσεις της Ελλάδας με τους πιστωτές δεν οδηγούνται σε αδιέξοδο λόγω θεμελιωδών διαφορών σε πολιτικές αρχές και χρηματικά ποσά, υποστηρίζει ο Edward Hadas στο Reuters, λέγοντας ότι η έπαρση και oι πολιτικές ισορροπίες προκάλεσαν την ρήξη της Κυριακής.
Μια συμφωνία είναι ακόμα εφικτή, αν οι ισχυρές αυτές δυνάμεις ξεπεραστούν, υποστηρίζει ο κ. Hadas.
Όπως σημειώνει ο αρθρογράφος, η σύγκρουση δείχνει πολλές φορές να πηγάζει από μεγάλες ιδεολογικές διαφορές σχετικά με τις αρχές που διέπουν την αλληλεγγύη εντός της ευρωζώνης και την εθνική κυριαρχία. Ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει λόγο για κόκκινες γραμμές που δεν μπορούν να παραβιαστούν, κυρίως στις συντάξεις του δημοσίου. Η ευρωζώνη και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο κάνουν κήρυγμα για την δημοσιονομική υπευθυνότητα και τον οικονομικό ρεαλισμό.
Ωστόσο σύμφωνα με τον ίδιο, τα σημεία στα οποία υπάρχει συμφωνία είναι περισσότερα από εκείνα στα οποία διαφωνούν οι δύο πλευρές. Όλοι συμφωνούν ότι η ελληνική οικονομία δεν μπορεί να αναπτυχθεί χωρίς την πάταξη της φοροδιαφυγής και των πελατειακών σχέσεων. Αν συγκρίνει κανείς τα τελευταία γραπτά του Γιάνη Βαρουφάκη και του επικεφαλής οικονομολόγου του ΔΝΤ, Ολιβιέ Μπλανσάρ, δεν υπάρχει πλέον διαφωνία σχετικά με την ανάγκη να υπάρξει πολυετής πειθαρχία στα δημόσια οικονομικά μαζί με πολλά χρόνια χρηματοδότησης. Επιπλέον, όλοι παραδέχονται ότι τα αρχικά πλάνα αναδιάρθρωσης του χρέους είχαν πολύ κακά αποτελέσματα.
Το κρισιμότερο είναι πως και οι δύο πλευρές αναγνωρίζουν ότι οι μικρές απώλειες είναι καλύτερες από τις μεγάλες. Και οι ενδεχόμενες απώλειες από ένα συμβιβασμό είναι πράγματι μικρές.
Για την Ελλάδα, μια πλήρης παράδοση στις τελευταίες δημοσιονομικές απαιτήσεις των δανειστών θα μείωση τις κυβερνητικές δαπάνες κατά περίπου 2 δισ. ευρώ, ένα εύκολα διαχειρίσιμο 1% του ΑΕΠ. Για την ευρωζώνη, μια πλήρης παράδοση θα ισοδυναμούσε με επιπλέον χρηματοδότηση ύψους 0,02% του ΑΕΠ της ευρωζώνης.
Οι δυνητικές απώλειες από μια κατάρρευση των διαπραγματεύσεων είναι πολύ μεγαλύτερες και για τις δύο πλευρές. Αν η Ελλάδα χάσει την στήριξη της ευρωζώνης, το χρηματοπιστωτικό της σύστημα θα κατέρρεε και αμέσως μετά θα ακολουθούσε και η οικονομία της. Θα υπήρχαν λιγότερα χρήματα και για τους πιστωτές, οι οποίοι θα έπρεπε να αντιμετωπίσουν την απώλεια εμπιστοσύνης στην ευρωζώνη.
Με τις διαφορές να είναι τόσο μικρές και την ενδεχόμενη ζημιά τόσο μεγάλη, μια συμφωνία είναι ακόμα πιθανή, τονίζει ο κ. Hadas. Σύμφωνα με τον ίδιο, το βασικό εμπόδιο είναι οι πολιτικές ισορροπίες, ειδικά στην Ελλάδα.
Διαβάστε επίσης:
