Διάβασα και τον Βαρουφάκη στην EΦΗΜΕΡΙΔΑ των ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ και τον Λαφαζάνη στα ΝΕΑ.
Ο Βαρουφάκης ότι λίγο ούτε πολύ, θεωρεί ότι η χρεοκοπία είναι καλύτερος δρόμος από την υπογραφή αυτής της τρίτης συμφωνίας. Γι” αυτό ψήφισε ΟΧΙ συην Βουλή .
Μεταξύ τρίτου μνημονίου και χρεοκοπίας, επιλέγει χρεοκοπία.
Αυτός ήταν προφανώς και ο αρχικός σχεδιασμός.
Φαίνεται ότι την τελευταία στιγμή το πλάνο αυτό εγκαταλείφθηκε, και ο πρωθυπουργός διά του Τσακαλώτου, επέλεξαν την λύση της δύσκολης αυτής συμφωνίας, με τις προϋποθέσεις της ελάφρυνσης του χρέους και του πακέτου ανάπτυξης.
Τώρα αρχίζει να ξεκαθαρίζει το τοπίο.
Ο πρωθυπουργός αποφάσισε ότι η χρεοκοπία της χώρας στην παρούσα φάση δεν θα μπορούσε να παρθεί με μόνη την απόφαση ενός υπουργού οικονομικών. Θα έπρεπε να πάρει και την δική του και προφανώς προτίμησε το δυσβάστακτο βάρος ενός τρίτου μνημονίου.
Από την άλλη ο κύριος Λαφαζάνης είπε πως στη δημοκρατία δεν υπάρχουν αναγκαστικοί μονόδρομοι. Υπάρχουν λύσεις.
Λύσεις που αποδέχονται τα δεδομένα, και λύσεις που ανατρέπουν τα δεδομένα.
Είμαστε ήδη στην Ευρώπη, έχουμε δεχθεί το σύνολο των όρων , πράγμα το οποίο καθιστά τον απεγκλωβισμό μας βάναυση διαδικασία , και το να λύσεις τον γόρδιο δεσμό λέγοντας γειά στην Ευρώπη δεν είναι και μια τόσο απλή υπόθεση.
Οι λύσεις εντός ευρώ είναι συγκεκριμένες.
Με μικρές παραλλαγές είναι κατά βάση ίδιες. Άτακτη χρεοκοπία, συντεταγμένη χρεοκοπία εντός ευρώ ή τρίτο μνημόνιο και παραμονή.
Άλλες λύσεις είναι έξοδος από την ευρωζώνη και εθνικό νόμισμα, δραχμή ή παράλληλο νόμισμα , αυτό που στην ουσία πρότεινε ο Σόιμπλε ο οποίος στο βάθος μοιάζει να συμφωνεί με τις προτάσεις των αριστερότερα της αριστεράς. Για διαφορετικούς πάντοτελόγους .
Το ξεκαθαρίζουμε αυτό γιατί ΟΧΙ στο μνημόνιο λέει η χρυσή Αυγή, ΟΧΙ λέει και το ΚΚΕ.
Σε καμιά περίπτωση οι κοινές αυτές απόψεις, δεν θα μας οδηγήσουν να πούμε ότι τα δύο κόμματα έχουν κοινή ιδεολογική βάση , κοινή κουλτούρα και κοινή κατεύθυνση.
Η λύση που επιλέχθηκε , αυτή του σκληρού τρίτου μνημονίου , το οποίο αποτρέπει τη χρεοκοπία ανοίγει τις τράπεζες, επαναφέρει την κανονικότητα , υπολογίζει αναμφίβολα στην ελάφρυνση του χρέους καιστην αναπτυξιακή ενίσχυση που συμπεριλαμβάνεται στην τρίτη αυτή συμφωνία.
Θα επιχειρήσει δε με την κατανομή των βαρών κυρίως στους έχοντες να επιτύχει την έξοδο από την κρίση. Διατηρεί δε τη χώρα εντός ευρωζώνης.
Δύσκολος δρόμος, έχουν αποτύχει όλοι οι προηγούμενοι πρωθυπουργοί, εκείνο που κατάλαβα από το λόγο του πρωθυπουργού είναι ότι στο μυαλό του, χωρίς να το λέει, υπάρχει το βλέποντας και κάνοντας.
Δηλαδή το να θελήσει μία χώρα να χρεοκοπήσει, να τα βροντήξει κάτω και να φύγει, μπορεί να το κάνει σε οποιαδήποτε στιγμή.
Αξίζει όμως αυτή η τρίτη προσπάθεια διότι η ελάφρυνση του χρέους είναι η μόνη που μπορεί να δημιουργήσει συνθήκες εξόδου .
