Του Δημήτρη Γιαγτζλογλου
Η Εύη. Η περίπτωσή της μέσα στα χρόνια της κρίσης φυσικά και δεν είναι η εξαίρεση. Κοντά στα 50 άνεργη εδώ και κάποια χρόνια μετά από μια κανονική εργασία σε μια εταιρεία για πολλά χρόνια. Οι επιλογές σε αυτήν την περίπτωση δεν είναι και πολλές ειδικά όταν τίθεται και για τον καθένα θέμα επιβίωσης. Πέρα από το ψυχολογικό κομμάτι. Ξαφνικά να νιώθεις ότι δεν είσαι ζωντανό κομμάτι της κοινωνίας. Κλείνεσαι σπίτι σου. Η γνωστή ιστορία με τα γέρικα άλογα. Αλλά γιατί ένας άνθρωπος 45-50 να θεωρείται στην χώρα μας γέρικο άλογο είναι μια μεγάλη κουβέντα.
Για τη θάλασσα, το ραδιόφωνο, για ένα πουκάμισο… ανοιχτό, για μια Ελένη
Άρχισε, λοιπόν, να ψάχνει. Αγγελίες. Στον τομέα της δεν υπήρχε κάτι. Και λόγο ηλικίας. Υπήρχαν, όμως, αγγελίες που ζητούσαν άμεσα πρόσληψη με ασφάλιση, και όλα τα σχετικά. Πώληση προϊόντος μιας εταιρείας μέσω τηλεφώνου. Στην αρχή φυσικά όλα άψογα. Στην συνέχεια γαλέρα!
Από όλα όσα άκουσα θα σκεφτώ πολύ να ξαναφωνάξω σε κάποιον που θα με καλέσει για να μου πουλήσει προϊόν ή υπηρεσία. Θα έχω στο μυαλό μου την περιγραφή της Εύης.
Ακούστε όλη την εξομολόγηση της εδώ: