«Ο σγουρομάλλης Γερούν, ένα φρέσκο πρόσωπο, μόλις 48 ετών, που έχει πτυχίο στην Αγροτική Οικονομία, πέρασε τα περισσότερα χρόνια της καριέρας του σε κυβερνητικές θέσεις υπό το ολλανδικό Εργατικό Κόμμα. Το 2003, κατά τις βουλευτικές εκλογές, αυτός και άλλοι δύο νεαροί σοσιαλιστές που είχαν αποφοιτήσει από τεχνικές πανεπιστημιακές σχολές περιόδευσαν όλη τη χώρα φορώντας κόκκινες ολόσωμες φόρμες και διατυμπάνιζαν πως θα διορθώσουν τα πράγματα.
Στα προσωπικά επιτεύγματα του Ντάισελμπλουμ είναι ότι το 2008 κατέκτησε το National Quiz News και ότι το 2013 πήρε το Βραβείο «Clear-Language» για το εύρος γνώσης που έχει πάνω στην αγγλική γλώσσα, καθώς και για τον τρόπο που τη χειρίζεται. Μόνο που τη χρησιμοποιεί για να πιέσει το κόμμα του προς μια δεξιά κατεύθυνση, ειδικά σε θέματα μετανάστευσης, εκπαίδευσης και εγκληματικότητας. Παρεμπιπτόντως, είναι και ένας χοιροτρόφος μερικής απασχόλησης.
Ο… nerd και η γενιά των Pampers
Και η αποδόμηση του Ντάισελμπλουμ συνεχίζεται: «Αυτός ο έξυπνος, γοητευτικά σπασίκλας τύπος έχει ένα ενδιαφέρον χόμπι. Δεν έχει κανένα υπόβαθρο στα οικονομικά και δεν προκαλεί τον φόβο σε κανέναν. Το 2012, όταν ανέλαβε το χαρτοφυλάκιο του ΥΠΟΙΚ, ένας Ολλανδός πολιτικός αναφώνησε "η γενιά των Pampers καταλαμβάνει την εξουσία στη Χάγη". Από τότε, όμως, έχει χτίσει τη φήμη του γερακιού των προϋπολογισμών. Στην Ευρωζώνη έχει το προφίλ του γλυκομίλητου με το σκληρό περίβλημα. Για τους σκληροπυρηνικούς δεν ήταν μόνο ο ενδιάμεσος ανάμεσα στην Ελλάδα και το Βερολίνο, αλλά και εκείνος που υποστήριξε μέχρι τελικής πτώσης την προσήλωση στους κανόνες».
Είναι χαρακτηριστική η ατάκα ενός βουλευτή των Πρασίνων στην Ευρωβουλή: «Αν έχεις έναν σοσιαλιστή σαν τον Ντάισελμπλουμ, τότε τι να τους κάνεις τους συντηρητικούς; Το προηγούμενο Σάββατο βρέθηκε σε ένα σατιρικό τηλεοπτικό σόου της ολλανδικής τηλεόρασης και είδε δύο ηθοποιούς να υποδύονται αυτόν και τον Γιάνη Βαρουφάκη σε μια ραπ εκδοχή πάλης. Απάντησε με φλέγμα πως "είμαι έμπειρος στο να συνοφρυώνομαι και να έχω τσιγκούνικο βλέμμα"».
Το ολλανδικό παράδειγμα
Ο αρθρογράφος σημειώνει πως όλα αυτά έχουν να κάνουν με τον χαρακτήρα του ανδρός, αλλά και με τον τρόπο που γαλουχούνται οι Ολλανδοί πολιτικοί εντός της χώρας τους. Είναι γνωστό πως τη λέξη «λιτότητα» τη θεωρούν ιερή και τη διαφυλάττουν με κάθε κόστος, ενθυμούμενοι τα δικά τους μεγάλα ελλείμματα της δεκαετίας του 1970 και του 1980. Η αλήθεια είναι ότι η Ολλανδία αλλά και η Δανία με τη Φινλανδία, ήτοι μικρές χώρες του Βορρά, κατάφεραν να γίνουν ανταγωνιστικές εφαρμόζοντας ειδικές φορολογικές νομοθεσίες, αναπτύσσοντας ένα ευέλικτο εργασιακό περιβάλλον, και έδειξαν μια έντονη αναπτυξιακή διάθεση. Και κάπως έτσι διαμορφώθηκε και η πολιτική οπτική του Ντάισελμπλουμ, παρά το γεγονός ότι οι περισσότεροι πολιτικοί της Ευρωζώνης πήραν το μάθημά τους από τα προηγούμενα χρόνια πως τα μακροοικονομικά εργαλεία του κεϋνσιανισμού δεν βοηθούν πολύ στις «δημοσιονομικές μεταρρυθμίσεις».
πηγή: iefimerida