Γιατί το βασικό θέμα είναι πως το χρέος μας δεν είναι βιώσιμο. Αν γίνει, μπορεί να δούμε κάποτε φως.
Ένα τρίτο μνημόνιο πάντως που θα δίνει 86 ευρώ ως σύνταξη σε ανάπηρους , όπως άκουσα να λέει ο κύριος Ρωμανιάς παραιτούμενος , νομίζω ότι δεν πρόκειται να σταθεί όρθιο.
Θέλω να πω ότι η πόρτα εξόδου μας από την ευρωζώνη έχει στην πραγματικότητα ανοίξει. Αν ισχύει βέβαια κάτι τέτοιο κι αν ισχύουν παρόμοια τέτοια .
Δεύτερη λύση είναι η Βαρουφάκειος .
Χρεοκοπία, κλείσιμο τραπεζών, διαγραφή μεγάλου μέρους του χρέους και ανασύνταξη της οικονομίας με δικά μας μέσα και ανεξάρτητη πολιτική. Κάπως έτσι.
Ο κύριος Λαφαζάνης δεν προσδιορίζει έξοδο ακριβώς , προσδιορίζει αδιέξοδο .
Ότι και το τρίτο μνημόνιο δηλαδή δεν θα βγάλει πουθενά.
Ή μάλλον θα βγάλει στο ίδιο αδιέξοδο όπου έφτασαν και τα άλλα δύο.
Δε λέει κάτι παράλογο, δε λέει κάτι τρελό.
Προτείνει και αυτός με έναν τρόπο τη χρεοκοπία και την δραχμή.
Η συμφωνία όμως που επιλέχθηκε από τον πρωθυπουργό δεν αναιρεί το γεγονός ότι η χώρα μπορεί να βρεθεί σε νέα δεδομένα, οπότε και οι δύο αυτές λύσεις η Βαρουφάκειος και η Λαφαζάνειος να αποδειχτούν χρήσιμες στο μέλλον.
Αν από την αρχή όμως χρεοκοπούσαμε αποκλείαμε τα οφέλη της ελάφρυνσης του χρέους και του πακέτου ανάπτυξης και θα χρεωνόμασταν βέβαια τις ολέθριες συνέπειες της εξόδου μας από την ευρωζώνη και το ευρώ στην παρούσα οικονομική συγκυρία.
Η συμφωνία εμπόδισε το σχέδιο Σόιμπλε . Το οποίο ήτανε άτακτη χρεοκοπία , σκληρότατη τιμωρία στους Έλληνες, υποβάθμιση της ζωής σε μία ευρωπαϊκή χώρα που επιλέγει αριστερά ως κυβέρνηση , σήμα για τους υπόλοιπους ευρωπαίους να μη τολμήσουναριστερή στροφή.
Οι εκλογές στην Ισπανία και στην Ιταλία και τα αποτελέσματα τους θα επηρεάσουν αναμφίβολα την πορεία της συμφωνίας αυτής που κάναμε καταρχήν.
Ο πρωθυπουργός χρειάζεται συμμάχους. Δεν τους είχε. Ούτε έξω, ούτε μέσα, ούτε πουθενά.
Οι λαϊκές αντοχές θα είναι που θα δείξουν αν σωστά επέλεξε ο πρωθυπουργός.
Σίγουρα η σημερινή κυβέρνηση δεν θα προβεί σε βίαια εφαρμογή αυτής της συμφωνίας.
Σε περίπτωση που νιώσει ότι αλλάζει το πρόσωπο της και γίνεται μία από τα ίδια σαν τους προηγούμενους , οι άλλοι δύο δρόμοι είναι εκεί και περιμένουν.
Με τη συμφωνία κερδίζει χρόνο από την άτακτη χρεοκοπία και περιμένει τους νέους συμμάχους που θα προκύψουν από τις εκλογές στην Ισπανία και στην Πορτογαλία .
Συμφωνήσαμε διαφωνώντας κι αυτό είναι παντελώς διαφορετικό απ” το να είμαστε σύμφωνοι πριν συμφωνήσουμε όπως ήθελαν ο Θεοδωράκης- Μειμαράκης και Σια.
Σκεφτείτε το λίγο κι ας είστε σε ξαπλώστρα, κι ας βάλατε το αντιηλιακό σας κι ας περνάει το γκομενάκι με το μαγιό που καθοδηγεί μυστικά την φαντασία των παντρεμένων για πολλά χρόνια με το ίδιο μαγιό.
πηγή : altsantiri.gr