Η Frankfurter Allgeimeine Zeitung σχολιάζει τις πρόσφατες δηλώσεις του έλληνα πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος είχε επισημάνει στο πλαίσιο ομιλίας του στην Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ ότι οι κυβερνήσεις της Ισπανίας και της Πορτογαλίας πρωτοστάτησαν για λόγους εσωτερικής πολιτικής σε έναν άξονα δυνάμεων που επιχειρούσαν να οδηγήσουν τη διαπραγμάτευση Ελλάδας-εταίρων «στο χείλος του γκρεμού». Οι δηλώσεις του έλληνα πρωθυπουργού προκάλεσαν την ενόχληση τόσο του ισπανού πρωθυπουργού Μαριάνο Ραχόι όσο και του πορτογάλου ομολόγου του, Πέδρο Πάσους Κοέλιο. Όπως σημειώνει η εφημερίδα της Φραγκφούρτης, «η εικόνα των εχθρών του Αλέξη Τσίπρα περιλαμβάνει πλέον και την Ισπανία και την Πορτογαλία. Οι δύο χώρες -που έλαβαν δάνεια όπως η Ελλάδα- του έγιναν αντιπαθείς επειδή ζήτησαν πρόσφατα, σε κοινή γραμμή με τη Γερμανία, το αυτονόητο: δηλαδή να εκπληρωθούν οι υφιστάμενες δεσμεύσεις».
Ο αρθρογράφος χαρακτηρίζει «παράλογες» τις αιτιάσεις του έλληνα πρωθυπουργού, ωστόσο παραδέχεται ότι οι κυβερνήσεις των δύο χωρών της Ιβηρικής Χερσονήσου πιέζονται από το γεγονός των επικείμενων εκλογών σε αμφότερες τις χώρες εντός του 2015. Όπως επισημαίνει η εφημερίδα, «αν ο Τσίπρας κατόρθωνε τώρα να εμπαίξει την ΕΕ και τους 'θεσμούς' επιδεικνύοντας έτσι ότι χρειάζεται να είναι κανείς απλά σταθερά θρασύς απέναντι στις Βρυξέλλες, τότε οι Κοέλιου και Ραχόι θα είχαν πρόβλημα στις χώρες τους. Ωστόσο, αυτό από μόνο του δεν εξηγεί τη δυσαρέσκειά τους. Διότι στα νοτιοδυτικά (σ.σ. της Ευρώπης) δεν έλλειψε η αλληλεγγύη. Η Ελλάδα κόστισε μέχρι σήμερα στην Ισπανία 26 δις ευρώ και στην Πορτογαλία περισσότερο από ένα δις ευρώ».
El Mundo: «Γελοίες θεωρίες συνομωσίας»
Για «γελοίες θεωρίες συνομωσίας» εκ μέρους του Αλέξη Τσίπρα κάνει λόγο η ισπανική El Mundo. Όπως σημειώνει η συντηρητική εφημερίδα της Μαδρίτης, «το χειρότερο στις δηλώσεις του έλληνα πρωθυπουργού δεν είναι η απουσία κάθε ευγνωμοσύνης για τη βοήθεια. Ο Αλέξης Τσίπρας είναι τόσο ανεύθυνος, ώστε τροφοδοτεί αντιπαραθέσεις, παρότι η επίλυση της ελληνικής κρίσης χρέους απαιτεί κλίμα εμπιστοσύνης. Επιρρίπτει ψευδείς κατηγορίες εναντίον της Ισπανίας και της Πορτογαλίας προκειμένου να ικανοποιήσει τη ριζοσπαστική πτέρυγα του κόμματός του», εκτιμά η El Mundo, υπογραμμίζοντας ότι «η Ελλάδα χρειάζεται βαθιές μεταρρυθμίσεις και όχι λαϊκιστές πολιτικούς που δημιουργούν ανόητες υποψίες».
Στο σοβαρό πρόβλημα ρευστότητας που αντιμετωπίζει η ελληνική οικονομία αναφέρεται η Neue Zürcher Zeitung. Η ελβετική εφημερίδα σχολιάζει ότι «η Αθήνα χωλαίνει από εμπόδιο σε εμπόδιο», εκτιμώντας ότι «η παράταση του προγράμματος δεν επιλύει τα άμεσα χρηματοδοτικά προβλήματα». Η εφημερίδα της Ζυρίχης περιγράφει τις επείγουσες χρηματοδοτικές ανάγκες της Ελλάδα εντός του Μαρτίου και εξετάζει ως έσχατες λύσεις το ενδεχόμενο να αναβάλει η κυβέρνηση την πληρωμή των εκκρεμών λογαριασμών ή να δανειστεί χρήματα από εταιρείες του δημοσίου. Όπως σχολιάζει η εφημερίδα, «αν αυτό επαρκεί, μένει να το δούμε. Βέβαιο είναι μόνο ένα: Η παράταση του προγράμματος δεν ήταν η τελευταία πράξη στο δράμα του χρέους».
Σίσυφος εναντίον… Οδυσσέα
Η τελευταία έκδοση του περιοδικού Der Spiegel εστιάζει στη σκληρή διαπραγμάτευση της Ελλάδας με τους εταίρους της και ειδικότερα ανάμεσα στον έλληνα υπουργό Οικονομικών και τον γερμανό ομόλογό του, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. «Ο Σίσυφος βασανίζει τον Οδυσσέα», σχολιάζει στον τίτλο του το γερμανικό περιοδικό, παρουσιάζοντας ως Σίσυφο τον κ. Σόιμπλε και τον κ. Βαρουφάκη ως Οδυσσέα. Σχολιάζοντας την τελική έκβαση της μαραθώνιας διαπραγμάτευσης με αποκορύφωμα το Γιούρογκρουπ της 20ης Ιανουαρίου, το Spiegel σημειώνει: «Τελικά όλη η πανουργία, οι υπολογισμοί, όλη η εμπιστοσύνη του ενός στην κατανόηση του άλλου, ήταν μάταια: Η Ελλάδα υποχώρησε. Ωστόσο, ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε δεν μπορεί να χαρεί για την ήττα του αντιπάλου του, Γιάνη Βαρουφάκη».
Το δημοσίευμα σημειώνει ότι ο Σόιμπλε είναι σε θέση να αντιληφθεί γιατί ο Αλέξης Τσίπρας και ο Γιάνης Βαρουφάκης «πρέπει να μεθερμηνεύσουν στο 'σπίτι' τους την ήττα σε θρίαμβο με προπαγανδιστικό τρόπο». Αυτό είναι μέρος της πολιτικής, σημειώνει το Spiegel. Όπως παρατηρεί, για τον νομικό Βόλφγκανγκ Σόιμπλε «η κυριαρχία του δικαίου χαρακτηρίζει τη δυτική δημοκρατία και τον πολιτισμό». Ως εκ τούτου, τον απωθεί η ελαστικότητα με την οποία «θέλουν οι νεοεκλεγέντες συνάδελφοί του να εφαρμόσουν τις ευρωπαϊκές συνθήκες. Για αυτόν τον άνθρωπο η Ευρώπη είναι ένα έργο διαπαιδαγώγησης και η ιστορία των περασμένων επτά δεκαετιών είναι ο εκπολιτισμός της Ευρώπης, μία διαπαιδαγώγηση με βάση την ειρήνη και τη δημοκρατία».