Η Τουρκία με την οποία η Ελλάδα είναι αναγκασμένη να συνυπάρχει απομακρύνεται κάθε μέρα και περισσότερο από στοιχειώδεις αρχές που πρέπει να χαρακτηρίζουν τις σχέσεις γειτόνων.
Εμπρηστικά προκαλεί και κόβει κάθε γέφυρα επικοινωνίας χαρακτηρίζοντας ως «διάλογο» την αξίωση της Άγκυρας αυτή να μιλάει και οι άλλοι να συμφωνούν υποχρεωτικά μαζί της ανεξάρτητα από το πόσο παράλογα είναι όσα διεκδικεί.
- Γράφει ο Κώστας Αττίας
Η Ελλάδα από την άλλη κινείται στον άξονα της νομιμότητας και προσπαθεί απέναντι σε έναν δύστροπο γείτονα να κάνει προσπάθειες προσέγγισης με βάση την καλή της διάθεση, την επιθυμία της να υπάρχει σταθερότητα και ειρήνη στην περιοχή και την θέληση της να δει την Τουρκία κάποτε να συμπεριφέρεται ως ένα κανονικό Ευρωπαϊκό κράτος.
Τα περασμένα χρόνια, υπήρξαν μάλιστα και εντυπωσιακά στιγμιότυπα από αυτή την «προσέγγιση» παρότι είναι αμφισβητήσιμο το αν κινήσεις όπως η επίσκεψη Ελλήνων στρατιωτικών στην Τουρκία ή Τούρκων στην Ελλάδα είχαν κάποια ουσιαστική αξία.
Για παράδειγμα στο πλαίσιο των περίφημων ΜΟΕ (Μέτρων Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης) το 2007 η ομάδα στίβου της Σχολής Ικάρων βρέθηκε στην Τουρκία και επισκέφτηκε την Αγία Σοφία στο πλαίσιο αθλητικών αγώνων που έγιναν από τους Τούρκους στην Κωνσταντινούπολη, το ίδιο έτος και δεύτερη αποστολή της Σχολής βρέθηκε στην Αγία Σοφία στο πλαίσιο πολιτιστικού προγράμματος, το επόμενο έτος το 2008 δέκα Ίκαροι έλαβαν μέρος στο πρωτάθλημα στίβου στην Τουρκική Αεροπορική Ακαδημία, η επίσκεψη περιλάμβανε, εκτός των αγώνων, επίδειξη των χώρων της Ακαδημίας και ξενάγηση στην Κωνσταντινούπολη σε ιστορικά μνημεία της περιοχής και πρώτα από όλα την Αγία Σοφία, το 2009, η ομάδα στίβου στης Σχολής Ικάρων επισκέφθηκε την αντίστοιχη τουρκική με σκοπό τη διοργάνωση αγώνων και η ελληνική αποστολή επισκέφθηκε και πάλι το Πατριαρχείο και την Αγία Σοφία.
Εκδηλώσεις του είδους κατά την ελληνική πλευρά είχαν συμβολή στην κατανόηση μεταξύ των δύο κρατών και την βελτίωση των σχέσεων τους, μειώνονταν όμως όσο η Τουρκία διολισθαίνει στον ρόλο του μόνιμου ταραχοποιού στην περιοχή μας, ρόλο που όπως φαίνεται ο Ερντογάν έχει επιλέξει γιατί πιστεύει πως θα του δώσει πιο μεγάλα κέρδη.