Με τίτλο «η επωαζόμενη δικτατορία της Τουρκίας» κυκλοφορεί το νέο τεύχος του περιοδικού Economist. Μάλιστα στο εξώφυλλο απεικονίζεται η τουρκική σημαία να έχει τη μορφή του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, μέσα στην ημισέληνο.
Ακόμη ο Economist στο κύριο άρθρο του υπογραμμίζει πως «η συμπεριφορά του κ. Ερντογάν πλησιάζοντας οι εκλογές θα μπορούσε να ωθήσει αυτό που σήμερα είναι μία βαθιά ελαττωματική δημοκρατία εκτός ορίων, σε μία πλήρη δικτατορία». Αναφέρει δε πως σταδιακά αφομοιώνει τους ρόλους του πρωθυπουργού, του προέδρου κόμματος και του κεντρικού τραπεζίτη στις εξουσίες του.
«Η Τουρκία έχει τις δεύτερες μεγαλύτερες ένοπλες δυνάμεις του ΝΑΤΟ και διαδραματίζει κρίσιμο ρόλο σε μια ταραχώδη γειτονιά, ειδικά στην καμένη από τον πόλεμο Συρία. Ασκεί αυξανόμενη επιρροή στα δυτικά Βαλκάνια, στην ανατολική Μεσόγειο και πρόσφατα στην Αφρική. Πάνω από όλα, είναι σημαντικός ο ρόλος της στη Μαύρη Θάλασσα και στον πόλεμο της Ρωσίας στην Ουκρανία. Πέρυσι βοήθησε στη σύναψη συμφωνίας για να επιτραπεί η αποστολή περισσότερων ουκρανικών σιτηρών σε έναν πεινασμένο κόσμο», τονίζει ακόμη το άρθρο του περιοδικού.
«Επομένως, οι ξένοι θα πρέπει να δώσουν προσοχή στις προεδρικές και κοινοβουλευτικές εκλογές της Τουρκίας, οι οποίες ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν πρότεινε να διεξαχθούν στις 14 Μαΐου. Πολύ περισσότερο που, υπό τον ολοένα πιο ασταθή πρόεδρό της, η χώρα βρίσκεται στο χείλος της καταστροφής», συνεχίζει ο Economist. «Η συμπεριφορά του κ. Ερντογάν πλησιάζοντας οι εκλογές θα μπορούσε να ωθήσει αυτό που σήμερα είναι μία βαθιά ελαττωματική δημοκρατία εκτός ορίων, σε μία πλήρη δικτατορία», καταλήγει το άρθρο του περιοδικού.
Στα πρώτα χρόνια της πολιτικής του πορείας, ο Τούρκος πρόεδρος πραγματοποίησε τις υποσχέσεις που είχε δώσει για μεταρρυθμίσεις σε οικονομικό αλλά και πολιτικό επίπεδο. «Ωστόσο, όσο περισσότερο ο Ερντογάν είναι στην εξουσία, τόσο πιο αυταρχικός γίνεται». Τα τελευταία χρόνια, ειδικότερα μετά την απόπειρα πραξικοπήματος το 2016, ο Ταγίπ Ερντογάν έχει ξεκινήσει έναν «πόλεμο» εναντίον των δημοκρατικών θεσμών της χώρας του. όπως εξηγεί η ειδική έκθεση του Economist, μερικές από τις αυταρχικές πρακτικές του είναι οι φυλακίσεις δημοσιογράφων και πολιτικών αντιπάλων, ο έλεγχος των μέσων ενημέρωσης, η εκμετάλλευση του δικαστικού συστήματος και ο περιορισμός του διαδικτύου.
Με τους πολίτες στην Τουρκία να αντιμετωπίζουν συνθήκες φτώχειας και υψηλού πληθωρισμού, ο Ερντογάν φαίνεται να χάνει πολλούς ψηφοφόρους και κινδυνεύει ακόμη και να χάσει τις εκλογές που θα γίνουν σε λίγους μήνες. Φυσικά, υπάρχει μεγάλη ανησυχία ότι οι εκλογές δεν θα είναι εντελώς αξιοκρατικές και ο Τούρκος πρόεδρος θα προσπαθήσει να επηρεάσει το αποτέλεσμα.
Η ανάλυση κάνει έκκληση σε όλους τους δυτικούς ηγέτες, ειδικότερα τον Αμερικανό πρόεδρο Τζο Μπάιντεν, να αναλάβουν δράση και να μην αφήσουν τον Ερντογάν να μετατρέψει μια χώρα – σημαντικό σύμμαχο του NATO – σε μία δικτατορία. «Ένας αγανακτισμένος, απομονωμένος Τούρκος πρόεδρος θα μπορούσε να προβεί σε πιο σκληρές εδαφικές διαμάχες με την Ελλάδα, την Κύπρο και τη Συρία. Θα μπορούσε να επιτρέψει στους 5 εκατομμύρια μετανάστες και πρόσφυγες στην Τουρκία να σαλπάρουν για τη νότια Ευρώπη. Θα μπορούσε να μπλοκάρει την ένταξη της Σουηδίας και Φινλανδίας στο NATO», αναφέρει το δημοσίευμα, καλώντας τη Δύση να μην «αποξενώσει» την Τουρκία, αλλά να την φέρει «στον ίσιο – δημοκρατικό – δρόμο».
«Ο Ερντογάν είναι ένας νταής που επιβάλει τη σκληρότητά του για να ικανοποιήσει τα συμφέροντά του στο εσωτερικό και στο εξωτερικό της Τουρκίας», καταλήγει η έκθεση.