Όλα ξεκινούν από την δεκαετία του 1970 όταν ο καθηγητής ψυχολογίας Χέλμουτ Κέντλερ, ξεκινάει το «πείραμά» του.
Άστεγα παιδιά στο Δυτικό Βερολίνο δίνονται σε ανάδοχους γονείς που είναι παιδόφιλοι. «Αυτοί οι άνδρες θα είναι ιδιαίτερα στοργικοί γονείς», έλεγε ο ίδιος.
Η έρευνα διεξάγεται από το Πανεπιστήμιο του Hildesheim με την ανοχή και την στήριξη του Βερολίνου για περισσότερα από 30 χρόνια! Μάλιστα δίνεται και επίδομα στους παιδόφιλους ανάδοχους γονείς.
Ο Χέλμουτ Κέντλερ είχε ηγετική θέση στο Κέντρο Εκπαιδευτικής Ερευνας του Βερολίνου. Ήταν πεπεισμένος ότι η σεξουαλική επαφή ανάμεσα σε ενήλικους και παιδιά είναι άκακη.
Οι υπηρεσίες παιδικής πρόνοιας του Βερολίνου αλλά και το τοπικό κοινοβούλιο έκαναν τα στραβά μάτια ή ενέκριναν τις αναδοχές.
Πριν από πολλά χρόνια, δυο από τα θύματα βγήκαν δημόσια και είπαν τις ιστορίες τους.
Μετά από έρευνες που έγιναν βρέθηκε ένα ολόκληρο δίκτυο το οποίο όχι μόνο αποδεχόταν την παιδοφιλία αλλά και την υποστήριζε και την υπερασπιζόταν!
Ο Κέντλερ ήταν σε συνεχή επαφή με τα παιδιά και τους ανάδοχους γονείς τους. Ποτέ δεν ασκήθηκαν διώξεις εναντίον του. Άλλωστε ακόμα και όταν ήταν εν ζωή και τα θύματα βγήκαν και κατήγγειλαν τα απάνθρωπα πειράματά του τα αδικήματα είχαν παραγραφεί!
Οι ερευνητές ανακάλυψαν επίσης ότι πολλοί από τους παιδόφιλους ανάδοχους γονείς ήταν επιφανείς ακαδημαϊκοί! Ανάμεσά τους καθηγητές στο Max Planck Institute, στο Free University του Βερολίνου και στο διαβόητο σχολείο Odenwald στην Έσση στο οποίο είχε αποκαλυφθεί μεγάλο σκάνδαλο παιδοφιλίας πριν από αρκετά χρόνια και έκλεισε για πάντα.
Η πρώτη έκθεση για τα ακατονόμαστα που γίνονταν στο «πείραμα Κέντλερ» δημοσιοποιήθηκε το 2016 από το Πανεπιστήμιο του Göttingen. Τώρα με όλες αυτές τις αποκαλύψεις οι αρχές στο Βερολίνο δεσμεύονται να ρίξουν φως στο θέμα.