Μια συγγραφέας μπεστ-σέλερ βιβλίων ανακοίνωσε τον… θάνατό της σε μια ανάρτηση στο προσωπικό της blog.
Η 68χρονη Γουέντι Μίτσελ, έγραψε βιβλία για την κατάστασή της, αφότου διαγνώστηκε με άνοια και Αλτσχάιμερ τον Ιούλιο του 2014, σε ηλικία μόλις 58 ετών.
«Αν διαβάζετε αυτό το μήνυμα, σημαίνει ότι έχει αναρτηθεί από τις κόρες μου, καθώς εγώ δυστυχώς έχω πεθάνει», έγραψε στην τελευταία της ανάρτηση στο blog της.
«Λυπάμαι που σας ανακοινώνω τα νέα με αυτόν τον τρόπο, αλλά αν δεν το είχα κάνει, τα εισερχόμενά μου θα είχαν γεμίσει με emails που θα με ρωτούσαν αν είμαι καλά και στα οποία θα ήταν δύσκολο οι κόρες μου να απαντήσουν… Πέθανα καθώς είχα αποφασίσει να μην τρώω και να μην πίνω τίποτα πια».
Την εποχή της διάγνωσής της, η Μίτσελ, από το Ανατολικό Γιορκσάιρ, εργαζόταν στο Εθνικό Σύστημα Υγείας του Ηνωμένου Βασιλείου μεγαλώνοντας τις δύο κόρες της ως ανύπαντρη μητέρα.
Άρχισε να ανησυχεί για την υγεία της όταν η «εγκυκλοπαιδική της μνήμη» άρχισε να την εγκαταλείπει.
«Ξεχνούσα τις πιο απλές λέξεις ή τα ονόματα των ανθρώπων με τους οποίους είχα συνεργαστεί για πάντα», είχε πει στη φιλανθρωπική οργάνωση Dementia UK σε συνέντευξή της το 2019.
Η Μίτσελ είπε ότι κάποια στιγμή πριν από τη διάγνωσή της γύρισε για να δει το όνομά της στην είσοδο του γραφείου της και ξέχασε ότι ήταν δικό της. Της άρεσε πολύ να γυμνάζεται και έκανε τακτικά τζόκινγκ.
«Τα πράγματα δεν πήγαιναν καλά όταν έτρεχα έξω καθώς τα πόδια μου και ο εγκέφαλός μου δεν συντονιζόντουσαν μεταξύ τους και κατέληγα να πέφτω με τα μούτρα. Ήξερα ότι κάτι δεν πήγαινε καλά», είχε πει η συγγραφέας αναφερόμενη στην κατάστασή της.
Μετά από 18 μήνες εξετάσεων η Μίτσελ έλαβε τη διάγνωσή της, κάτι που, όπως αποκάλυψε στα βιβλία της, την οδήγησε σε «βαθιά κατάθλιψη». Βρήκε διέξοδο στη συγγραφή, ξεκινώντας το blog What Me and I Today? καθώς και γράφοντας σε ένα βαθιά προσωπικό ταξίδι τα απομνημονεύματά της το 2018 με τίτλο Somebody I Used To Know, το οποίο έγινε μπεστ σέλερ των Sunday Times.
Η συγγραφέας έγραψε επίσης το 2022 το αναγνωρισμένο βιβλίο What I Wish I Knew About Dementia (Τι θα ήθελα να ήξερα για την άνοια), ενώ η έκδοση του τρίτου βιβλίου της, One Last Thing: Living With The End In Mind, αναμένεται να εκδοθεί την επόμενη εβδομάδα.
Ήταν επίσης υπέρμαχος της ευθανασίας η οποία είναι παράνομη στο Ηνωμένο Βασίλειο, αλλά επιτρέπεται σε χώρες όπως η Ελβετία και οι Κάτω Χώρες.
