Φυσικά και δεν είναι μόνο τα Γραφεία του ΣΥΡΙΖΑ εκεί. Προϋπήρχε και θα συνεχίσει να υπάρχει και μετά. Η Πλατεία Κουμουνδούρου. Με μια ιστορία που μας ταξιδεύει σελίδες πίσω στην ιστορία της Αθήνας.
Του Δημήτρη Γιαγτζόγλου
Πρωτοσχεδιάστηκε από τον Κλέντσε, αποτελώντας ένα όριο ανάμεσα στην παλαιά και την νέα πόλη. Πρώτο της όνομα ήταν Πλατεία «Λουδοβίκου» προς τιμήν του βασιλιά Λουδοβίκου της Βαυαρίας, πατέρα του Όθωνα. Μετά την έξωση του Όθωνα, μετονομάστηκε σε Πλατεία «Ελευθερίας». Περισσότερο οικείο υπήρξε το όνομα «Κουμουνδούρου», προς τιμήν του πρωθυπουργού Αλέξανδρου Κουμουνδούρου, το σπίτι του οποίου ήταν εκεί.
Στον ευρύτερο χώρο πραγματοποιήθηκαν οι αθλητικοί αγώνες των πρώτων «Ολυμπιών» τον Νοέμβριο του 1859. Αυτοί οι πρώτοι αθλητικοί αγώνες αντιμετωπίστηκαν με δυσπιστία και δεν πήγαν πολλοί νέοι. Στους αγώνες διακρίθηκαν Μαλτέζοι αχθοφόροι, Αθηναίοι αμαξάδες στους ιππικούς αγώνες ,ενώ στην «αναρρίχησιν επί κάλω» νίκησε ένας μονόφθαλμος επαίτης.
Ήδη τον 19ο αιώνα η πλατεία είχε περιοριστεί αρκετά με την ανέγερση του Δημοτικού Βρεφοκομείου το 1874. Στον Μεσοπόλεμο και επί δημαρχίας Κοτζιά , η πλατεία διέθετε αναψυκτήριο και δεξαμενή με θαλασσινό νερό.
Στην πλατεία αναφέρεται κι ένα χρονογράφημα του Δημήτρη Λαμπίκη στη εφημερίδα «Πατρίς» του 1936 :
«Ο πατήρ μου μού διηγείτο ότι εις την πλατείαν της Ομονοίας προ 60 ή 70 ετών ερρίπτοντο τα σκουπίδια της πόλεως. Εμείς οι…νεώτεροι θα ημπορούσαμε να διηγούμεθα ότι επί των νεανικών ημερών μας εις την πλατείαν Κουμουνδούρου ερρίπτοντο όχι μόνον τα σκουπίδια αλλά και τα νόθα παιδιά χάρις εις το εκεί ανεγερθέν Βρεφοκομείον. Αυτό ήταν και το μεγαλύτερο της όλης ερήμου περιοχής οίκημα κατά τι υψηλότερον και από το επί της απέναντι πλευράς σπίτι του Κουμουνδούρου. Όταν εφυσούσε αέρας όλη η πέριξ περιοχή εκαλύπτετο με ένα είδος Λονδρέζικης ομίχλης από την σκόνην που εσήκωνε από το «αχανές και την ερημίαν» της πλατείας. Τις άφθονες επ΄ αυτής πέτρες αν δεν τας σήκωνε ο άνεμος, τας εσήκωναν η παρέες των Ψυριωτών που διεξήγον εκεί τας πεισματώδεις μάχας του πετροπολέμου».
«Σήμερα την πλατείαν αυτήν ο Κοτζιάς την έκαμε ολίγον Πιάτσα ντ΄Ισπάνια της Ρώμης, ολίγον βίλα Νατσιονάλε της Νεαπόλεως και ολίγον…Γλυφάδα, όπου κάνουν τα μπάιν – μιξτ των όλα τα παιδιά της συνοικίας Εις την ωραίαν – με τα υπόγεια αποδυτήρια και τα προσήλια αναπαυτήρια- δεξαμενήν η οποία εκτίσθη εις την θέσιν του παλαιού ξηρού και πετροβριθούς συντριβανιού, τα παιδόπουλα της γειτονιάς μπαίνουν με μύξες στην μούρη και βγαίνουν καθαρά και καλοπλυμένα.
Εις ολήν την περί την δεξαμενήν έκτασιν εδημιουργήθησαν εξωτικοί ανθόκηποι με καθ΄όλον το έτος θάλλοντα σπάνια ανθοφόρα δενδρύλλια και φυτά των οποίων το άρωμα εξουδετερώνει το κοτί. Το φλερ ντέ ροζ και το εμιρώ των πολυάριθμων και κομψών θηλυκών υπάρξεων που συχνάζουν εκεί, ιδίως κατά τας εσπερινάς ώρας, ραντεβουποιούντα εις τα κομψά κέντρα.»
Στοιχεία από το paliaathina.com και από το βιβλίο «ΑΘΗΝΑ – Ιχνηλατώντας την πόλη με οδηγό την ιστορία και τη λογοτεχνία»