Πρώτη επικοινωνία με τη Σοφία Κουρτίδου. Πρέπει να ήταν φθινόπωρο του 2013. Μια ομάδα παρουσιαστών και μια εκπομπή στην τηλεόραση του ALPHA.
- του Δημήτρη Γιαγτζόγλου
Ήμουν καλεσμένος. Ήθελαν να τους μιλήσω για τα ταξίδια μου. Με χαρά πήγα. Μπαίνω στο μακιγιάζ. Περίμενα να έρθει η σειρά μου. Μελίσσι. Πήγαινε έλα, κόσμος και κανείς δεν μιλούσε. Μέχρι που έσκασε μύτη η αφάνα πρώτα και μετά μπήκε η Σοφία μέσα. Ευγενέστατη, ακομπλεξάριστη χαμόγελο αληθινό, όχι αστεία, με ρώτησε τι κάνω. Αυτό ήταν. Την συμπάθησα. Από τότε έχουμε κάνει πολλές εκπομπές. Η τελευταία πριν λίγες μέρες στον Real Fm.
Χωρίς πολλά πολλά, θα σας έλεγα να ακολουθήσετε τον προσωπικό της λογαριασμό στο Instagram. Απλό. Στην αναζήτηση sofiakourtidou και την βρήκατε. Και είτε είστε στα καλά σας, είτε όχι, αρχίστε να παρακολουθείτε τις ιστορίες της. Αν είστε καλά θα γελάστε με την ψυχή σας, αν δεν είστε σίγουρα θα αλλάξει η διάθεσή σας.
Απίθανες ιστορίες, αυτοσαρκασμός, χιούμορ και το καλύτερο μου όταν είναι σε φανάρι και αρχίζει και τραγουδάει γνωστά τραγούδια, αλλαγμένα με δικούς της στίχους. Που να δείτε αντιδράσεις από οδηγούς και συνεπιβάτες. Την ρώτησα αν πάντα εκτός όλων των άλλων αυτοσαρκάζεται με αυτόν τον ωραίο τρόπο. «Θεωρώ πολύ σημαντικό το αν είμαστε ειλικρινείς, πρώτα από με τον ίδιο μας τον εαυτό και μετά με τους άλλους. Αλίμονο αν δεν αυτοσαρκάζεται κάποιος και από τη άλλη αλίμονο αν δεν δέχεται και μια ωραία πλάκα. Και φυσικά το χαμόγελο είναι το καλύτερο εφόδιο για να ξεκινάει η μέρα μας».
Πως της ήρθε η ιδέα για αυτές τις απίθανες ιστορίες στο Instagram;
Πολυτάλαντη αλλά και ακούραστη. Το μοναδικό χάρισμα της φωνής της μα το χαρίζει απλόχερα και με έναν άλλο τρόπο. Φτιάχνει τραγούδια που δεν έχουν μουσικά όργανα. Με την φωνή της κάνει τα πάντα. Η φωνή αντικαθιστά όλα τα μουσικά όργανα.
Η κουβέντα μετά πήγε στα τελευταία χρόνια και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει η δική της γενιά λόγω της κρίσης. «Τελικά να σου πω κάτι. Το εύκολο και το δύσκολο είναι κάτι πολύ σχετικό. Γιατί και μια δυσκολία για παράδειγμα, πολλές φορές μπορεί να σε κάνει να πας κάποια βήματα παρακάτω και να εξελιχθείς. Σαν άνθρωπος δεν ανήκω σε εκείνους που πάντα βρίσκουν μια δικαιολογία. Δεν λέω ποτέ ότι φταίει η εποχή, φταίνε οι άλλοι. Ο κάθε ένας πρέπει να αναλαμβάνει την δική του ευθύνη. Και αν ο καθένας προσπαθήσει να κάνει αυτό που τον εκφράζει, μπορεί να κάνει θαύματα. Εγώ ζω μέσα σε ένα όνειρο. Ζούμε σε μια τόσο όμορφη χώρα. Είναι αστείο να προσπαθήσουν να μας πείσουν ότι είμαστε σε μια κατάσταση από την οποία δεν μπορούμε να φύγουμε. Αλλά ισχύει αυτό που έχει πει ο Καζαντζάκης. Αν δεν μπορούμε να αλλάξουμε την πραγματικότητα, ας αλλάξουμε τη ματιά που την βλέπουμε».