«Αν η ευθανασία ήταν διαθέσιμη σε αυτή τη χώρα, θα την επέλεγα αμέσως, αλλά δεν είναι», ανέφερε στην τελευταία της ανάρτηση. «Δεν ήθελα η άνοια να με οδηγήσει στα μεταγενέστερα στάδια- σε εκείνο το στάδιο όπου εξαρτώμαι από άλλους για τις καθημερινές μου ανάγκες- άλλοι αποφασίζουν για μένα πότε θα κάνω ντους ή ίσως επιμένουν να κάνω μπάνιο, κάτι που μισώ- ή πότε και τι θα φάω και τι θα πιω. Ναι, μπορεί να είμαι ευτυχισμένη, αλλά αυτό είναι άσχετο. Δεν ήθελα να γίνω μια άλλη Γουέντι.. Ούτε οι κόρες μου θα ήθελα να δουν τη Γουέντι που θα γινόμουν».
Όπως η ίδια αποκάλυψε ήθελε να πάει στην Ελβετία για ευθανασία αλλά ένα ατύχημα κατά το οποίο έσπασε τους δυο της καρπούς δεν της το επέτρεψε.
«Τελικά, μετά το ατύχημά μου, η μόνη επιλογή που είχα ήταν να σταματήσω να τρώω και να πίνω. Η προσαρμογή σε αυτή τη ζωή με την άνοια έχει τελειώσει, αλλά δεν θεωρώ ότι η άνοια έχει νικήσει, καθώς αυτό θα ήταν αρνητικό και όλοι ξέρετε ότι είμαι θετικό άτομο. Είμαι εγώ που λέω ότι έχω νικήσει την άνοια πριν κάνει την τελευταία της κίνηση».
Σε μια ανάρτηση στο Twiitter, οι κόρες της, Σάρα και Τζέμα, ανέφεραν: «Η ασθένεια είναι πολύ σοβαρή. Η μαμά μας πέθανε ειρηνικά νωρίς σήμερα το πρωί. Έκανε μια ανάρτηση στο blog της πριν πεθάνει, ώστε να μπορείτε να δείτε τη δική της οπτική γωνία».
This is Sarah and Gemma, Wendy’s daughters. Our mum died peacefully early this morning. She wrote a blog post before she died so you can read about it from her perspective.
Sarah and Gemmahttps://t.co/PgQCUFKK6H— DrDr (😊)Wendy Mitchell (@WendyPMitchell) February 22, 2024
Αποτίοντας φόρο τιμής στην Μίτσελ, ο Πολ Έντουαρτς, διευθυντής κλινικών υπηρεσιών στο Dementia UK, δήλωσε ότι όλοι στη φιλανθρωπική οργάνωση είναι «βαθιά θλιμμένοι» με την είδηση του θανάτου της.
«Μια ακούραστη ακτιβίστρια, το συγγραφικό έργο και η δουλειά της Γουέντι βοήθησαν πολλούς ανθρώπους να καταλάβουν πώς είναι να ζεις με την άνοια, καθώς και να δώσουν μια ισχυρή φωνή σε όσους ζουν με την πάθηση», είπε για να συνεχίσει:
«Η Γουέντι μίλησε με ειλικρίνεια για το πώς την επηρέασε η άνοια και οι προσπάθειές της θα αφήσουν μόνιμο αντίκτυπο στον τρόπο με τον οποίο κατανοούμε την άνοια και προσεγγίζουμε τη φροντίδα της άνοιας. Η συμβολή της στην ομάδα βοήθησε να διασφαλίσουμε ότι η εξειδικευμένη φροντίδα για την άνοια που προσφέρουμε αντικατοπτρίζει τις ανάγκες των ανθρώπων που αντιμετωπίζουν άνοια. Οι σκέψεις μας είναι με την οικογένεια της και στέλνουμε τα βαθύτατα συλλυπητήριά μας σε αυτή τη δύσκολη στιγμή».