Μια νέα μελέτη ίσως φέρει τα πάνω κάτω στην θεωρία για την εξέλιξη του ανθρώπου. Μήπως μια αλυσίδα από κοσμικά γεγονότα που πυροδότησε μια γειτονική αρχαία έκρηξη σουπερνόβα ανάγκασε τους ανθρώπους να περπατούν όρθιοι;
Η μελέτη δείχνει μια ενδεχόμενη αιτία για το ότι ο άνθρωπος περπατά στα δύο άκρα: την επίδραση στο περιβάλλον μας ενός κοντινού σουπερνόβα.
Η ιδέα έχει ως εξής: Μια έκρηξη σουπερνόβα έγινε κοντά μας, δηλαδή μέσα σε μια ακτίνα 150 έως 300 έτη φωτός του ηλιακού μας συστήματος, βομβαρδίζοντας τη Γη με κοσμική ακτινοβολία. Αυτό, με τη σειρά του, γέμισε την ατμόσφαιρα της Γης με σωματίδια ενέργειας, αυξάνοντας τη συχνότητα των κεραυνών.
Ο κεραυνός είναι η μεγαλύτερη φυσική πηγή ανάφλεξης για πυρκαγιές. Περισσότεροι κεραυνοί σημαίνει περισσότερες πυρκαγιές, κάτι που επιτάχυνε τη δημιουργία σαβάνας. Αν κυνηγάτε όρθιοι στη σαβάνα, έχετε το πλεονέκτημα να βλέπετε το θήραμα σε απόσταση. Αυτό το νέο περιβάλλον επέφερε μετάλλαξη που επέτρεπε στους προγόνους μας να τρέχουν πίσω από το θήραμα. Μαζί με την αντοχή μας, με την ικανότητά μας να ιδρώνουμε, το περπάτημα σε όρθια στάση επέτρεπε το επιτυχές κυνήγι στη σαβάνα.
Υπάρχει εικασία ότι μια γονιδιακή μετάλλαξη στο χρωμόσωμα 17 επιτρέπει στους ανθρώπους να περπατούν όρθιοι. Φυσικά, όπως και με πολλές προσαρμογές στην εξέλιξη, αυτό έρχεται με κόστος, συμπεριλαμβανομένων όλων των ασθενειών και των προβλημάτων της πλάτης που αντιμετωπίζουν οι σύγχρονοι άνθρωποι.
Η μελέτη αναφέρει την αύξηση του αριθμού των κεραυνών που παρατηρήθηκαν στα επίπεδα άνθρακα στα γεωλογικά δεδομένα.
Αυτός ο αυξημένος ρυθμός δασικών πυρκαγιών ξεκίνησε πριν από 7-8 εκατομμύρια χρόνια. Οι άνθρωποι εκτιμάται ότι πρωτοπέρπατησαν όρθιοι πριν από περίπου 6 εκατομμύρια χρόνια.
Είναι σωστός ο ισχυρισμός; Βεβαίως, τα στοιχεία είναι ενδιαφέροντα, αν και η αναγκαία λογική απαιτεί αρκετά βήματα για να φτάσουμε σε ένα συμπέρασμα. Οι κοσμικές ακτινοβολίες εκτιμάται ότι προκαλούν κεραυνούς αν και ο ισχυρισμός αυτός εξακολουθεί να συζητείται.
Η προαναφερθείσα μελέτη βάζει τις πιθανότητες μιας σουπερνόβα κοντά στο ηλιακό μας σύστημα, κάθε 800 εκατομμύρια χρόνια.
Θα μάθουμε ποτέ αν έχουμε μια αρχαία σουπερνόβα για να ευχαριστήσουμε για το ότι περπατάμε όρθιοι;
Προς το παρόν, είναι συναρπαστικό να πιστεύουμε ότι οι απομακρυσμένες κοσμικές διεργασίες ίσως έχουν διαμορφώσει ποιοι είμαστε σήμερα.