Γιατί σπούδασε ψυχολογία. «Είναι μια ενδιαφέρουσα επιστήμη. Ήξερα, βεβαίως, ότι δεν υπήρχε περίπτωση να εξασκήσω το επάγγελμα αυτό. Με ενδιέφερε περισσότερο σαν γνώση ζωής. Αλλά από μικρή αγαπούσα και είχα αρχίσει να ασχολούμαι με την μουσική».
Και κάποια στιγμή ήρθε η συνεργασία με τον Αγάθωνα. «Στη αρχή τραγουδούσα σε μαγαζιά στην Αλεξανδρούπολη. Και μετά στη Θεσσαλονίκη, όταν ήμουν φοιτήτρια. Τυχαία, λοιπόν, σε ένα μαγαζί με άκουσε ο Αγάθωνας. Μου πρότεινε να τραγουδήσουμε μαζί. Εγώ δεν είχα τότε καμία απολύτως σχέση με το ρεμπέτικο. Ήμουν 17. Του είπα αμέσως ότι δεν είχα σχέση με το συγκεκριμένο είδος. Μου απάντησε πως δεν τον ενδιέφερε αυτό, γούσταρε την φωνή μου και από την στιγμή που ήμουν και μουσικός το ρεμπέτικο θα ήταν μια εύκολη υπόθεση. Μου είπε το Σάββατο να πάω να τους ακούσω στο μαγαζί που τραγουδούσαν, μάθε και πέντε τραγούδια να κάνουμε και μια πρόβα. Έτσι κι έγινε. Πήγα είχα μάθει τα πέντε τραγούδια, δεν κάναμε καμία πρόβα και ξαφνικά λέει ο Αγάθωνας “ξεκινάμε, η καλύτερη πρόβα είναι στη σκηνή”. Και βγήκα μαζί του σε ένα γεμάτο μαγαζί στα Λαδάδικα και συνεργαστήκαμε πολλά χρόνια. Είμαστε πια πολύ καλοί φίλοι. Τον αγαπάω πολύ και είναι από τους πιο ειλικρινείς ανθρώπους που γνωρίζω».
Πριν κανά δυο χρόνια η Σοφία είναι ο μόνος άνθρωπος που με έχει κάνει αν συγκινηθώ στο μικρόφωνο. Ο λόγος; Το τραγούδια της «Κάθε μέρα διακοπές». Η ίδια γράφει στίχους και μουσική για τα τραγούδια της. Το συγκεκριμένο είναι ένα τραγούδι που έγραψε για την ομορφιά που κρύβεται στα απλά και καθημερινά και σε όλα αυτά που μοιραζόμαστε με τους άλλους. Το ιδιαίτερο και σημαντικό είναι ότι αυτό το τραγούδι το έχει αποδώσει και στην νοηματική. Και είναι πραγματικά αφοπλιστική όταν το παρουσιάζει στη νοηματική. Το πρόσωπό της αλλάζει. Λάμπει.
«Πριν χρόνια ήθελα να μάθω νοηματική γιατί για μένα η μουσική είναι έτσι κι αλλιώς κάτι πολύ σημαντικό και σκέφτηκα ότι κάποιοι δεν μπορούν να ακούσουν τη μουσικά αλλά μπορούν και την αντιλαμβάνονται. Θεωρώ ότι τη μουσική την αντιλαμβανόμαστε με όλες τις αισθήσεις μας. Η σκέψη, λοιπόν, ότι όσοι δεν ακούνε μπορούν και αντιλαμβάνονται τη μουσική με τις δονήσεις με έκανε να θέλω να βάλω ένα λιθαράκι για να είναι προσβάσιμη η μουσική και σε αυτούς τους ανθρώπους. Έτσι άρχισα να μαθαίνω νοηματική. Κάτι που με έκανε να αλλάξω τον τρόπο που βλέπω όχι μόνο τη μουσική αλλά και τη ζωή».