Η σχετική έρευνα έγινε πριν από μερικά χρόνια και ο λόγος που την επαναφέρω σήμερα είναι γιατί έχω τη βεβαιότητα πως αν γινόταν μια αντίστοιχη έρευνα, με διαφορετικά ίσως κριτήρια θα καταλαμβάναμε σίγουρα μια πολύ υψηλότερη θέση.
Το 2013 λοιπόν η ταξιδιωτική ιστοσελίδα Skyscanner πραγματοποιήσε μια έρευνα με τη βοήθεια των χρηστών της, η οποία αποκάλυψε τους αγενέστερους λαούς του κόσμου. Την πρώτη θέση πήρε η Γαλλία και ακολούθησαν η Ρωσία, το Ηνωμένο Βασίλειο και η Γερμανία. Η Ελλάδα κατέλαβε τότε την 14η θέση. Βέβαια εδώ πρέπει να επισημάνουμε κάποια στοιχεία τα οποία ξεκαθαρίζουν κάπως το τοπίο.
Κάποτε έτρωγε στα σκουπίδια, τώρα έχει περιουσία 20 εκατ. δολάρια!
Αρχικά η έρευνα έγινε από ταξιδιωτική ιστοσελίδα, σημαίνει αυτό, πως το κριτήριο για εκείνους που συμμετείχαν ήταν η τουριστική τους εμπειρία σε κάθε μια από αυτές τις χώρες. Μιας λοιπόν κι εμείς οι Έλληνες ουσιαστικά συντηρούμαστε από τον τουρισμό, θα ήταν μάλλον αδύνατο να ανεβούμε σε κάποια υψηλότερη θέση. Απόδειξη αυτού είναι η ίδια η πρώτη θέση. Οι Γάλλοι, γνωστοί παγκοσμίως για τον σωβινισμό τους, φιγουράρουν ως ο αγενέστερος λαός και αυτό αφορά καθαρά τη στάση τους απέναντι στους τουρίστες.
Και θα μου πείτε, μα δεν είναι στοιχείο ευγένειας η συμπεριφορά απέναντι σε έναν φιλοξενούμενο; Σαφώς και είναι! Όμως δεν είναι το μόνο στοιχείο που καθορίζει τον πολιτισμό και την ευγένεια ενός λαούς. Τρανό παράδειγμα, εμείς! Που καλοδεχόμαστε τους τουρίστες μας, με τα άπταιστα Αγγλικά μας και όχι μόνο, αλλά ταυτόχρονα ξεχνάμε να επιδείξουμε την ίδια μορφή ευγένειας απέναντι στους συμπολίτες μας.
Δεν θα μείνει κόκκος: Περιζήτητη ύλη η άμμος: Τρέχουν να μαζέψουν από παραλίες!
Μάλλον ο καλύτερος τρόπο για να κριθεί η ευγένεια ενός λαού, είναι να ζήσει κανείς σαν ενεργό μέλος της κοινωνίας, που αυτός διαμορφώνει. Να βιώσει δηλαδή τις ανάγωγες φωνές της γειτόνισσας όταν τα παιδιά παίζουν στην αλάνα -εκτός των ωρών κοινής ησυχίας- και αντιστρόφως την καταδυνάστευση εκείνων που δεν έχουν παιδιά, από γονείς και παιδιά που δεν σέβονται αυτές τις ώρες. Να χρειαστεί να επισκεφθεί μια δημόσια υπηρεσία και να περιμένει δυο- τρεις ώρες σε μια ατελείωτη ουρά για να λάβει τελικά την απάντηση: «Κακώς σας έστειλαν εδώ!». Να ψάξει με τις ώρες να παρκάρει το αυτοκίνητό του, επειδή κάποιος άλλος οδηγός, για να βολευτεί, πάρκαρε οριζόντια κι έκλεισε τρεις θέσεις αντί για μια.
Γιατί σύμφωνα με τον Νίτσε δεν μπορεί κανείς να καταστρέψει τους Έλληνες;
Θα με πείτε ίσως κακοπροαίρετη, αλλά έχω πολλά ακόμα να σας θυμίσω, από όσα ζούμε καθημερινά. Όπως την έγκυο που περίμενε στην ουρά της τράπεζας και δεν βρέθηκε ένας χριστιανός να της παραχωρήσει τη θέση του ή την άλλη έγκυο που έμεινε ένα καυτό καλοκαιρινό μεσημέρι στη μέση ενός δρόμου, περιμένοντας μάταια κάποιος οδηγός να της επιτρέψει να τον διασχίσει. Όπως τους ηλικιωμένους στο λεωφορείο, που σπάνια θα βρεθεί κάποιος να τους δώσει τη θέση του ή την μάνα με τα τρία παιδιά και τα δυο μπουκάλια γάλα στο χέρι, που αναγκάστηκε να περιμένει να αδειάσουν μερικά γεμάτα καρότσια μπροστά της, χωρίς κανείς να της δώσει προτεραιότητα, στο ταμείο του σούπερ μάρκετ.
Ολόκληρη η καθημερινότητά μας γίνεται σχεδόν βασανιστική από την έλλειψη ευγένειας, από την έλλειψη του ελάχιστου ενδιαφέροντος για τον διπλανό μας. Οι διαβάσεις των πεζών είναι πάντα κλειστές από το όχημα μιας κυρίας που βγήκε για ψώνια, αλλά δεν της περίσσευαν να πληρώσει ένα πάρκινγκ. Τα άτομα με ειδικές ανάγκες είναι σχεδόν πλήρως παραγκωνισμένα στη σύγχρονη Ελλάδα, αφού κανείς δε σέβεται τις ανάγκες τους. Κι εμείς οι υπόλοιποι σπεύδουμε να χτυπήσουμε την κόρνα και να ρίξουμε ένα γερό μπινελίκι, επειδή ο μπροστινός μας στο φανάρι καθυστέρησε την εκκίνησή του περίπου 3 δευτερόλεπτα. Έχετε προσέξει πως όταν προσπαθείτε να βγείτε οδηγώντας από έναν μικρό δρόμο σε έναν κεντρικό οι οδηγοί συνήθως επιταχύνουν, ώστε να μην προλάβετε; Αυτά κι άλλα πολλά δείγματα θεωρώ πως θα μπορούσαν να μας φέρουν σε μια πολύ υψηλότερη θέση σε αυτή τη λίστα της αγένειας.
Και θα μου πείτε, μόνο εδώ συμβαίνουν αυτά; Δεν το ξέρω. Δεν έχω υπάρξει ενεργό μέλος κάποιας άλλης κοινωνίας. Έχω ταξιδέψει κι έχω δει ανθρώπους να μου φέρονται με σεβασμό και ενδιαφέρον, αλλά εκεί παραμένω σε κάθε περίπτωση τουρίστρια και το κριτήριό μου παραμένει ελλιπές.