Ο 13χρονος Λαλίτ από την ινδική επαρχία Μαντία Πραντές πάσχει από το λεγόμενο «σύνδρομο του λυκάνθρωπου», μια κατάσταση που καλείται επιστημονικά «υπερτρίχωση» και εκδηλώνεται με υπερβολική τριχοφυΐα, είτε σε όλο το σώμα είτε σε συγκεκριμένες περιοχές.
«Κάποιες φορές εύχομαι να ήμουν σαν τα άλλα παιδιά, αλλά δεν μπορώ να κάνω και πολλά γι’ αυτό. Συνήθισα το ποιος είμαι και συνήθως νιώθω άνετα με τον εαυτό μου» εξομολογείται.
Παρά τη σχετική αυτοπεποίθησή του, έχει όμως και δύσκολες μέρες, καθώς η υπερβολική τριχοφυΐα δεν του επιτρέπει να αναπνέει να βλέπει ανεμπόδιστα. Η οικογένειά του έχει απευθυνθεί σε μεγάλα νοσοκομεία της Ινδίας, όπου τους είπαν πως για την ώρα δεν υπάρχει γιατρειά για την πάθησή του.
Στις σχολικές του επιδόσεις, είναι πολύ καλός μαθητής και διακρίνεται στις αθλητικές δραστηριότητες. «Είναι πολύ δημοφιλής στην τάξη του και όλοι τον αγαπούν», λέει χαρακτηριστικά και ο διευθυντής του σχολείου.
Η ζωή του δεν είναι βέβαια ρόδινη όταν εγκαταλείπει το χωριό του. «Κάποιες φορές, όταν πάω σε μια μεγάλη πόλη, οι άνθρωποι με κοιτούν. Κάποιοι με αποκαλούν πίθηκο. Έχουν υπάρξει φορές που τα άλλα παιδιά μου έχουν πετάξει πέτρες» περιγράφει.
Όσο για το μέλλον του: «Θέλω να ενταχθώ στην αστυνομία και να βάζω κλέφτες και εγκληματίες στη φυλακή όταν μεγαλώσω. Θέλω να κερδίζω λεφτά ως έντιμος αστυνομικός και με αυτά να φροντίζω τη μαμά και τον μπαμπά μου»…